از همه بالاتر، پرچم ایران بود

داود لطف‌الله

چرخ زد دور تشک

روی دوشش پرچم

همه‌جا سوت و صدا

همه‌جا هورا با هم

*

عرق پیروزی

می‌چکید از رویش

چشم‌ها دنبالش

دوربین‌ها سویش

*

روی یک سکو رفت

نفر اول بود

پرچمش می‌خندید

موقع پخش سرود

*

مثل پرچم، سالن

چشم او خندان بود

از همه بالاتر

پرچم ایران بود