هم نشینی کارد و پنیر

 چند نکته‌ی مهم که باید بانوان درباره‌ی زندگی مشترک‌شان پس از ازدواج بدانند

مینا نوروزی

  انتخاب همسر، از مهم‌ترین تصمیم‌های زندگی‌ست. کسی که قصد ازدواج دارد، پیش از هر چیز باید در زمینه‌های گوناگون به بلوغ رسیده باشد تا بتواند مسیر را به‌درستی انتخاب کند و تصمیم بگیرد. در بررسی بلوغ عاطفی، روانی، اجتماعی و... می‌توان سن را شاخص در نظر گرفت؛ اما بالارفتن سن هم، تضمینی برای رسیدن به بلوغ و توان تصمیم‌گیری نیست. بسیاری از کسانی که فرد بالغ و در حال انتخاب شریک زندگی‌شان‌اند، یا کسانی که ازدواج کرده‌اند، با وجود این‌که به میان‌سالی هم رسیده‌اند، هنوز بالغ نشده‌اند. عکس این شرایط هم صادق است؛ به این معنا که گاهی افراد تحت تأثیر عواملی، در سنین پایین‌تر از سن بلوغ عاطفی، روانی و اجتماعی بالغ می‌شوند. نرسیدن به بلوغ در جامعه‌ی ما، به یکی از آفت‌های ازدواج بدل شده است و پیشاپیش، زمینه را برای مشکلات فردی و اجتماعی فراهم می‌کند. کسی که قصد ازدواج دارد، باید پیش از هر چیز به خودآگاهی رسیده باشد؛ یعنی باید خودش را خوب بشناسد، موقعیتش را در زندگی در نظر بگیرد، به ویژگی‌های فردی و اجتماعی‌اش آگاه باشد و بر مبنای اطلاعات واقعی دست به تحلیل بزند. گاهی مرد یا زن، خود را می‌شناسد؛ اما نمی‌تواند با واقعیت کنار بیاید و خود را همان‌طور که هست بپذیرد. بعضی افراد، غرق رؤیاها و ایده‌آل‌های خود هستند، غافل از این‌که زندگی، خواب و خیال نیست.

چشم‌ها را باید بست

گاهی زن و شوهر از دو طیف کاملاً متفاوت هستند و باید قبل از ازدواج، به این مسئله توجه کنند. این تفاوت‌ها، معمولاً در مرحله‌ی آشنایی و حتی شروع رابطه و زندگی مشترک جذاب جلوه می‌کنند؛ ولی بعد از چند ماه، باعث کدورت و ناراحتی می‌شوند. بعضی افراد تصور می‌کنند پس از آن‌که زیر یک سقف رفتند، طرف مقابل‌شان را تغییر می‌دهند؛ در حالی که افراد ممکن است در کوتاه‌مدت و در مسائل جزئی تغییر کنند؛ اما خیلی زود خسته می‌شوند و به حالت اولیه برمی‌گردند. اگر زندگی مشترک‌تان را این‌گونه آغاز کرده و حالا با مشکلاتی روبه‌رو شده‌اید، به خاطر داشته باشید اکنون وقت طرح پرسش‌هایی نیست که باید قبل از ازدواج، با خود مطرح می‌کردید. پیش از تصمیم‌گرفتن، باید خوب چشم‌ها را باز و همه‌ی مسائل را به‌دقت بررسی می‌کردید. موشکافی و مو را از ماست بیرون‌کشیدن‌ها، همه مربوط به قبل از ازدواج است. بعد از ازدواج، چشم‌ها را بر مسائل جزئی باید بست؛ چون خانواده، مهم‌ترین بنیاد اجتماعی و یک اصل است که باید به هر ترتیبی شده، مشکلات را حل و زندگی مشترک را حفظ کرد. البته این در حالی‌ست که اختلافات بر سر ارزش‌ها و مسائل اساسی نباشد و مشکلات به‌موقع رفع شوند.

 مرد زندگی‌تان را تأیید کنید

مردها به‌طور ذاتی، برای غرورشان اهمیت فراوانی قائل هستند. قرن‌ها فرهنگ قوی‌بودن مرد بر جوامع انسانی حاکم بوده و باعث شده است مردها را ناخودآگاه قوی بدانند. حالا اگر زن قدرت و توانایی‌های مرد زندگی‌اش را به رسمیت نشناسد، غرور مرد جریحه‌دار می‌شود. شما از ابتدا می‌دانستید که همسرتان تحصیلات عالی ندارد و اهل هنر نیست. اصرارتان برای همراه‌کردن او با خود، تا حد زیادی غیرمنطقی‌ست. از طرفی روشی که برای بیان خواسته‌تان به‌کار می‌برید هم، در تشویق یا بیزارکردن او نقش مهمی ایفا می‌کند. ممکن است دلیل بدرفتاری همسرتان، به همین مسئله برگردد؛ یعنی احساس کند که با داشتن تحصیلات دانشگاهی و سلیقه‌هایی که به طبقه‌ی فکری و اجتماعی خاصی مربوط می‌شود، او را تحقیر می‌کنید؛ علاوه بر این‌که احتمال دارد قبلاً خواسته یا ناخواسته، پیش دیگران این کار را کرده باشید. درمقابل، مکانیسم دفاعی‌اش به این شکل عمل می‌کند که بخواهد توانمندی‌هایش را ثابت کند یا قدرتش را به رخ آن‌ها و حتی شما بکشد. با توجه به همه‌ی نکته‌هایی که مطرح شد، بدانید با وجود همه‌ی مشکلات، همیشه  برای تأیید مرد زندگی‌تان بهانه‌های بسیاری دارید. پس زودتر دست به‌کار شوید.

از حُسن و خوبی‌هایش بگویید

 اگر از محاسن شوهرتان سخن بگویید، او متوجه می‌شود که شما قدر خوبی را می‌دانید و حتی خوب‌تر از آنچه هست، می‌شود؛ ولی مهم‌تر از همه، این‌که می‌فهمد همسرش به‌اصطلاح او را قبول دارد و باعث آرامش خاطرش می‌شود. خود شما هم همین‌طور هستید و اگر کسی قدرتان را نداند، به هم می‌ریزید. اگر به‌قدر کافی محکم نباشید هم، دل‌سرد می‌شوید و رفتارتان تغییر می‌کند. بیان احساسات مثبت و قدردانی، رابطه‌ی عاطفی بین شما را تقویت می‌کند و باعث هم‌دلی می‌شود.

در جمع با او مهربان باشید

مهربانی به همسر همواره ضروری‌ست؛ اما به‌ویژه در حضور جمع به شوهرتان محبت کنید و رفتار، کردار و ویژگی‌هایش را تحسین نمایید. در به‌کاربستن این روش، حتماً شرط اعتدال را رعایت کنید و حواس‌تان باشد که رفتارها تصنعی نشود. ظرافت به خرج دهید.

سعه‌ی صدر نشان دهید

اگر احیاناً یکی، دو بار رفتارش با شما و پیش دیگران خوب نبود، سعه‌ی صدر نشان دهید و خود را کنترل کنید. برای حفظ زندگی مشترک، گاهی گذشت لازم است. پس از این‌که تنها شُدید، در فرصت مناسب که هر دو آرام بودید، بدون پرخاش و تندی، ناراحتی‌تان را برای او توضیح بدهید و بگذارید از احساسات‌تان باخبر شود.

خانواده یا همسر؟

  اگر همسرتان بیش از حد برای خانواده‌اش وقت می‌گذارد و فرصت رسیدگی به زندگی مشترک را ندارد، یا کمتر به مسائل شما توجه نشان می‌دهد، حق دارید گله‌مند باشید و بخواهید وضعیت را تغییر دهید. اگر جز این باشد، بدانید که منطقی فکر نمی‌کنید. زندگی مشترک، به مراقبت و زمان مشترک بیشتری احتیاج دارد. تنها راه ممکن برای حل این مشکل، گفت‌وگوی مؤثر و سازنده است. باید با همسرتان صریح و شفاف حرف بزنید و او را از نیازهای خودتان مطلع کنید. این در صورتی‌ست که همسرتان، برای رسیدگی به خانواده‌ وقت کافی نگذارد.