شعر

بوته‌ی هرز

یک باغ سرسبز

گم در گیاهان و درختان

پیچیده امّا دور بعضی شاخه‌هایش

یک‌ بوته، از گل‌بوته‌های خاردار هرز

این گُل اگرچه، خار دارد

نامش

اگرچه، بوته‌ی هرز است

زیبایی گل‌های آن اما

بی‌حّد و بی‌مرز است

آخرین درخت

با تبر

یک‌ یک درخت‌های باغ را

قطع کرد

شاخه‌های ترد را شکست.

خسته شد

آمد و نفس‌نفس زنان

زیر سایه‌سار آخرین درخت

بر زمین نشست.