تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,387 |
تعداد مقالات | 34,316 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,993,529 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,705,653 |
فنّ براعت استهلال در خطبه های نهج البلاغه | ||
فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی | ||
مقاله 4، دوره 2، شماره 7، آذر 1396، صفحه 97-129 اصل مقاله (780.8 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jrla.2018.48643.1139 | ||
نویسندگان | ||
فرزانه رحمانیان کوشککی* 1؛ ریحانه ملازاده2 | ||
1عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، واحد رامهرمز. | ||
2عضو هیأت علمی دانشگاه الزهراء(س) | ||
تاریخ دریافت: 04 مهر 1396، تاریخ بازنگری: 06 آبان 1396، تاریخ پذیرش: 24 بهمن 1396 | ||
چکیده | ||
یکی از فنون بلاغی نگارش و سخنوری شروع نیکوی کلام است. این صنعت در علم بلاغت عربی براعت استهلال یا حسن ابتدا یا براعت مطلع نام دارد. از آنجا که مهارت متکلم در شیوه های بیان یکی از عوامل فزونی زیباییهای ادبی و بلاغی کلام است این جستار به براعت استهلال در خطابه های امیرالمؤمنین(ع) اختصاص یافته است. پژوهش حاضر با هدف نشان دادن گوشه ای از مهارتهای کلامی حضرت علی(ع) و بر اساس فن براعت استهلال به بررسی شیوه های بیانی در آغاز 21 خطبه میپردازد. این جستار ابتدا به تعریف صنعت بلاغی براعت استهلال از نظر لغوی و اصطلاحی پرداخته و سپس با نگاهی گذرا بر سیر خطابه از عصر جاهلی تا پایان دوره اموی و بیان شیوه های فن سخنوری به بررسی نمودهای این فن در خطبه های نهج البلاغه با تکیه بر شیوه توصیفی تحلیلی پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد امام در آغاز خطابه ها اسلوبهای متنوعی از قبیل: ندا، استفهام، امر، تعجب، قسم و مانند آن را به کار بردهاند و این شگرد بیانی، تأثیر بسزایی در جلب نظر و آماده سازی ذهنی مخاطب برای ورود به متن اصلی و جلوگیری از ملالت وی داشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
کلیدواژهها بلاغت؛ نهج البلاغه؛ خطبه؛ براعت استهلال | ||
عنوان مقاله [English] | ||
FORETELLING TECHNIQUE IN NAHJOLBALAGHA’S SERMONS | ||
نویسندگان [English] | ||
FARZANEH RAHMANIAN1؛ Reyhaneh Mollazadeh2 | ||
1Assistant Professor of Arabic Language and Literature | ||
2Assistant Professor of Arabic Language and Literature, Alzahra University. | ||
چکیده [English] | ||
One of the rhetorical techniques of writing & eloquence is to begin the speech very well. In Arabic Rhetoric, rhetorical figure is known as “Foreselling” or “Bara’ate Mottale”. This essay has been dedicated to the foretelling in Amir Al Mu’minin sermons -the prince of faithful (PBUH) - , since the speaker’s skill in the modes of expression is one of factors enhancing the literary rhetorical beauty of speech. In order to show some of the verbal skills of Imam Ali (PBUH) based on Foretelling Technique, the present reserach examines the ways of expressing at the beginning of 21 sermons. First of all, the present study defines the rhetorical literary figure for foretelling in terms of lexical & idiomatic. While surveying the course of sermons for ignorance era to the end of Umayyed dynasty as well as expressing the eloquence’s rhetoric techniques, it investigates the aspects of such technique in Nahjolbalaghe Sermons by relying on an analytical-descriptive method. The findings suggest that Imam (PBUH) has used the various methods including interjection, question, order, exclamation, genre & so on, at the beginning of the sermons. Such mode of expression influences the attraction & mental preparance of audience for understanding the original text as well as avoiding his boredom. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
KeyWords: Rhetoric, Nahjolbalaghe, Sermon, Foretelling | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 471 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 375 |