آشنایی با انواع پیکر تراشی های پزشکی

مستانه تابش

درست است که اغلب آدم‌ها اصلاً بدشان نمی‌آید اندام زیبا و به‌اصطلاح تراشیده‌ای داشته باشند و خیلی‌ها هم در آگهی‌های تبلیغاتی مجلات و... دنبال روشی دائمی و قطعی برای کاهش وزن و رفع چاقی موضعی می‌گردند؛ اما آیا دردسر تاریخی چاقی و چاقی موضعی در همه‌ی موارد با پیکرتراشی رفع می‌شود؟ مسلماً نه!

پیکرتراشی، صرفاً مسئول رفع چاقی‌ها و چربی‌های موضعی مزاحمی‌ست که در اندام‌های گوناگون از جمله باسن، ران، شکم، صورت، غبغب و... ایجاد می‌شود؛ اما برای کاهش وزن، اصلاً نمی‌توانید روی آن حساب کنید. همچنین در چاقی‌های موضعی بسیار حجیم که حتماً با چاقی مرکزی و عمومی قابل‌توجه همراه هستند نیز، درمان پیشنهادی در مرحله‌ی اول رژیم و ورزش است و اگر با این تدبیر چاقی رفع نشود، ممکن است لازم باشد که از روش‌های جراحی برای کاهش وزن استفاده گردد؛ بنابراین پیکرتراشی جنبه‌ی زیبایی دارد نه درمانی و تنها برای کاهش سایز در نواحی خاصی از بدن، به‌ویژه شکم، پهلوها، باسن و... می‌توان روی آن حساب باز کرد.

پیکرتراشی به درد چه کسانی می‌خورد؟

در حیطه‌ی تشخیص و درمان چاقی، معیاری تحت عنوان شاخص توده‌ی بدنی یا بی‌ام‌آی بسیار تعیین‌کننده است؛ براساس این شاخص، افرادی که بی‌ام‌آی بالاتر از 25 داشته باشند، دارای اضافه‌وزن و افراد با بی‌ام‌آی بالای 30 چاق هستند. در این شرایط درمان موضعی چاقی، برای افرادی که شاخص توده‌ی بدنی‌شان پایین‌تر از 30 باشد (محدوده‌ی اضافه‌وزن)، انتخاب مناسبی بوده و در این بین، قطعی‌ترین درمان در مقایسه با روش‌های غیرتهاجمی مانند کرایولیپولیز، ال‌پی‌جی، آراِف و... است. البته اگر بی‌ام‌آی شما بین 30 تا 35 است و از چاقی‌های موضعی رنج می‌برید، از پیکرتراشی ناامید نشوید؛ چون کاهش 5 تا 10 درصد از وزن بدن‌تان، می‌تواند شما را برای انجام این کار مناسب کند؛ اما اگر شاخص توده‌ی بدنی‌تان بین 30 تا 35 است و چاقی مرکزی عمده‌مشکل شما را تشکیل می‌دهد و وزن‌تان هم روزبه‌روز در حال افزایش است، بهتر است پول‌تان را برای انجام روش درمانی، نظیر پیکرتراشی دور نریزید؛ چون این کار چاقی عمومی شما را رفع نمی‌کند.

محبوب‌ترین روش‌های پیکرتراشی در ایران و جهان

در حال حاضر سه تکنیک محبوب و پرکاربرد در ایران و جهان برای پیکرتراشی وجود دارد که با مکانیسم‌های مختلف ضربه‌ای و... چاقی موضعی را از بین می‌برند. این سه روش که در ایران نیز شناخته شده هستند، شامل اولترازد، لیپوماتیک و بادی‌جت یا واترجت است.

اولترازد، پیکرتراشی بدون نیاز به ساکشن

اولترازد از تکنولوژی نسل سوم لیپکتومی، وابسته به اولتراسوند استفاده می‌کند. سال‌های طولانی است که تکنولوژی اولتراسوند، برای پیکرتراشی در کشورهای پیشرفته، به‌ویژه ایالات متحده‌ی آمریکا استفاده می‌شود و در حال حاضر نسل سوم این تکنیک در آمریکا، ژاپن و کره‌ی جنوبی، استانداردترین و پراستفاده‌ترین تکنیک پیکرتراشی‌ست. با استفاده از اولتراسوند ‌در پروسه‌ی ‌پیکرتراشی، چربی‌ها در ابعاد سلولی به لرزش افتاده و جداره‌ی سلولی‌شان پاره می‌شود؛ در نتیجه سلول از بین رفته و چربی‌ها داخل مایع اطراف حل یا امولسیفیه می‌شوند. شاید از خودتان بپرسید که چرا پزشکان آمریکایی برای پیکرتراشی اولترازد را بیشتر از روش‌های دیگر قبول دارند. سه دلیل عمده برای این انتخاب وجود دارد:

ـ در این روش سلول‌های چربی لیز می‌شوند و از بین می‌روند. از آن‌جا که پس از هشت‌سالگی سلول جدید چربی ساخته نمی‌شود و تمام این چاقی‌های موضعی و مرکزی که در حال حاضر به آن مبتلا هستید، ناشی از بزرگ‌شدن همان سلول‌های قدیمی‌ست، وقتی این سلول‌های قدیمی را به‌طور کامل از بین ببریم، دیگر سلولی برای بزرگ‌شدن باقی نمی‌ماند و در نتیجه در بین روش‌های مختلف پیکرتراشی، اولترازد تنها روش برگشت‌ناپذیر به‌معنای واقعی‌ست.

ـ امواج اولتراسوند در صورتی که به‌طور متمرکز با انرژی و فرکانس مناسب (اولترازد) به کار روند، مؤثرترین حالت لیفتینگ پوستی را ایجاد می‌کنند؛ یعنی در بهترین حالت پوست افتاده یا مستعد افتادگی را می‌کشند؛ در نتیجه پزشکان هیچ نگرانی از آویزان‌شدن و افتادن پوست، بعد از پیکرتراشی با این روش ندارند.

ـ از آن‌جا که پیکرتراشی در این روش فقط با امواج اولتراسوند صورت می‌گیرد و هیچ تکنولوژی قدرتی و ضربه‌ای در آن به کار نرفته و استفاده از ساکشن یک گزینه‌ی کاملاً انتخابی و بسته به صلاح‌دید پزشک است؛ بنابراین اولترازد جزو محبوب‌ترین روش‌های پیکرتراشی از دید پزشک و بیمار در آمریکا و دیگر کشورهای پیشرفته است. علت انتخابی‌بودن ساکشن چربی‌ها در این روش هم، تبدیل چربی‌ها به مایعی روان در زیر پوست است که با یک ماساژ ساده حین عمل، از سوراخ‌های کوچک ایجاد شده روی موضع مورد نظر، به‌راحتی خارج می‌شود و ساکشن در این روش، صرفاً برای افزایش دقت در کار و زیبایی بیشتر است و ضرورتی ندارد.

2. واترجت و بادی‌جت، پیکرتراشی با آب 

بادی‌جت و واترجت، از تکنولوژی لیپکتومی با فشار آب استفاده می‌کنند. مکانیسم این تکنیک به این شکل است که از نوک میله‌ی فلزی دستگاه، آب با فشار زیاد خارج شده و مانند یک قاشق در ابعاد میلی‌متری، تکه‌های بسیار کوچک چربی را جدا کرده و در مایع اطراف شناور می‌کند.

یکی از مسائلی که آگهی‌های تبلیغاتی پیکرتراشی با تکنیک بادی‌جت و واترجت خیلی روی آن مانور می‌دهند، استفاده از چربی‌های به دست آمده از این روش، برای تزریق به دیگر نواحی بدن است. در این روش چربی‌ها به هیچ وجه لیز نمی‌شوند، از بین نمی‌روند و می‌توان یک گزینه‌ی اضافه از این چربی‌ها، برای تزریق در نواحی دیگر از جمله صورت، سینه و باسن استفاده کرد؛ اما مسئله این‌جاست که این مزیت موقتی‌ست و چربی‌های تزریق‌شده، عمری کوتاه‌تر از چربی‌هایی دارند که صرفاً برای انجام تزریق خارج می‌شوند. درواقع پیکرتراشی با این روش اگرچه چربی‌ها را از بین نمی‌روند، تا حدود زیادی مورد ضربه قرار می‌گیرند و عمرشان کوتاه می‌شود. این نکته را هم به خاطر داشته باشید، چاقی موضعی که مورد پیکرتراشی با این روش قرار گرفته، تا حدودی قابل برگشت بوده و حفظ تناسب اندام پس از پیکرتراشی با بادی‌جت یا واترجت، نیاز به رعایت رژیم‌های کاهش وزن، ورزش و حتی تکرار عمل در سال‌های آینده دارد.

3. لیپوماتیک؛ بدون اثر لیفتینگ 

لیپوماتیک از تکنولوژی لیپکتومی وابسته به قدرت یا ضربه استفاده می‌کند و بیشتر در کشورهای اروپایی و آمریکای جنوبی مثل مکزیک کاربرد دارد. میله‌ی فلزی عمل‌کننده در لیپوماتیک، به‌گونه‌ای‌ست که در نوک آن لرزش‌های کوچک در دو تا سه جهت مختلف ایجاد شده و این ضربه‌ها در ابعاد میلی‌متری، باعث جداشدن تکه‌های بسیار کوچک چربی از بافت می‌شود. در ادامه با استفاده از تکنیک ساکشن، چربی‌های خردشده از بدن بیرون کشیده می‌شوند.

نکته‌ی مهمی که باید قبل از پیکرتراشی با دستگاه لیپوماتیک بدانید، این است که چربی‌ها در این روش لیز نشده و از بین می‌روند. این مسئله کنار کمتربودن دقت دستگاه نسبت به بادی‌جت، واترجت و اولترازد، باعث می‌شود که نتیجه‌ی کار کاملاً بستگی به مهارت دست پزشک داشته و خود دستگاه به‌تنهایی نتواند نتیجه‌ی خاصی را پیش‌بینی کند. همچنین به دلیل ضربات مکانیکی هرچند کوچکی که در این روش به بافت وارد می‌شود، امکان لیفتینگ پوست وجود نخواهد داشت. در این روش نیز به دلیل عدم تخریب سلول‌های چربی، می‌توان از آن‌ها برای تزریق در نواحی دیگر، مانند سینه استفاده کرد که با توجه به آسیب‌دیدن سلول‌ها چربی در لیپوماتیک، چربی‌ها عمر بسیار کوتاهی در موضع تزریق‌شده خواهند داشت.

پیکرتراشی برای رفع چاقی شکمی

چاقی شکمی انواع مختلفی دارد که متأسفانه عموم مردم، به اشتباه همه‌ی این چاقی‌ها را با یک چشم می‌بینند. در حالی که شکم شما می‌تواند فقط در موضع چاق بوده یا فقط چاقی احشایی داشته باشد یا حتی ترکیبی از این دو که البته در هر سه حالت، ظاهر یکسانی دارد؛ اما حقیقت این است که در چاقی موضعی شکم، چربی‌ها بین لایه‌ی عضلانی و پوست تجمع پیدا کرده‌اند و معمولاً ظاهر شل و نسبتاً آویزان به شکم می‌دهند. در چاقی مرکزی، چربی‌ در اطراف روده‌ها و احشای شکم تجمع پیدا می‌کند و معمولاً ظاهری سفت و در اصطلاح بازاری به شکم می‌دهد. در نوع ترکیبی نیز چربی‌ها در هر دو ناحیه بین احشا و روی عضلات تا پوست تجمع پیدا می‌کنند و شکمی، هم‌زمان بزرگ و افتاده را به وجود می‌آورند.

اگر چاقی شکمی‌تان از نوع اول است و شکمی شل و آویزان دارید، احتمال این‌که بتوانید با رژیم و ورزش به نتیجه‌ی دلخواه برسید، پایین است؛ در حالی که پیکرتراشی در این حالت، انتخابی کاملاً ایدئال است. در چاقی شکمی نوع دوم که چربی اطراف احشا تجمع کرده، ورزش و رژیم بهترین نتیجه‌ی ممکن را می‌دهد؛ مگر این‌که حجم چربی آن‌قدر بالا رفته باشد که برای درمان، لازم باشد زیر تیغ جراحی‌های چاقی بروید. در مورد چاقی شکمی نوع سوم، راه‌حل‌های مختلفی وجود دارد. در بسیاری از افراد با کاهش درصدی از اضافه‌وزن با کمک رژیم و ورزش با پیکرتراشی، می‌توان نتیجه‌ی دلخواه را گرفت و در برخی افراد، حجم و روند چاقی به‌گونه‌ای‌ست که نیاز به درمان و پی‌گیری تخصصی چاقی دارد و کار از پیکرتراشی گذشته است.