شعر/هنر هشتم

رضا داودآبادی‌فراهانی- استان مرکزی

از کودکانی

که خواب‌های‌شان را

تفنگ‌ها دیکته می‌کنند!

گیشه‌ها پر شده‌اند،

از کودکانی که

کوره‌های کار

آبی آسمان‌شان را سوزانده؛

از چشمان بچه‌هایی

که روزهای یتیمی‌شان مه‌آلود است!

و تو

نگاه‌های بدون زیرنویست،

بر بال فرشته‌ها به نمایش درمی‌آید!

نگاتیوها،

فیلم‌ها،

همه، نگاه مهربان تو را

ذخیره کرده‌اند!

و تو

هنر هشتم را می‌سازی؛

در اوج بی‌هنری دنیا

و هنر هشتم تو

اولین عجایب دنیا می‌شود!