پنج میلیون فلسطینی در خانه‌های‌شان نیستند

از جهان چه خبر؟

پنج میلیون فلسطینی در خانه‌های‌شان نیستند

سمیه نفری

صدای زنگ که بلند شد، زود دفتر و کتابش را از روی میز جمع کرد و در کیفش گذاشت. امروز بیش‌تر از همیشه عجله داشت و می‌خواست هر چه زودتر به خانه برود. امروز هم پدر بعد از دو هفته به خانه می‌آمد و هم او کارنامه‌اش را گرفته بود. همه‌ی نمراتش خوب شده بود و می‌خواست هر چه زودتر کارنامه‌اش را به پدر و مادرش نشان دهد. می‌دانست که چه‌قدر خوش‌حال خواهند شد. زیپ کیفش را کشید و آن را روی دوشش انداخت. زهرا هم آماده بود. دست هم‌دیگر را گرفتند و به طرف خانه راه افتادند. ساره رو به زهرا کرد و گفت: «می‌آیی با هم تا خانه بدویم؟» زهرا گفت: «تا خانه که راهی نیست چرا آن‌قدر عجله داری؟»

ـ آخر امروز پدرم برمی‌گردد. می‌دانی که پدرم ماهی چند روز بیش‌تر به خانه نمی‌آید و همیشه دارد با این اشغالگران لعنتی مبارزه می‌کند! صبح که داشتم می‌آمدم مدرسه، مادرم منتظرش بود، حتماً تا الآن پدرم به خانه آمده.

زهرا سر تکان داد و هر دو با هم شروع به دویدن کردند.

زهرا و ساره به داخل کوچه پیچیدند. چه‌قدر کوچه شلوغ و پر سروصدا بود. ساره ایستاد و گفت: «چه خبر شده؟ چرا این‌ همه آدم جلوی خانه‌ی ما جمع شده؟» زهرا دست ساره را گرفت و او را به دنبال خود کشاند. صدای شیون و گریه در کوچه پیچیده بود و همسایه‌ها جلوی در خانه را گرفته بودند. مادر زهرا هم آن‌جا بود و مادر ساره را که روی زمین نشسته بود و قاب عکس پدر ساره را روی پایش گذاشته بود، بغل کرده بود. ساره مات و مبهوت جلو رفت. مادر با دیدن او دست‌هایش را از هم باز کرد و گریه‌اش شدت گرفت. ساره به بغل مادر دوید. نمی‌خواست بشنود که... همه‌ی راه را به شوق دیدن پدر و نشان دادن کارنامه‌اش به او دویده بود و حالا صدای همسایه‌ها را می‌شنید که تسلیت می‌گفتند و آن‌ها را دلداری می‌دادند. ساره از آغوش مادر بیرون آمد. قاب عکس پدر را از روی پای مادر برداشت و دوان دوان به داخل خانه رفت. ساره درِ اتاق را بست و عکس پدر را در آغوش گرفت. بعد با او حرف زد و هق هقش بلند شد. یکهو یاد چیزی افتاد. کارنامه‌اش را از کیفش درآورد و روبه‌روی عکس پدر گرفت و گفت: «باباجون می‌خواستم امروز که آمدی خوش‌حالت کنم. همیشه دوست داشتی من درس‌هامو خوب بخونم و مثل خودت معلم بشم. حالا ببین چه نمره‌های خوبی گرفتم...» صدای همسایه‌ها و مادر از پشت در شنیده می‌شد که می‌خواستن ساره در اتاق را باز کند؛ اما ساره انگار حواسش جای دیگری بود. کارنامه‌اش هنوز در دستش بود و به عکسی نگاه می‌کرد که درون قاب به او لبخند می‌زد... پدر خوش‌حال شده بود...

با فلسطین آشنا شویم

فلسطین سرزمین پر برکت و زیبایی است که مهد ادیان توحیدی و محل تلاقی تمدن‌هاست. فلسطین در قاره‌ی آسیا قرار دارد و یکی از مهم‌ترین نقاط خاورمیانه است.

مساحت فلسطین که در اشغال دشمن صهیونیستی است، ۲۷۰۲۷ کیلومتر مربع است. فلسطین با اردن، لبنان، سوریه و مصر همسایه است.

فلسطین فعلی به سه بخش تقسیم می‌‏شود:

1. سرزمین اشغالی که یک میلیون و یکصد هزار فلسطینی را در خود جای داده است.
۲. کرانه‌ی باختری که شهر قدس را در برمی‌‏گیرد و جمعیت فلسطینی آن نزدیک به یک میلیون و پانصد هزار نفر است.
۳. نوار غزه که جمعیت فلسطینی آن حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر است.
نزدیک به چهار - پنج میلیون فلسطینی نیز پس از اشغال فلسطین به دست صهیونیست‌ها آواره شده و در کشورهای اردن، سوریه و لبنان زندگی می‌‏کنند.
فلسطین به لحاظ جایگاه ممتاز جغرافیایی، حاصل‌خیزی زمین و قداستی که از آن برخوردار است، همیشه در معرض کشمکش‌ها و درگیری‌های امپراتوری‌‏ها بوده؛ اما مردم این سرزمین همیشه و در حد توان خود، به پایداری و مقاومت در برابر مهاجمان پرداخته‌اند.

حضور یهود در فلسطین

حضرت ابراهیم‌m حوالی سال ۱۹۰۰ ق. م از عراق هجرت کرد و در فلسطین ساکن شد و مردم این سرزمین را به توحید و یکتاپرستی دعوت کرد. پس از آن عبرانی‌‏ها (یهودیان)، در قالب عشایر دام‌پرور و در جست‌وجوی آب و غذا، به این منطقه آمده و در میان مردم این سرزمین که از روی نوع‌دوستی و مهمان‌نوازی آن‌ها را پذیرفته بودند، اقامت گزیدند؛ اما وقتی تعدادشان زیاد شد، لطف میزبان را فراموش کردند و شروع به درگیری با میزبان کردند و سعی کردند قسمت‌هایی از مناطق و اماکن مقدس را برای خود تصرف کنند.

در طول دهه‌های ۲۰، ۳۰ و ۴۰ میلادی، سران یهودی مقدمات مهاجرت یهودیان و خرید زمین‌های اعراب محلی را به وجود آوردند. در جنگ دوم جهانی یهودیان با بزرگ‌نمایی و مظلوم‌نمایی در سطح جهان زمینه را برای تشکیل دولت مستقل مناسب کردند.

تقسیم فلسطین

در سال ۱۹۴۷، جامعه‌ی ملل به تقسیم فلسطین رأی داد و سرزمین تاریخی فلسطین را به دو کشور جداگانه‌ی یهودی و عربی تقسیم کرد. این طرح را رهبران یهودی پذیرفتند؛ اما رهبران فلسطینی و اعراب آن را رد کردند. دولت یهودی بیت‌المقدس، اعلام موجودیت کرد و حیّم وایزمن، اولین رئیس جمهور اسرائیل معرفی شد. بعد از این اتفاقات ارتش آزادی‌بخش عربی به همراه اعراب محلی به اسرائیل حمله کردند و جنگ اول اعراب و اسرائیل آغاز شد. در این جنگ اسرائیل سرزمین‌های عربی کرانه غربی رود اردن، نوار غزه و بلندی‌های جولان را تصرف کرد؛ اما بر اساس قطع‌نامه‌‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد، اسرائیل باید به مرزهای قبل از جنگ برمی‌گشت که این کار را نکرد.

ایران چه می‌گوید؟

جمهوری اسلامی ایران همیشه به حمایت از مستضعفین جهان پرداخته و به علاوه توجه خاصی به سرنوشت فلسطین به عنوان اولین قبله‌گاه مسلمانان جهان داشته است. جمهوری اسلامی، اسرائیل را رژیمی جعلی می‌داند که حقوق مردم اصلی سرزمین فلسطین را زیر پا گذاشته است. درست در زمانی که اسرائیل سعی می‌کرد فلسطین را گوشه‌گیر کند تا مردم جهان آن را فراموش کنند، امام خمینیq آخرین جمعه‌ی ماه رمضان را به عنوان روز جهانی قدس نام‌گذاری کرد و نقشه‌ی اسرائیل را برای از بین بردن اهمیت فلسطین نقش بر آب کرد. ایران سرزمین فلسطین را حق مردم اولیه‌ی آن می‌داند و از حرکت مقاومت مردم فلسطین در انتفاضه‌ی اول و دوم حمایت کامل کرده است و هیچ‌گونه حمایت مادی و معنوی را از مردم فلسطین دریغ نکرده است.
ایران مایل به پایان جنگ و ایجاد آرامش در فلسطین است. طرح جمهوری اسلامی برای حل قضیه‌ی فلسطین طرحی روشن، منطقی و قابل قبول در افکار عمومی جهانی است. ایران می‌گوید ما نه جنگ ارتش‌های کشورهای اسلامی را پیشنهاد می‌کنیم، و نه به دریا ریختن یهودیان مهاجر را، و نه حکمیت سازمان ملل و دیگر سازمان‌های بین‌‌المللی را. ما همه‌پرسی از ملت فلسطین را پیشنهاد می‌کنیم. ملت فلسطین هم مانند هر ملت دیگر حق دارد سرنوشت خود را تعیین کند و نظام حاکم بر کشورش را انتخاب کند. همه‌ی مردم اصلی فلسطین از مسلمان و مسیحی و یهودی ـ نه مهاجران بیگانه ـ در هر جا هستند؛ در داخل یا خارج از فلسطین، در یک همه‌پرسی عمومی و قابل اعتماد، شرکت کنند و نظام آینده‌ی فلسطین را تعیین کنند. آن نظام و دولت انتخاب شده، تکلیف مهاجران غیرفلسطینی را که در سال‌های گذشته به این کشور کوچ کرده‌اند تعیین خواهد کرد. این یک طرح عادلانه و منطقی است که افکار عمومی جهانی آن را به درستی درک می‌کند و می‌تواند از حمایت ملت‌ها و دولت‌های مستقل برخوردار شود؛ اما اسرائیل، آمریکا و برخی قدرت‌های جهانی منفعت طلب آن را نمی‌پذیرند. متأسفانه جنگ و درگیری در فلسطین هم‌چنان ادامه داشته و هر ساله افراد زیادی قربانی این جنگ می‌شوند که تعداد زیادی از آنان زنان و کودکان بی‌گناه هستند.