یک پرواز دو نفره

چگونه ماه عسل‌مان را صدوبیست سال طول بدهیم؟

رقیه رضاپور

همیشه برای من سؤال بود که چرا وقتی خانم و آقای عاشق‌پیشه که پس از تحمل شرایط سخت و ناراحت‌کننده و راضی‌کردن والدین، زندگی مشترک‌شان را شروع می‌کنند، شور و شوق حاکی از عشق‌شان پس از مدتی به حاشیه رانده می‌شود و به‌جای شعله‌ور نگه‌داشتن عشق که پایه‌ی زندگی خانوادگی‌ست، گاه یک‌دیگر را می‌رنجانند. یا اگر هم احترام متقابل را رعایت کنند، رابطه‌شان دیگر رنگ و بوی عشق نمی‌دهد و به انجام وظیفه‌ای اجتماعی تقلیل می‌یابد. در این میان ممکن است خانم خانواده، سرش را با خانه‌داری و بچه‌ها گرم کند یا اگر شاغل باشد، خود را با مسائل شغلی‌اش بیشتر درگیر کند. همین‌طور آقای خانواده نیز وقتش را با همکاران یا جلو تلویزیون یا حتی غرزدن سپری کند. خانم و آقای خانه، خیلی زود فراموش می‌کنند وقتی به هم بله گفتند، عشق میان‌شان همچون گل کوچکی نیاز به مراقبت دارد. آنان باید بدانند که اصلی‌ترین مأموریت‌شان در این دنیا، رسیدگی به گل عشق است؛ زیرا تداوم خانواده، آرامش و تعالی طرفین و رشد و بالندگی اصولی فرزندان، همگی در گروِ توجه به آن است. وقتی به یک‌دیگر بله می‌گوییم، درواقع برای همیشه بله گفته‌ایم و پیشاپیش، همسر‌مان را با همه‌ی نقص‌هایی که دارد در هر شرایطی پذیرفته‌ایم. حتی بنا بر احادیث و روایاتی که وجود زوجین در آخرت را بیان می‌کنند، همسر‌مان را برای ابدیتِ پیش رو نیز انتخاب کرده‌ایم. بنابراین در جایگاه همسر، مسئولیت خطیری برعهده داریم که اگر به‌خوبی از عهده‌اش برآییم، بهشت را در همین دنیا نیز تجربه خواهیم کرد و حاضر نیستیم همسرمان را حتی بعد از مرگ رها کنیم. حال باید دید برای این‌که گل عشق‌مان تعالی یابد و در روزمر‌گی‌ها و مسائل ریز و درشت زندگی فراموش نشود، به چه روش‌هایی احتیاج داریم. در ادامه به معرفی راه‌کار‌هایی عملی برای تبدیل کل زندگی زناشویی به ماه عسل خواهیم پرداخت.

۱. از زمین شروع کنید

زمین، تعبیری از بستر فیزیولوژیک همسرتان است؛ به این معنا که رشد و تعالی معنوی زوجین، ابتدا در بستری فیزیولوژیک صورت می‌گیرد. بستر فیزیولوژیک، جسم و روان همسران است. نیاز‌های جسمی و روحی همسران، باید در کانون خانواده تأمین شود. زوجین باید شناخت درستی از نیاز‌های یک‌دیگر داشته‌ باشند و تمام همّ‌وغم‌شان ارضای آن‌ها باشد. اولین اولویت شما که خانم خانه هستید، همسرتان است. بنابراین از هوش زنانه‌تان استفاده کنید و دفتری برای شناخت همسر‌تان تهیه نمایید. دو سال اول زندگی، سال‌های پرچالشی برای زوجین است. باید حواس‌تان باشد که هر اتفاق ناخوشایندی هم افتاد، پرده‌ی حیا دریده نشود و احترام متقابل حفظ شود؛ چراکه بعد از چند سال، به مرور خاطرات‌تان خواهید نشست و در این میان اگر خاطره‌ی ناخوشایندی نباشد، شما و همسر‌تان برای ادامه‌ی زندگی در کنار هم اشتیاق بیشتری خواهید داشت. لیستی تهیه کنید از آنچه موردعلاقه‌ی همسر‌تان است و با توجه به بودجه‌ی ماهیانه‌ی خانه، همسر‌تان را هرازگاهی غافل‌گیر کنید.

۲. ابراز نیاز کنید

مردان دوست دارند که تأمین‌کننده‌ی نیاز‌های همسر‌شان باشند. خانم‌های خانه‌دار، بهتر می‌توانند از عهده‌ی این کار برآیند. البته نباید درخواست‌های ما به‌نحوی باشد که همسر‌مان توانایی برآوردن‌شان را نداشته باشد. خانم‌های شاغل هم، باید متوجه باشند که درآمد‌شان ممکن است مشکلات عدیده‌ای برای‌شان بتراشد. زنی که باهوش است، حتی اگر نیازی به پول شوهرش‌ هم ندارد، سیاست زنانه‌اش را به کار می‌اندازد و از ماهیانه‌ای که همسرش می‌دهد، نمی‌گذرد و به او می‌گوید: «پولی که تو به من می‌دهی، چیز دیگری‌ست. ... اصلاً پولی که از تو می‌گیرم، باعث برکت زندگی‌ام می‌شود.» شما با گفتن چنین جملاتی، می‌توانید همیشه رضایت همسر‌تان را جلب کنید.

3. او را با خودش مقایسه کنید

رواق منظر چشم‌ شما، فقط و فقط آشیانه‌ی همسرتان هست و بس. مقایسه‌ی او با دیگری، ابتدا شخصیت خودتان را زیر سؤال می‌برد. تمام حواس شما باید متوجه همسر‌تان باشد، نه همسر خواهر‌تان یا کس دیگری. اگر درصدد هستید رفاه بیشتری را تجربه کنید، او را تشویق کنید و راهکارهای مدیریت مالی بدهید تا پول بیشتری به زندگی‌تان سرازیر کنید. اگر در این زمینه دانشی ندارید، ده‌ها کتاب در این باره منتظر خوانده‌شدن هستند.

4. او را بخشی از وجود خود بدانید

وقتی شوهرتان را بخشی از وجود خود بدانید، دیگر به خود و دیگری اجازه نمی‌دهید او را ترور شخصیتی بکند. اگر شوهرتان را با کلمات ناشایستی خطاب کنید، درواقع با دست‌های خود صمیمیتی را خدشه‌دار کرده‌اید که بین‌تان بوده ‌است. زندگی همیشه بر وفق مراد نیست و گاهی شاید کم از جهنم نشود؛ اما آنچه می‌تواند رابطه‌ی شما با همسر‌تان را نجات دهد، فکرکردن به گذشت زمان است. جهنم‌های زندگی هم، خواهد گذشت و تنها، خاطره‌ای از آن‌ها و چگونگی مواجهه‌ی شما خواهد ماند. بنابراین خاطره‌ی خوبی به‌جا بگذارید.

5. تفاوت‌ها را فراموش نکنید

زن و مرد از لحاظ شخصیتی، بسیار متفاوت هستند. سکوت همسر‌تان با سکوت شما یکی نیست. وقتی شما سکوت می‌کنید، ممکن است دل‌تان گرفته باشد یا از حرفی که همسر‌تان زده، دلگیر باشید و بخواهید که همسر‌تان شما را تنها نگذارد؛ اما سکوت مردان، حاکی از نارضایتی نیست. او نیاز دارد که گاهی سکوت و با خود خلوت کند تا مسائل خودش را به‌تنهایی حل و فصل نماید. مردان فضایی برای باخودبودن می‌خواهند. به آنچه به آرامش آن‌ها کمک می‌کند، احترام بگذارید. اجازه دهید هروقت از تنهایی سیر شد، به سوی شما بیاید. وابستگی بیش از حدتان، او را آزار خواهد داد.

6. دستوردادن ممنوع

شخصیت تمامیت‌‌خواه مرد برای حفظ نظام خانواده، امری ضروری‌ست. او می‌پسندد که حرف‌هایش از طرف همسرش شنیده و تأیید شود. مردان از شنیدن جملات امری و دستوری بیزارند. شما خانم خانه، به عنوان شخصی که روی مهارت‌های همسر‌داری‌اش وقت گذاشته است، اگر درخواستی هم دارید باید غیرمستقیم از شوهر‌تان بخواهید. در غیر این صورت با جملات امری، نه‌تنها به مقصود نخواهید رسید، بلکه همسر‌تان را از خود دور هم خواهید کرد. اگر می‌خواهید همسر‌تان آشغال را بیرون بگذارد، با لحن دستوری این درخواست را بیان نکنید؛ برای مثال نگویید: «لطفاً این آشغال را بیرون بگذار.» بلکه بگویید: «عزیزدلم، بوی آشغال اذیتم می‌کند.» در این صورت همسر‌تان، بدون این‌که تحکمی از جانب شما احساس کند، شرایط رضایت‌تان را فراهم خواهد کرد.

7. منحصربه‌فرد باشید

بهتر است برای رابطه‌‌ی عاشقانه‌ای که دارید، برنامه‌ریزی کنید. زمانی که با همسر‌تان تنها هستید، به فانتزی‌های ذهنی او بیشتر بها بدهید. لباس‌هایی را بپوشید که او می‌پسندد. به آرایش صورت و موی خود بپردازید. البته در این امر زیاده‌روی نکنید؛ چراکه مردان نمی‌پسندند شما زیر انبوهی از آرایش پنهان شوید. سعی کنید بعضی از توصیف‌هایی که در مواجهه با او به کار می‌‌برید، خاص خود‌تان باشد. گاهی که همسر‌تان خسته از بیرون می‌آید، تشتی از آب و گلاب آماده کنید و پاهای وی را درونش ماساژ بدهید. شرایط روحی همسر‌تان اقتضا می‌کند که گاهی برایش مادری کنید. البته باید حواس‌تان باشد زیاده‌روی نکنید و موقعیت همسری خود را به خطر نیندازید.

8. در پرتو تقوا جذاب بمانید

تقوا به تعبیری حریم‌نگه‌داشتن است. همسرتان، حرم شماست و باید حرمت او را حفظ کنید. همین‌طور ساحت وجودی خود‌تان را نیز باید از هر خودخواهی بزدایید و با اخلاص و برای ساختن ابدیتی دونفره، بدون هیچ چشم‌داشتی عشق بورزید. حفظ‌کردن حریم چیزی، مستلزم باید‌ها و نباید‌هاست. بنابراین ما در خانواده‌ی خود، مدافع حرم هستیم؛ مدافع حرم همسری که با تمام عشق، ما را برای ادامه‌ی زندگی انتخاب کرده و از هیچ زحمتی برای تأمین نیاز‌های‌مان مضایقه نمی‌کند. وقتی به صفت زیبای تقوا آراسته می‌شوید، همین خودداری‌تان از انجام امور قبیح، به شما زیبایی خاصی می‌دهد و جلوه‌های آن را در محبتی می‌بینید که همسر‌تان به شما ابراز می‌کند. گاهی سکوت وقتی شوهرتان ناراحت است، می‌تواند شما را به آهن‌ربایی بدل کند که از همسر‌تان محبت و عشق دریافت کنید. بنابراین لازم است بیش از کارهایی که باید انجام بدهید، به کارهایی توجه کنید که نباید انجام دهید.