آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 1,363 |
| تعداد مقالات | 23,232 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,729,552 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 975,433 |
واکاوی الحان ممدوح در کلام نبوی؛ پژوهشی درباره حدیث «إقرَؤا القُرآنَ بِألحَانِ العَرَب» | |||||||||||
| پژوهش های قرآنی | |||||||||||
| مقاله 6، دوره 22، شماره 82، بهار 1396، صفحه 120-149 اصل مقاله (676 K) | |||||||||||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |||||||||||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqr.2017.44510.1240 | |||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||
داود خلوصی  1؛ مرتضی ایروانی نجفی2؛ سهیلا پیروزفر3
| |||||||||||
| 1آموزش و پرورش | |||||||||||
| 2دانشگاه فردوسی | |||||||||||
| 3دانشگاه فردوسی مشهد | |||||||||||
| چکیده | |||||||||||
| حدیث «إقرؤا القران بألحان العرب» حدیث معروفی است که در حوزه تلاوت قرآن و مباحث فقهی، همواره مورد توجه عالمان قرائت و فقها و محدثین بوده است و هر گروه متناسب با مشرب عقیدتی فقهی خود، سعی در نفی یا اثبات آن داشته‌اند. در این مقاله ابتدا منابع و اسناد این روایت، چه از طرق شیعه و چه اهل سنت، مورد نقد و بررسی قرار گرفته و سپس با بهره‌گیری از کنکاش‌های لغوی و مطالعات تاریخی، نشان داده شده است که در عصر نبوی و حتی قبل از آن، خوانندگی و استفاده از الحان مرسوم بوده است. دین اسلام نیز از نوع خاصی از این هنر تأثیرگذار در انتقال مؤثرتر پیام خود به مخاطبان، پس از زدودن پیرایه‌های منفی آن استفاده نموده و قالب آوایی متن و معنامحور و منحصر به خود را به‌کار گرفته است. در این پژوهش سعی شده است با قراین خارجی و داخلی موجود در روایت مزبور، اصولی چند برای الحان مورد نظر اسلام ترسیم گردد. | |||||||||||
| کلیدواژه ها | |||||||||||
| قرائت؛ لحن؛ ترجیع؛ غناء؛ حدیث شناسی | |||||||||||
| عنوان مقاله [English] | |||||||||||
| Exploration of Praiseworthy Tunes in Prophetic Words | |||||||||||
| چکیده [English] | |||||||||||
| “Recite the Qur’an with the Arab tunes” is a well-known hadith that has always been of concern to the scholars of qarā’at, jurists, and hadith experts in the field of Qur’an recitation and jurisprudential discourses, with each group trying to prove or disprove it proportionate to their jurisprudential ideological doctrines. The present article first critiques the sources and chain of transmitters of this hadith, either through Shī‘as or Sunnīs, and then by lexical and historical exploration, shows that singing and utilizing tunes has been common in the era of the Prophet (S.A.W.) and even before that. The faith of Islam has also used a specific type of this effective art in better communication of its message to the addressees after removing its negative embellishments and employed an exclusive voice-and-meaning oriented pattern. It is tried in this research to delineate some principles with the extant foreign and domestic evidences of the above hadith. | |||||||||||
| مراجع | |||||||||||
|
| |||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 199 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 85 |
|||||||||||
