من ماه بهمن هستم

روزهای نو

من ماه بهمن هستم

سمیه سلیمی

دوازدهم بهمن، بازگشت امام خمینی «رحمة الله) به ایران و آغاز دهه‌ی فجر

پانزدهم بهمن، ولادت حضرت زینب(سلام الله علیهم)، روز پرستار

نوزدهم بهمن، روز نیروی هوایی

بیست‌ودوم بهمن، پیروزی انقلاب اسلامی

بیست‌وسوم بهمن، شهادت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به روایتی

پایان انتظار

چند روزی بود که زمزمه‌های آمدنش زیاد شده بود. دلِ مردم تنگ بود؛ تنگ دیدار امام و رهبرشان. رهبری که با آرمان‌ها و سخن‌هایش، راه را برای آن‌ها روشن کرده بود. او همه را دل‌بسته‌ی خود کرده بود.

مردم ایران دیگر طاقت دوری نداشتند. می‌خواستند زودتر امام خمینی را زیارت کنند. همه‌جای ورود و حرکت امام گلباران شد. مزار پاک شهیدان هم بوی گلاب گرفت. امام خمینی«رحمة الله علیها»، رهبر انقلاب اسلامی، به دیدن شهدا آمده بود؛ برای تشکر و قدردانی از آن‌ها که جان خود را برای رسیدن به هدف‌های آسمانی تقدیم انقلاب کردند. روز 12 فروردین، روز عید و شادی بود.

صدای انقلاب

«این صدای انقلاب اسلامی ایران است.» این جمله‌ای بود که روز 22 بهمن وقتی مردم رادیوهای خود را روشن کردند، شنیدند. مدت زیادی بود که مردم در انتظار شنیدن این خبر از رادیو و تلویزیون بودند. آن‌ها انقلاب کرده بودند و دوست داشتند صدای انقلاب‌شان به همه‌جا برسد. مردم می‌خواستند همه‌ی دنیا بدانند که انقلاب اسلامی با رهبری امام خمینی و از جان گذشتن شهدا به پیروزی رسیده است.

□□□

از حضرت محمدj درباره‌ی حضرت زهرا «سلام الله علیها» حرف‌های قشنگی نقل شده است. ایشان همیشه احترام به آن بانوی عزیز را به مسلمانان سفارش می‌کردند و می‌فرمودند: «فاطمه(سلام الله علیها) سرورِ زنان بهشت است. فاطمه پاره‌ی تن من است؛ هر که او را شاد سازد، مرا شاد ساخته؛ و هر که او را ناراحت کند، مرا ناراحت کرده است.»