آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,408 |
| تعداد مقالات | 34,617 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,341,299 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,871,548 |
خدای تأثرپذیر و خدای تغیّرناپذیر: سازگاری یا ناسازگاری؟ | ||
| پژوهش‌های عقلی نوین | ||
| مقاله 4، دوره 2، شماره 3، شهریور 1396، صفحه 45-60 اصل مقاله (492.36 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/nir.2018.66248 | ||
| نویسنده | ||
| میثم مولایی* | ||
| دانشجوی دکتری / دانشگاه قم / دبیر آموزش و پرورش | ||
| تاریخ دریافت: 01 اردیبهشت 1396، تاریخ بازنگری: 15 دی 1396، تاریخ پذیرش: 20 تیر 1397 | ||
| چکیده | ||
| بنابر دیدگاه الهیات سنتی، خداوند دارای ویژگیهایی منحصر به‌فرد است که در مخلوقاتش وجود ندارد. در این سنت، خداوند موجودِ کامل حداکثری است. از جملۀ این کمالات، میتوان به تغیّرناپذیری اشاره کرد که بر اساس آن کمالات خدا نه افزوده و نه کاسته میشود. از سوی دیگر خداوند، تأثرناپذیر نیز معرفی میشود؛ که بر اساس آن خداوند از رنجهای انسان دچار اندوه نمیگردد، زیرا این امر با تغیّرناپذیری و کمالِ حداکثری خدا، که مستلزم برخورداری از سعادت لایتغیر است، منافات دارد. بنابراین تغیّرناپذیری خدا، خداباوران را از پذیرش تأثرپذیر بودن خداوند منع میکند. در این نوشتار سعی بر آن است با محوریت قرار دادن علم مطلق، این دعاوی اثبات شود که: اولاً علم مطلق خدا، میتواند شاهدی بر تأثرپذیریاش باشد و ثانیاً ماهیت علم مطلق مانع از « قبول تغیّرپذیری خدا به وابستۀ تأثرپذیری خواهد بود»، زیرا کمال حداکثری خدا مستلزم آن است که علم او، ذاتی و شامل تمام گزارههای صادق، از ازل تا ابد باشد. در نتیجه آگاهی و اندوهگینی او از رنج آدمی، مستلزم تغییر در خداوند نخواهد بود. به عبارت دیگر خدا به جهت علم مطلقش از ازل به رنج آدمی آگاهی دارد، پس قبول اندوه خدا از رنجها و شرارتهای آدمی نباید تغییری در او تعالی ایجاد نماید. قبول این دیدگاه نه تنها یکی از مسائل خداناباران را حل میکند، بلکه در تقویت و ترویج خداباوری نیز مؤثر است، زیرا خدایی که با مؤمنان در غم و شادیها شریک است، شایستگی بیشتری برای پرستش دارد تا خدایی که ساکن و بی‌تفاوت نظارهگر رنجهای آدمیست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خدا؛ کمال حداکثری؛ تغیّرناپذیری؛ تأثرپذیری؛ سعادت ابدی؛ علم مطلق | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Passible God and Immutable God: Consistency or Inconsistency? | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Meisam Molaee | ||
| Ph. D student | ||
| چکیده [English] | ||
| In traditional theology, God has a unique feature that does not exist in creatures: the Lord is of maximum perfection. Immutability is an attribute of His perfection, which shows God’s perfection would neither increase nor would it diminish. God’s impassibility shows God would not be grieved by human sufferings since this would negate the maximum immutability and perfection of God, which requires unchanging bliss. Thus, God’s immutability forbids theists from accepting impassibility. Based on omniscience, this paper tried to argue that: a) God’s omniscience could be a proof for His passibility; b) the essence of omniscience would hinder “embracing that God’s mutability depends on His passibility.” The reason is that God’s maximum perfection entails His essential knowledge to include all true proposition of the past and the future eternity. Thus, His sad awareness of human suffering would not entail a change in God. In other words, from the beginning, God in his omniscience knows the human suffering. Thus, accepting the sorrow of God, due to the suffering and the evil of humankind, should not create changes in Him. Accepting this view not only solves one of the issues of the atheists but also helps strengthen and promote theism. The God who shares happiness and sorrow with the believers is more deserving of worship than the God who is an indifferent observer of human suffering. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| God, Maximum Perfection, Immutability, Passibility, eternal bliss, omniscience | ||
| مراجع | ||
|
1. آگوستین (1391 )، شهر خدا، ترجمۀ حسین توفیقی، قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب. 2. ______، (1387 )، اعترافات، ترجمۀ سایه میثمی، تهران: دفتر پژوهش و نشر سهروردی. 3. آنسلم ( 1386 )، پروسلوگیون، ترجمۀ افسانه نجاتی، تهران: قصیدهسرا. 4. ابنسینا، حسینبن عبدالله (1390 )، الهیات از کتاب شفاء، ترجمۀ ابراهیم دادجو، تهران: مؤسسۀ انتشارات امیرکبیر. 5. ______، (1385 )، ترجمه و شرح الهیات نجات، ترجمه و شرح یحیی یثربی، قم: بوستان کتاب. 6. ابنمیمون (1972 م)، دلاله الحائرین، تحقیق یوسف اتای، [بیجا]: مکتبه الثقافه الدینیه. 7. اسپینوزا، باروخ (1388)، اخلاق، ترجمۀ محسن جهانگیری، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. 8. ارسطو ( 1378 )، مابعدالطبیعه، ترجمۀ محمد حسن لطفی، تهران: طرح نو. 9. افلوطین (1366)، مجموعه آثار افلوطین، ج2، ترجمۀ محمد حسن لطفی، تهران: خوارزمی. 10. بهشتی، احمد؛ مؤمنی، مصطفی (1386)، «قاعدۀ بسیط الحقیقه و اثبات بساطت واجب»، اندیشۀ نوین دینی، سال سوم، شمارۀ دهم، صص 47 ـ 71. 11. بوئتیوس (1385)، تسلای فلسفه، ترجمۀ سایه میثمی، تهران: نگاه معاصر. 12. دکارت، رنه (1384)، تأملات در فلسفۀ اولی، ترجمۀ احمد احمدی، تهران: انتشارات سمت. 13. طباطبایی، محمد‌حسین (1374)، تفسیر المیزان، ج1، ترجمۀ محمد باقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم. 14. غزالی، احمد (1385)، السوانح فی العشق، به‌کوشش ایرج افشار، تهران: انتشارات منوچهری. 15. غزالی، امام محمد (1384)، قواعد العقاید، ترجمۀ علی اصغر حلبی، تهران: جامی. 16. لایبنیتس، گتفرید ویلهلم (1375)، مُنادولوژی، ترجمۀ یحیی مهدوی، تهران: انتشارات خوارزمی. 17. لاهیجی، عبدالرّزاق (1372)، سرمایۀ ایمان در اصول اعتقادات، تصحیح صادق لاریجانی، تهران: انتشارات الزهراء. 18. ملاصدرا (1384 )، اسفار اربعه، ج 3/1، ترجمۀ محمد خواجوی، تهران: انتشارات مولی. 19. ____( 1390 )، مبدأ و معاد، ترجمه و شرح محمد ذبیحی، قم: انتشارات دانشگاه قم. 20. مولایی، میثم و شکراللهی، نادر و طاعتی، امالبنین (1394)، «خدا، تأثرناپذیری و رنج: نقد و بررسی آموزۀ تأثرناپذیری الوهی» ، فلسفۀ دین، دورۀ 12، شمارۀ 3، صص 567 ـ 592. 21. Anselm (1910), Proslogium;Monologium, trans by Sidney Norton Deane, Chicago:The Open Court Publishing Company. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 625 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 270 |
||