خَمِ چرخ گَردَنده

صفحه‌ی خدا

خَمِ چرخ گَردَنده

سپاس از خدا ایزد رهنمای

که از کاف و نون(1) کرد گیتی بپای

تن زنده را در جهان جای از اوست

خَم چرخ گردنده بر پای از اوست

ز گردون شتاب و ز هامون درنگ

ز دریا بخار و ز خورشید رنگ

چه تاری(2) چه روشن چه بالا چه پست

نشان‌ است بر هستی‌اش هرچه هست

همه بندگانیم در بندِ اوی

خُنُک آن‌که دارد ره پند، اوی

قسمتی از مثنوی گرشاسپ‌نامه، سروده‌ی اسدی طوسی، شاعر قرن پنجم هجری قمری

1. کاف و نون حروف کلمه «کُن» هستند و «کُن» به معنی باش. دستور خداوند برای آفرینش جهان.

2. تاریک.