داستان‌هایی که همه‌ی ما شنیده‌ایم

قصه‌های این‌وری

سیده‌زهره بابایی – شانزده‌ساله – قم

در این کتاب، داستان‌هایی کهش تقریباً همه‌ی ما در زمانی از زندگی خود بارها و بارها آن را شنیده‌ایم، آمده است. البته با تغییراتی که نویسنده در آن وارد و آخرشان را عوض کرده است. داستان‌های طنزی به وجود آمده که جذّابیت خیلی بیش‌تری برای کسانی دارد که نسخه‌ی اصل آن‌ها را شنیده‌اند؛ البته اشکالاتی هم وجود دارد، مثلاً استفاده از متن عامیانه به جای شکل نوشتاری یا در بعضی قسمت‌ها برآورده نکردن انتظار مخاطب از داستان طنز. اشکال دیگری که در ذهن خودم پیش آمد، مسئله‌ی زمان و مکان بود. تداخل زمان حال امروزی که عصر تکنولوژی است با داستان‌هایی که در زمان‌های خیلی قدیم و در دوران سنتی نوشته شده است نیاز به ظرافت‌های بیش‌تری دارد. مثلاً باید مشخص باشد که مردم با اسب و قاطر رفت‌وآمد می‌کنند یا ماشین و موتور که هر دوی این‌ها کنار هم معنی نمی‌دهند. البته از حق نگذریم نقدهای اجتماعی و خلاقانه‌ای نیز در قالب طنز گفته شده بود. مثلاً انتقاد به تلویزیون و برنامه‌هایش که روزبه‌روز بی‌نمک‌تر می‌شوند یا نبود کار برای جوانان در جامعه. در پایان باید اضافه کنم که اکثر شخصیت‌های داستان همان فرم تخت خود را داشتند و تنها نوع عمل‌شان فرق می‌کرد و طرز فکر مخصوص خودشان را داشتند.