رودگر, نرجس, میرعلی ملک, راضیه. (1396). بررسی «فقر زنانه» در جامعه ایران با توجه به مؤلفه‌های عدالت اجتماعی در اسلام. اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(شماره 1 (پیاپی 17)), 137-162. doi: 10.22081/jiss.2017.65016
نرجس رودگر; راضیه میرعلی ملک. "بررسی «فقر زنانه» در جامعه ایران با توجه به مؤلفه‌های عدالت اجتماعی در اسلام". اسلام و مطالعات اجتماعی, 5, شماره 1 (پیاپی 17), 1396, 137-162. doi: 10.22081/jiss.2017.65016
رودگر, نرجس, میرعلی ملک, راضیه. (1396). 'بررسی «فقر زنانه» در جامعه ایران با توجه به مؤلفه‌های عدالت اجتماعی در اسلام', اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(شماره 1 (پیاپی 17)), pp. 137-162. doi: 10.22081/jiss.2017.65016
رودگر, نرجس, میرعلی ملک, راضیه. بررسی «فقر زنانه» در جامعه ایران با توجه به مؤلفه‌های عدالت اجتماعی در اسلام. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1396; 5(شماره 1 (پیاپی 17)): 137-162. doi: 10.22081/jiss.2017.65016
هر چند در تفسیر ماهیت و تشخیص مصادیق و معیارهای عدالت اجتماعی دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد، اما این مهم همواره از بایسته‌های مشترک و آرمان‌های مطلوب جوامع در طول تاریخ بوده است. اهمیت عدالت اجتماعی در اسلام تا بدان‌جاست که در آیات قرآن تحقق آن به‌عنوان غایت ارسال رسل معرفی شده است؛ چراکه عدالت، بستر رشد انسانی و اخلاقی فرد و جامعه است و فقدان آن تأثیرات مخربی را بر تمام ساحات زندگی برجای می‌گذارد. عدالت اقتصادی از مهم‌ترین شاخصه‌های عدالت اجتماعی است که فقدان آن سبب بروز فقر در اقشار جامعه می‌شود. فقر زنان به‌معنای افزایش زنان در ترکیب جمعیت فقیر یکی از مسائل پیش‌روی زنان در کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه‌یافته می‌باشد که در سال‌های اخیر رشد بسیاری نیز یافته است. در این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی، با ارائه تصویری از پدیده فقرزنانه در ایران و اشاره به اقدامات دولت در پیشگیری و درمان این مسئله، علل و عوامل آن مورد بررسی قرارگرفته و سپس وضعیت موجود را با توجه به مؤلفه‌های عدالت اجتماعی در اسلام مورد سنجش قرارداده و به‌دنبال آن راه‌کارهایی برای حل مسئله ارائه گردیده است. بررسی‌ها، نشان می‌دهد علی‌رغم وجود احکام مترقی اسلام، فقرزنانه در جامعه ایران در حال افزایش است که بخش مهمی از آن، ناشی از عدم اجرای عدالت اقتصادی مورد نظر اسلام نسبت به زنان است و نیز با اهدافی که اسلام از طریق اجرای عدالت در پی تحقق آن‌هاست، منافات دارد.
The Study of "Feminization of Poverty" in Iranian Society with Regard to the Components of Social Justice in Islam
نویسندگان [English]
Narjes Roodgar1؛ Raziyeh Miralimalek2
1Faculty Member, Al-Mustafa International University
2Doctoral Student, University of Religions and Denominations
چکیده [English]
Although there are different perspectives on the interpretation of the nature and criteria of social justice, this has always been common imperatives and desirable ideals of societies throughout history. The importance of social justice in Islam is to the extent that in Qur'anic verses it is introduced as the goal of sending prophets. Because justice is the basis for the human and moral development of the individual and the society, and the lack of it will have destructive effects on all areas of life. Economic justice is one of the most important indicators of social justice, the lack of which causes poverty in the social strata. Feminization of poverty, which means increasing the number of women in the poor population composition, is one of the leading issues facing women in developing and even developed countries, and it has grown significantly in recent years. In this article, through descriptive-analytical method, a picture of the phenomenon in Iran is presented, and with reference to government's actions in the prevention and treatment for this issue, its causes and factors are examined, and then its present situation will be assessed with regard to the components of social justice in Islam, after that, some solutions have been proposed for the problem. Studies show that, despite the progressive rules of Islam, feminization of poverty is increasing in Iranian society, an important part of which is due to the lack of implementation of Islamic economic justice towards women, and it contradicts the goals that Islam is pursuing through the implementation of justice.
کلیدواژه‌ها [English]
social justice, feminization of poverty, Islam, Iran
مراجع
* قرآن، ترجمه: الهی قمشه‌ای.
ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید (1378)، شرح نهج البلاغه، به کوشش: محمد ابراهیم، قاهره.
