آفرین به بابا!

علی‌اصغر کاویانی

هوا خیلی گرم بود. مامان‌کولر را روشن کرد؛ اما از دریچه‌ی کولر، باد گرم ‌آمد. اتاق خنک نشد. باز هم گرم بود. مامان، پنجره‌ها را باز کرد و گفت: «اگر باد بیاید، خانه را خنک می‌کند.» ولی باد نیامد. هوا گرم بود. مامان به من و خواهرم یاد داد که صورت‌‌مان را بشوییم و سرمان را کمی خیس کنیم تا خنک بشویم.

کمی خنک شدیم. من و آبجی تلویزیون می‌دیدیم. باز هوا گرم بود. آبجی بلند شد. دوتا مقوا آورد و با آن خودمان را باد زدیم.

مامان هم به بابا زنگ زد و گفت: «کولر خراب شد. زودتر بیا.»

بابا زودتر از همیشه به خانه آمد. چهارتا بستنی هم توی دستش بود. گفت: «این‌ها را بخورید تا بدن‌تان خنک شود.»

بعد بابا رفت پشت‌بام و کولر را درست کرد. بابا به اتاق آمد. کولر را روشن کرد. باد خنک در اتاق پر شد. من پریدم بغل بابا. آبجی گفت: «آفرین بابای دانشمندم.»

بابا گفت: «آفرین به شما که صبر کردید و توانستید خودتان را بدون کولر خنک کنید.»