فصل شکفتن

محسن اعلا

آفتاب آواز روشن را

باز در گوش طبیعت خواند

برف و سرما از جهان کوچید

آسمان تا از محبت خواند

***

قاصدک از آشیان برخاست

شاپرک بر شاخه‌ها رویید

بوی لبخند گیاهان نیز

در میان دشت‌ها پیچید

***

زندگی جوشید از چشمه

نغمه در صحرا شکوفا شد

بیشه‌زار خالی از احساس

باز هم سرسبز و زیبا شد

***

مهر صدها جوجه را گنجشک

در میان سینه‌اش جا داد

تخم‌ها! فصل شکفتن شد

آشیان را عشق گرما داد