من ماه دی هستم

مریم یوسفی

دوشنبه چهارم دی، ولادت حضرت عیسی(علیه السلام)

آسمان سایه‌بانی از ابر برایش فراهم ساخت. فرشته‌ها سبدسبد غذای بهشتی آوردند. مریم لبخند زد و خدا عیسی روح‌الله را در آغوش او نهاد.

چهارشنبه ششم دی، ولادت امام حسن عسکری(علیه السلام)

امام حسن عسکری(علیه السلام) ‌فرموده‌اند: «تواضع و فروتنی نعمتی است که هیچ‌کس به آن حسادت نمی‌ورزد.»

پنج‌شنبه هفتم دی، سال‌روز نهضت سوادآموزی

جمعه هشتم دی، وفات حضرت معصومه (سلام الله علیها)

شنبه نهم دی، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت

سه‌شنبه نوزدهم دی، قیام خونین مردم قم

این روز بزرگ، قیام مردم قم در سال 1357 است. روزی که پایه‌های حکومت شاهنشاهی را لرزاند.

چهارشنبه بیستم دی، شهادت میرزاتقی‌خان امیرکبیر

سه‌شنبه بیست‌وششم دی، فرار شاه

تیتر درشت روزنامه‌ها در روز 26 دی سال 1357 این بود: «شاه رفت»

فرار ستمگر

او می‌ترسید و می‌لرزید. به‌ خاطر ظلم و ستمی که در حق این ملت مظلوم کرده بود. او باز هم می‌ترسید، آخر به عمرش این همه یک‌دلی و هم‌بستگی ندیده بود! باید می‌رفت... می‌رفت که نه! باید فرار می‌کرد... فرار...

او از دست عدالت فرار کرد. از دست مردان و زنانی که سال‌ها گرفتار شکنجه و ظلم و غارت شده بود. از دست بچه‌هایی که داغ یتیمی بر دل داشتند.

شاه فرار کرد؛ اما فرار او به زباله‌دان تاریخ بود. ظلم و جنایت او هیچ‌گاه از ذهن و خیال مردم ایران پاک نخواهد شد...

همنشینِ خوب

چند نفر از یاران حضرت عیسی(علیه السلام) به دیدنش رفتند. آن‌ها هر وقت با پیامبرخدا(صلی الله و علیه و آله) دیدار می‌کردند، از او حرف‌های تازه و خوبی را یاد می‌گرفتند. مثل همیشه آن‌ها سؤال‌های خود را از ایشان پرسیدند.

- ای پیامبرخدا! ما با چه کسانی همنشین باشیم تا خدا راضی باشد؟ حضرت عیسی(علیه السلام) لبخند شیرینی زد و پاسخ داد: «با کسی همنشین شوید که دیدار با او، شما را به یاد خدا بیندازد!»

یاران حضرت عیسی(علیه السلام) خوش‌حال شدند. پیامبرخدا ادامه داد: «با کسی همنشین باشید که حرف‌های او، علم و دانایی شما را زیاد کند و کارهای او باعث بشود، به آخرت علاقه‌مند بشوید...»