نی‌نی‌جان

ذهن‌تکانی در خرید

رعنا شکوهی ستا

این قسمت: نی‌نی‌جان

موقع تولد نی‌نی‌ست و انبوه وسایل متنوع در بازار، اطرافیان را حیرت‌زده کرده است.

ـ چه وسیله‌ای بخریم؟ چه وسیله‌ای نخریم؟

ـ چه مارکی بخریم؟

ـ وسایل را با چه مشخصاتی بخریم؟

چند نکته

اکثر وسایل موجود در مغازه‌ها، جزو نیازهای اضطراری و ضروری نوزاد نیست؛ اما این‌که آیا این وسیله می‌تواند در رفاه زندگی مؤثر باشد یا این‌که با خرید غلط، تنها به کالایی تجملی بلااستفاده تبدیل شود، وابسته به سبک زندگی و تناسب قابلیت‌های کالای خریداری شده به نیازهای فرد دارد.

از آن‌جایی که این محصولات، هم قیمت قابل توجهی دارد و هم فضای قابل توجهی را در خانه اشغال می‌کند، قاعدتاً شرط اول برای تصمیم‌گیری در خرید، بررسی شرایط مادی و سبک زندگی‌ست، تا بتوان متناسب با آن، وسایلی را تهیه کرد که بیشترین بستر رفاهی را برای کودک و خانواده فراهم کند.

کالسکه:

بنا بر پیش‌فرض ذهنی برخی افراد، مصرف کالسکه محدود به خرید در محله است؛ در حالی ‌که کالسکه‌ی کودک، می‌تواند کاربردهای زیر را داشته باشد:

1-    منزل: در دوران نوزادی، تا زمانی که کالسکه تمیز است و چرخ‌های آن سبب آلودگی فضای منزل نشود، می‌توان در منزل نیز استفاده کرد. از آن‌جا که ارتفاع کالسکه از سطح زمین بالاتر است، در مواقع انجام کارهای منزل، کالسکه فضای مناسبی برای نگه‌داری نوزاد است.

2-    اماکن گردشگری، زیارتی و... . در مسیرهای پیاده‌روی در اماکن گردشگری، زیارتی و... اعم از سفر یا حَضَر، استفاده از کالسکه می‌تواند آرامش خوبی را برای کودک و والدین فراهم کند. اگرچه بدیهی‌ست جابجایی کالسکه در سفر با سختی نسبی اولیه‌ای همراه است، آن‌قدر کارایی دارد که خستگی را از تَن به در کند. برای حمل و نقل هوایی، امکان ورود کالسکه به داخل هواپیما نیست و باید آن را تحویل بار داد؛ بدین منظور می‌توان به دو طریق عمل کرد: اول این‌که هنگام تحویل بار، کالسکه را تحویل داد که پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از خط و خش در نقل و انتقال بار، آن را در کیسه‌ی بزرگ یا با چندلایه سلفون بسته‌بندی کرد. روش دوم این‌که با هماهنگی کادر پرواز، کالسکه را تا پای پلکان هواپیما برد و در آن‌جا تحویل کارکنان پرواز داد که در آخرین لحظه، داخل قسمت بار بگذارند و پس از رسیدن به مقصد، در اولین مرحله تحویل دهند.

3-    مهمانی: در مهمانی‌ها ـ به‌ویژه مهمانی‌هایی که در تالار و رستوران برگزار می‌شود، استفاده از کالسکه می‌تواند امنیت خوبی را برای نوزاد و آسایش را برای والدین فراهم کند. درواقع کالسکه، حریم امنی را برای نوزاد فراهم می‌سازد.

4-    اماکن تفریحی: در تفریح، پیاده‌وری طولانی، پیک‌نیک‌ و...، حمل و نگه‌داری کودک با کالسکه آسایش زیادی را همراه دارد.

تبصره‌ی اول: ممکن است برخی مواقع، بچه تمایلی به ماندن در کالسکه نداشته باشد؛ ولی تجربه نشان داده با ممارست والدین، کم‌کم کودک نیز به آن عادت می‌کند.

تبصره‌ی دوم: مصرف کالسکه، محدود به دوران نوزادی نیست؛ بلکه در پیاده‌روی‌های طولانی تا چهار ـ پنج‌سالگی می‌توان از آن بهره برد.

مشخصات کالسکه‌ی‌ خوب:

1-    استحکام، مهم‌ترین ویژگی یک کالسکه خوب است. چرخ‌ها و اتصالات کالسکه، باید آن‌قدر قوی باشد که توان گذر از دست‌انداز، پستی و بلند‌ی‌های خیابان‌ها، عبور از مسیرهای خاکی و ماسه‌ای و... را داشته باشد و در طی چند سال استفاده، قطعات آسیب نبیند.

2-    امنیت: نوع کمربندها و شیب‌صندلی کالسکه، باید به نحوی باشد که بچه با جست‌وخیز، نتواند خودش را بیرون بیندازد.

3-    ابعاد: ابعاد و اندازه‌ی صندلی یک کالسکه‌ی خوب، باید جواب‌گوی یک کودک چهارساله هم باشد.

4-    وزن: از آن‌جا که در طی مسیرهای مختلف و قراردادن در صندوق عقب ماشین، لاجرم نیاز به جابجایی‌ست، وزن کمتر یک مزیت است.

5-    جهت صندلی: در اوایل دوران نوزادی، والدین تمایل دارند صندلی به نحوی باشد که نوزاد روبه‌روی آن‌ها قرار بگیرد؛ ولی بعد از شش‌ماهگی، بدیهی‌ست که کودک تمایل دارد بتواند دید بهتری به فضای اطراف داشته باشد و جهت حرکت، در راستای جهت نشستن باشد؛ لذا اکیداً از تهیه‌ی کالسکه‌هایی که صندلی ثابت و روبه‌رو دارد، خودداری شود؛ چون رغبت کودک به استفاده از آن کم می‌شود. کالسکه‌هایی که قابلیت چرخش صندلی دارند، بهترین گزینه است و البته که فقط چند ماه اول جهت صندلی روبه‌رو کاربری دارد.

6-     جنس پارچه: جنسِ پارچه‌ی صندلی، باید به‌نحوی باشد که سبب افزایش تعریق نشود؛ ضمناً کیفیت خوب پارچه، می‌تواند نقش زیادی در تمیزماندن آن داشته باشد.

7-    نوع جمع‌شوندگی: مدل‌های مختلف، تنوع قابلیت جمع‌شوندگی زیادی دارند. حالت جمع‌شده‌ی یک کالسکه، هرچه کوچک‌تر و خوش‌دست‌تر باشد، مزیت است.

8-    قیمت: بدیهی‌ست قیمت می‌تواند آن‌قدر فاکتور مهمی باشد که لاجرم، اهمیت برخی موارد دیگر را تحت‌الشعاع قرار دهد؛ ولی باید توجه داشت که نباید قیمت را آن‌قدر فدای کیفیت کرد تا مجبور به هزینه‌ی چندباره شد.

کریر

کاربردِ کریر، برای حملِ کوتاه‌مدتِ کودک و نشستن کودک درون آن، برای دوران نوزادی‌ست. عمده‌ی کاربرد کریرهای معمولی، تا شش‌ماهگی (قبل از این‌که کودک چهاردست‌وپا برود) است؛ ولی برخی از کریرها، پایه‌هایی برای نصب در ماشین و تبدیل به صندلی ماشین دارند؛ این دسته از کریرها، وزن و حجم بیشتری دارند و بسته به جثّه‌ی کودک، تا یکی ـ دوسالگی به‌عنوان صندلیِ ماشینِ کودک، قابل استفاده هستند. اگر در ماه‌های ابتدایی گودیِ کریر زیاد باشد، می‌توان از یک پتوی نازک استفاده کرد.

یکی از مزایای کریر برای نوزادان بدخواب، استفاده از حالت گهواره‌ای برای خواباندن اوست.

میز غذا

کاربری میزِ غذا، کاملاً وابسته به سبک سروِ آن در خانه است. اگر اهل منزل، سفره را روی زمین می‌اندازند، صندلی غذا، وسیله‌ای تقریباً کم‌کاربرد خواهد بود؛ در حالی که اگر اهل خانه روی میز غذا می‌خورند، صندلی غذا می‌تواند یک ابزار خوب و کاربردی برای کودک باشد؛ ضمن این‌که نظم خوبی به غذاخوردن و مدیریت ریخت‌و‌پاش‌های کودک در دوران نوپایی می‌دهد که باعث می‌شود، زودتر در خورد و خوراک خودکفا و مستقل شود.

برخی از صندلی‌های غذا بدون پایه است و روی زمین یا صندلی دیگر قرار می‌گیرد. مزیت این است که فضای کمتری را در خانه اشغال می‌کند؛ ولی ضعف بزرگ این است که چون بچه می‌تواند با آن حرکت کند و آن را جابه‌جا ‌کند، کاربری زیادی در دوران نوپایی ندارد؛ در حالی که صندلی‌هایِ غذایِ پایه‌دار، تا چهار ـ پنج‌سالگی کاربرد دارد.

ساک حمل کودک

کاربرد ساک حمل کودک، فقط محدود به حمل و نگه‌داری او در دوران نوزادی‌ست. استحکام دیواره‌ها، سبکی وزن و کفی مناسب و محکم، از خواص ساک خوب است.

یک ساک حمل خوب، می‌تواند تخت‌خواب سیار کودک در ماه‌های آغازین باشد.

آغوش

در فضاهایی با ازدحام جمعیت بالا، سطوح صخره‌ای، سراشیبی تند و...، «آغوش» بهترین گزینه‌ی حمل کودک است. البته چون استفاده‌ی مداوم از آغوش، فشار زیادی را به کتف و گردن می‌آورد، باید دقّت نظر لازم برای مدت‌زمان استفاده را داشت.

ساک دستی وسایل نوزاد

سبکی، جنس خوب پارچه و بندها و تعداد فضاهای تفکیک‌شده، از مشخصات یک ساک خوب است. اگر جنس پارچه ضدآب باشد، بهتر است. دهانه‌ی کیف، راحت و کامل باز و بسته شود تا به‌راحتی بتوان وسایل را از آن خارج کرد.

صندلی ماشین

اگر والدین ماشین شخصی دارند، صندلی آن می‌تواند اسباب آسایش و امنیت کودک و مادر را فراهم کند؛ به‌ویژه در مسیرهای طولانی و مواقعی که مادر رانندگی می‌کند، صندلی ماشین ابزاری لازم برای حفظ امنیت کودک است. یکی از جذابیت‌های صندلی ماشین، این است که کودک اشراف بیشتری به فضای بیرون دارد و ابراز بی‌حوصلگی و کلافگی کمتر. البته ممکن است کودکی که از نوزادی به استفاده از آن عادت نداشته، ابتدا در برابر مصرف مقاومت کند؛ ولی به‌مرور، لذت آن را به‌ویژه برای چرت‌های داخل ماشین کشف می‌کند.