آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شماره‌ها | 2,337 |
| تعداد مقالات | 33,783 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,323,011 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,312,201 |
علل شکست اخوان المسلمین مصر پس از سرنگونی مبارک | ||
| علوم سیاسی | ||
| مقاله 5، دوره 21، شماره 82 - تابستان 97، آذر 1397، صفحه 99-126 اصل مقاله (707.45 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/psq.2018.66177 | ||
| نویسندگان | ||
| داوود فیرحی1؛ اکبر عسکری صدر2 | ||
| 1استاد علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران | ||
| تاریخ دریافت: 05 شهریور 1397، تاریخ پذیرش: 07 آبان 1397 | ||
| چکیده | ||
| جماعت اخوان المسلمین در دوره ژنرال حسنی مبارک، شیوه شرکت در انتخابات پارلمانی را مشی سیاسی خود قرار داد و با تأخیر بسیار به قیام مردم مصر علیه حسنی مبارک در ماه‌های اولیه سال 2011 پیوست. این جماعت پس از سرنگونی مبارک و پیروزی در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری، برنامه‌ای مدوّن برای عبور از اقتدارگرایی و تثبیت مردم‌سالاری نداشت؛ در این میان، بسیاری از گروه‌های سیاسی دیگر نیز پس از مدتی با این جماعت اختلاف پیدا کردند و ارتش به گونه‌ای فرصت‌طلبانه از این اختلافات سوءاستفاده کرد و با حمایت قوه قضاییه و الازهر، علیه محمد مرسی و در واقع علیه اخوان کودتا کرد. مقاله کنونی با روش توصیفی ـ تحلیلی به دنبال پاسخ این پرسش است که: علل شکست اخوان مصر پس از سرنگونی مبارک چه بود؟ و در همین چارچوب با استفاده از مناقشه ساختار ـ کارگزار این فرضیه را ارائه کرده است که مجموعه‌ای از علل ساختاری و کنش نامناسب جماعت اخوان و گروه‌های سیاسی (با ترجیح نقش کنش) موجب شکست جماعت اخوان در حفظ قدرت پس از سرنگونی حسنی مبارک و ناکامی در تحقق مردم‌سالاری شد | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مردم‌سالاری؛ اقتدارگرایی؛ ساختارگرایی؛ عاملیت‌گرایی؛ اخوان المسلمین | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Reasons of Ekhvan ol- Moslemin’s Failure after the Downfall of Mubarak | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Davood Feirahi1؛ akbar askari sadr2 | ||
| 1Professor of political science, faculty of law and political science, Tehran University | ||
| 2Ph. d student of faculty of law and political science, Tehran University | ||
| چکیده [English] | ||
| The group of Ekhvan ol- Moslemin in time of General Hosni Mubarak took his political strategy as the mode of participation in parliamentary election and with too much delay, it joined the uprising of Egyptian people against Hosni Mubarak in the early months of 2011. Following the downfall of Mubarak and the victory in parliamentary and presidency election, this group was not of any predetermined plan towards the authoritarianism and stabilization of the democracy. After a while, many other political groups disagreed with this group and the army tried to abuse these divergences in an opportunistic way, it did a coup detat against Mohammad Morsi and actually Ekhvan via the support of judiciary and al- Azhar. Through the descriptive-analytical method, the present article is to seek the answer of this question related to the reasons of failure of Ekhvan in Egypt following the downfall of Mubarak and in this very framework and taking advantage of the dispute between structure and agent, it has presented hypothesis that the collection of structural reasons as well as the inappropriate action of Ekhvan and political groups (by the preference of action role) led to the failure of Ekhvan in preserving power and the fulfillment of democracy following the downfall of Hosni Mubarak | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| democracy, authoritarianism, structuralism, agency orientation, Ekhvan ol- Moslemin | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 861 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 720 |
||