آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شماره‌ها | 2,358 |
| تعداد مقالات | 33,988 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,617,243 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,498,150 |
نسخه شناسی مصاحف قرآنی 1 قرآن 1200 ، در موزۀ آستانه حضرت معصومه: قرآنی از عهد مأمون عباسی یا قرن پنجم هجری | ||
| آینه پژوهش | ||
| مقاله 6، دوره 29، شماره 172، آذر 1397، صفحه 87-96 اصل مقاله (2.1 M) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jap.2018.66312 | ||
| نویسنده | ||
| مرتضی کریمی نیا | ||
| تاریخ دریافت: 14 دی 1397، تاریخ پذیرش: 14 دی 1397 | ||
| چکیده | ||
| نسخۀ قرآنی شمارۀ 1200 در موزۀ آستانۀ حضرت معصومه (س) حاوی جزو سی‌ام قرآن به خط کوفی متأخر و مشرقی است. قریب 60 سال پیش، هنگام مرمت نسخه، نوشته‌ای در آغاز آن یافت شد که تاریخ کتابت آن را به سال 198 هجری و در عهد مامون عباسی می‌رسانید. از همین رو، برخی آن را قدیم‌ترین قرآن تاریخ‌دار، و ترقیم آغازین آن را اصیل دانسته‌اند. مقالۀ حاضر ضمن مروری نسخه شناختی و متن شناسانه بر این اثر، نشان می‌دهد که تاریخ 198 برای کتابت این نسخه بر روی کاغذ، بسیار زودهنگام، و احتمالاً جعلی متأخر و افزوده شده به آغاز نسخه است. خط نسخه از سبک کوفی ایرانی و مکتب عثمان بن حسین وراق غزنوی پیروی می‌کند، اما در برخی جهات از دقت کافی برخوردار نیست؛ از جمله آنکه سهو و اشتباه کاتب در نگارش متن آیات بسیار زیاد است. همچنین رسم و هجای کلمات از املای قیاسی (رسم کامل و غیرعثمانی) پیروی می‌کند و قرائت نسخه نیز عمدتاً بر مبنای قرائت ابوعمرو بن علاء (قاری بصره) است. این‌ها همه ویژگی‌هایی است که تاریخ گذاری کتابت اصل نسخه را در اواخر قرن پنجم هجری موجّه و مقبول می‌سازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قرآن 1200؛ موزۀ آستانۀ مقدس قم؛ عثمان بن حسین وراق غزنوی؛ کوفی ایرانی؛ کوفی مشرقی؛ قرائت ابوعمرو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Codicology of the Qur’ānic Manuscripts (1) The Qur’ān MS 1200 in Āstān-e Qum Shrine Museum: Left from al-Ma’mūn era or 5th century AH. | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Morteza Karimi-Nia | ||
| چکیده [English] | ||
| The Qur’ān manuscript No. 1200, in the Āstān-e Qum Shrine Museum, contains the 30th juz’ of the Qur’ān, and is written in eastern or New Style Kufic script. Nearly 60 years ago, when the manuscript was restored, a note was discovered in its beginning, stating that the manuscript was written in 198 AH, in time of Abbasid caliph, al-Ma’mūn. Therefore, some consider it to be the oldest dated Qur’ān whose diacritic is original. Having a codicological and textual overview of the work, the article shows that the date 198 AH, which was assigned to the copying of this MS is too early, and was probably added to the beginning of the MS later. The manuscript handwriting follows Kufic style and belongs to the school of a Ghaznavid scribe, Uthmān b. al-Hussain al-Warrāq, but in some ways it is not sufficiently precise including the fact that the scribe made many mistakes in writing the Qur’ānic text. Furthermore, the orthography and syllables of the words follows Qiyāsi orthography (a complete or non-Uthmānīc rasm), and the manuscript’s variant readings (qirā’āt) is mainly based on Abū ‘Amr (from Basra). These are all the features that justify the dating of the original version of book in the late fifth century AH. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Qur’ān No. 1200, Āstān-e Qum Shrine Museum, the Ghaznavid Uthmān b. al-Hussain al-Warrāq, Iranian Kufic, Eastern Kufic, Abū ‘Amr variant readings | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 806 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 454 |
||