تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,388 |
تعداد مقالات | 34,317 |
تعداد مشاهده مقاله | 13,016,180 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,718,105 |
تبلت خرگوشی | ||
پوپک | ||
مقاله 10، دوره 24، اسفند 96 - شماره پیاپی 284، اسفند 1396، صفحه 18-19 | ||
نوع مقاله: داستان | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/poopak.2018.65569 | ||
تاریخ دریافت: 13 اردیبهشت 1397، تاریخ پذیرش: 13 اردیبهشت 1397 | ||
اصل مقاله | ||
کِلِر ژوبرت یک روز خرگوشک، پریکوچولو را صدا کرد و گفت: «حوصلهیمان خیلی سررفته. بیا!» پریکوچولو گوشش خیلی تیز بود. چترش را برداشت و به درّهی خرگوشها آمد. خرگوشک از او پرسید: «تو میدانی بچّهی آدمها وقتی حوصلهیشان سرمیرود، چهکار میکنند؟» پریکوچولو گفت: «بله میدانم. یک چیزمیز دارند که وقتی بیکار میشوند، با آن بازی میکنند. آنوقت دیگر جیکشان هم درنمیآید.» خرگوشک چشمهایش را گرد کرد و گفت: «تو این چیزمیز را امتحان کردی؟» پریکوچولو پوفی کرد و گفت: «نه بابا! من که بیکار نیستم!» روز بعد، خرگوشک، پریکوچولو را صدا کرد و گفت: «با دوستانم حرف زدم. خیلی دلمان میخواهد این چیزمیز را امتحان کنیم.» پریکوچولو چترش را برداشت و با کتاب وِردَش، به درّهی خرگوشها آمد. توی کتابش گشت و گشت. وردی خواند و یکدفعه، دهها تبلتکوچولو جلویش ظاهر شدند؛ تبلتهای مخصوص با علامتهای خرگوشی. پریکوچولو اینها را بین بچّهخرگوشها تقسیم کرد. بعد نشانشان داد چهطور روی دکمهها فشار دهند و بازی کنند. یک تبلت هم یواشکی توی جیبش گذاشت و رفت. روز بعد مامانِ خرگوشک، پریکوچولو را صدا کرد؛ ولی جوابی نشنید. اینقدر صدا کرد و صدا کرد تا یکدفعه، پریکوچولو با عجله پایین پرید و گفت: «آخآخ ببخشید! حواسم نبود! با من کاری داشتید؟» مامانخرگوشه گفت: «بچّههای ما خیلی ساکت شدند. دیگر بازیگوشی نمیکنند. خیلی ازت ممنونیم. میشود برای ما بزرگترها هم از این چیزمیزها بدهی؟» پریکوچولو سر تکان داد. وِردی خواند و دهها تبلتِ خرگوشی جلویش ظاهر شدند. اینها را بین خرگوشهای بزرگتر تقسیم کرد و رفت. چند روز بعد خرگوشک، پریکوچولو را صدا کرد؛ ولی جوابی نشنید. اینقدر صدا کرد و صدا کرد تا یکدفعه، پریکوچولو با عجله پایین پرید و گفت: «آخآخ ببخشید! حواسم نبود! با من کاری داشتی؟» خرگوشک تبلتش را نشان داد و با ناراحتی گفت: «از وقتی که این چیزمیزها را دادی، دیگر با هم بازی نمیکنیم. دیگر با هم حرف نمیزنیم. حالا همهی بچّهها فقط با اینور میروند.» بعد نزدیکتر آمد و یواش گفت: «تازه بزرگترها هم بعضی وقتها یادشان میرود غذا درست کنند یا مواظب ما باشند. میشود این چیزمیز را پس بگیری؟» پریکوچولو خندید. کتاب وردش را ورق زد و گفت: «لازم نیست پسش بگیرم. فقط کاری میکنم که هر روز بعد از کمی استفاده، خاموش شود و تا روز بعد روشن نشود.» خرگوشک از خوشحالی توی بغلش پرید. پریکوچولو گفت: «اینطوری برای من هم بهتر است؛ چون وقتی بازی میکنم، حواسم به هیچی دیگر نیست.» بعد، تبلت خودش را از جیبش درآورد و گفت: «این چند روز خیلی بازی کردم. کلّی از درسهایم عقب افتادهام.» آنوقت برای خرگوشک دست تکان داد و با چترش بالا رفت و در آسمان دور شد. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 127 |