صباغی ندوشن, مریم, حائری, محمدحسن. (1395). واکاوی نظریه وحدت برخی سور قرآن با استناد به سیاق. فصلنامه علمی ـ پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی, 2(3), 113-133. doi: 10.22081/jrj.2016.63452
مریم صباغی ندوشن; محمدحسن حائری. "واکاوی نظریه وحدت برخی سور قرآن با استناد به سیاق". فصلنامه علمی ـ پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی, 2, 3, 1395, 113-133. doi: 10.22081/jrj.2016.63452
صباغی ندوشن, مریم, حائری, محمدحسن. (1395). 'واکاوی نظریه وحدت برخی سور قرآن با استناد به سیاق', فصلنامه علمی ـ پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی, 2(3), pp. 113-133. doi: 10.22081/jrj.2016.63452
صباغی ندوشن, مریم, حائری, محمدحسن. واکاوی نظریه وحدت برخی سور قرآن با استناد به سیاق. فصلنامه علمی ـ پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی, 1395; 2(3): 113-133. doi: 10.22081/jrj.2016.63452
1دانشجوی دکتری فقه و حقوق اسلامی فردوسی مشهد و دانش آموخته حوزه علمیه تهران
2استاد تمام گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
علیرغم تعین سوره ضحی و انشراح و همچنین فیل و قریش، و تمایز هریک از دیگری در مصاحف کنونی نظر مشهور در میان متقدمین بر اعتقاد به یگانگی هر یک از این دو سوره استقرار یافته است. این انگاره با استناد به سیاق آیات افزون بر روایات چنان تحتم یافته است، که به فتوای اسقاط آیه بسمله از آغاز سوره دوم هنگام قرائت آن دو در نماز فریضه نیز انجامیده است. این در حالی است که سیاق به لحاظ کارکرد فاقد چنین قابلیتی است. زیرا سیاق خواه به صورت تقدیر عاطف تجسم یابد، خواه به صورت تنزیل فصل به وصل، صرفا صلاحیت تصرف در معنای مدلول را دارد. تا با تأثیر وتأثر عناصر دخیل در آن اعم از حال و مقال، دلالت مستقر از مجموع کلام انعقاد یافته و معنای مدلول استیفاء گردد. بی آنکه شأنیت تصرف در گستره دال به نحو رفع فاصل یا ایجاد آن را داشته باشد، تا نظریه وحدت در مقابل تعدد را مستدل و مستند نماید. روایات نیز به عنوان دلیل استنادی دیگر قاصر از اثبات وحدت حقیقی آن دو می باشند. بلکه مدلول نهایی آنها وحدت حکمی به معنای آن است که در قرائت بعداز حمد در نماز فریضه به منزله یک سوره به شمار می آیند.
An Analysis of the Unification Theory in some Chapters of the Qur'an with respect to the chapters' Context.
نویسندگان [English]
Maryam Sabbaqi Nadooshan1؛ MohammadHasan Haeri2
1Ferdowsi
2ferdowsi um
چکیده [English]
Despite the determination of Dhuha-Inshirah and Fil-Quraysh Chapters and their distinction from each other in the present Qur’an volumes, it is revealed that the prominent ideas of the precedents support that each one of these chapters are unified. Such an assumption with respect to the register of the verses as well as the related traditions is so much confirmed that it has led to the deletion of Bismillah verse from the beginning of the second chapter by the time of saying these two chapters in the prayers. However, the register does not indicate such a function, because either the register is illustrated as the ordainment of a connector or it is embodied as the reduction of the disjunction to connection, it would be eligible to appropriation in the meaning of the thing signified. Thus, with the presence of the influence and effect of the mediating elements in this issue including the immediate verbal and situational context, the understood indication out of the words meanings is established and the meaning of the thing signified is realized, irrespective of enjoying status for the appropriation of the signifier to remove the separator, so that it would prove the theory of unity against plurality. Similarly, the traditions fail to prove the true unity of these two as other indicating reasons. However, their ending thing signified indicated the single unified precept and judgment meaning that while performing the daily prayers, after reciting Hamd chapter, these chapter should be recited together and are considered to be one chapter.
کلیدواژه‌ها [English]
Dhuha and Inshirah, unity, context, appropriation, revelation, ritual obligatory duty
اصل مقاله
به فایل PDF مراجعه فرمایید.
مراجع
آلوسی، سیدمحمود. (1415ق). روح المعانی. بیروت: دار الکتب العلمیه.
2
