گوش شنوای خدا

زهرا غلامی داوودآبادی

خدایا! گاهی وقت‌ها حواسم پرت می‌شود توی این همه شلوغی.

در این شیرتوشیر روزگار کلمه‌هایم شیر خام خورده می‌شوند و ناخودآگاه ساقه‌ی نازکِ دلی را می‌شکنند، صاعقه می‌زنند و اشکی را سرازیر می‌کنند.

می‌دانم گاهی وقت‌ها کلمه‌هایم درشت می‌شوند.

و بعد با همین زبان لغزیده تو را می‌خوانم.

ای شنواترین شنوندگان!

از تو می‌خواهم که کمکم کنی تا تو را با زبانی بخوانم که پر از اندیشه باشد و مهربانی.