روایت دختر قهرمان تیراندازی از انتخابی با اطمینان کامل

حجاب، ایمان قلبی من است

سمیه مصور

اواخر سال 1385 تا همین روزها، زندگی ورزشی دختر همدانی تیرانداز کشور را دربرمی‌گیرد؛ از علاقه به رشته‌ی تیراندازی و رسیدن به تیم ملی، تا تجربه‌ی سه دوره‌ی حضور در بازی‌های آسیایی و مدال‌آوری در این رقابت‌ها تا حضور در المپیک. «مه‌لقا جام‌بزرگ»، فرزند بزرگ خانواده و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته‌ی بیومکانیک دانشگاه بوعلی‌سیناست و الزامش به حجاب برتر، از وی چهره‌ی شاخصی بین بانوان ورزشکار ترسیم کرده و پرچم افتخار بانوان محجبه را در ورزش دنیا به اهتزاز درآورده است؛ تا جایی که سال 1391، رهبر معظم انقلاب نیز او را تشویق کرد.

جام‌بزرگ، اولین بانوی تیرانداز ایرانی‌ست که با کسب سهمیه‌ی المپیک، در این رویداد بزرگ شرکت کرد و در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا، تنها مدال برنز رشته‌ی تیراندازی را به خود اختصاص داد. او در روزهای گذشته نیز، برای شرکت در مسابقات جهانی در کره‌ی جنوبی حضور داشت.

وی که مثل دیگر دهه‌‌هفتادی‌ها خصوصیت بلندپروازی دارد، از علاقه‌مندی‌اش به ورزش می‌گوید: «از کودکی به ورزش علاقه‌ داشتم و رشته‌ی والیبال را به‌صورت غیرحرفه‌ای دنبال می‌کردم. از اواخر سال 1385، رشته‌ی تیراندازی را شروع کردم. اوایل به‌صورت تفریحی، فقط در تابستان دو یا سه روز در هفته، نیم‌ساعت تیراندازی می‌کردم؛ ولی چون تابستان‌ها برای کامل‌شدن تیم می‌رفتم، دومین سال در تیم ملی انتخاب شدم.»

جام‌بزرگ وقتی تیراندازی را شروع کرد، دلیل خاصی برای انتخاب این رشته نداشت؛ اما به‌مرور تیراندازی به دغدغه‌ی بزرگش بدل شد: «خوشبختانه رشته‌ی تیراندازی در همدان از پتانسیل خوبی برخوردار است؛ طوری که وقتی من برای اولین‌بار به اردوی تیم ملی دعوت شدم، شش شرکت‌کننده برای حضور در اردو، همدانی بودند.»

وی، آبان 13۸۷ و از دل استعدادیابی المپیاد ایرانیان، به تیم ملی جوانان رسید و یک سال بعد، به تیم ملی بزرگ‌سالان دعوت شد. با این‌که رده‌ی سنی‌اش جوانان بود، به تشخیص «لاسلو (مربی تیم ملی بزرگ‌سالان)»، در این تیم نیز حضور داشت و به صلاح‌دید مربیان، مسابقه می‌داد.

حضور در تمرینات تیم ملی به‌طور مستمر، دشواری‌های خاص خود را برای دختر شهرستانی دارد: «مشکلات برای تمرین ورزشکار شهرستانی خیلی زیاد است. از آن‌جا که تمام اردوهای ما در تهران تشکیل می‌شود، باید در خوابگاه‌ها باشیم و دور از خانواده. دوری از خانواده، دلتنگی خاص خود را دارد؛ ولی کسانی که در تهران ساکن‌اند، مشکلات ما را ندارند و می‌توانند کنار خانواده باشند.»

مه‌لقا با تمرکز بر هدف و انگیزه‌ای که برای موفقیت در رویدادهای بین‌المللی و بالابردن پرچم سه‌رنگ ایران دارد، با دلتنگی برای خانواده کنار می‌آید و به افق‌های پیش رو چشم دارد.

تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد برای ورزشکاری که بیشتر روزهای سال را در اردوهای تیم ملی به سر می‌برد، کار دشواری‌ست؛ اما اراده‌ی بلند جام‌بزرگ، فراتر از مشکلات است: «درست است که من حالا در سطح کارشناسی ارشد تحصیل می‌کنم و سختی‌های زیادی را به‌دلیل اردوهای تیم ملی پشت سر گذاشته‌ام، اما از آن‌جا که اهداف مشخصی را برای زندگی‌ام تعیین کرده‌ام، تلاش می‌کنم با برنامه‌ریزی صحیح، در جبهه‌های مختلف زندگی حرکت کنم.»

علاقه‌مندی جام‌بزرگ به پوشش چادر، چهره‌ی متمایزی از وی بین بانوان ورزشکار ایرانی در عرصه‌ی بین‌المللی به نمایش گذاشته است: «من حجاب را در خانواده یاد گرفته و شناخته‌ام؛ اما هیچ‌گاه اجباری از سوی آنان نبوده و در جایگاه یک مسلمان، حجاب را صددرصد قبول دارم؛ گرچه دیگران نظری غیر از این داشته باشند. حجاب، ایمان قلبی بنده است.»

بانوی قهرمان تیراندازی معتقد است هر ورزشکاری که از طرف کشورش در مسابقات شرکت می‌کند، نماینده‌ی تمام و کمال اعتقادات آن کشور است: «همواره سعی کرده‌ام تا آن‌جا که برایم امکان داشته، نماینده‌ی اعتقادات کشورم باشم.»

پوشش چادر جام‌بزرگ در رویدادهای بین‌المللی، واکنش‌های مثبت و منفی زیادی به همراه داشته است؛ اما در بازی‌های المپیک ریو، پوشش کامل وی و «خدابنده‌لو» (مربی تیم ملی) در گرمای برزیل، به نکته‌ی جالب توجهی در دهکده‌ی المپیک بدل شده و این دو بانوی ایرانی را در معرض توجه رسانه‌ها قرار داده بود.

جام‌بزرگ به توانمندی بانوان ایرانی ایمان دارد و آینده‌ی ورزش ایران را روشن می‌بیند: «خوشبختانه در سال‌های اخیر، بانوان ورزشکار کشورمان با پوشش اسلامی، توانسته‌اند به موفقیت‌های بی‌شماری در رشته‌های مختلف دست یابند؛ و نویدهای بهتری برای ورزش بانوان در راه است.»

بانوی ملی‌پوش تیراندازی کشور که تجربه‌ی سه دوره‌ی حضور در بازی‌های آسیایی را دارد، امیدوار است برای حضور در المپیک هم هتریک کند: «حضور در مسابقات المپیک قابل توصیف نیست؛ چون این رقابت‌ها، بزرگ‌ترین آوردگاه ورزشی‌ست و بهترین ورزشکاران در سطح جهان در این مسابقات امکان حضور پیدا می‌کنند. من دو بار این افتخار را پیدا کردم که در بازی‌های المپیک شرکت کنم. اولین سهمیه‌ی المپیک زمانی به دست آمد که در مسابقات قهرمانی جهان، به میزبانی مونیخ در سال ۲۰۱۰، برای اولین‌بار موفق به حضور در مرحله‌ی فینال شدم و با قرارگرفتن در رده‌ی پنجم جهان توانستم ایران را صاحب سهمیه‌ی المپیک کنم. در دومین دوره هم، با کسب مدال نقره‌ی بخش سه وضعیت قهرمانی آسیا، سال ۲۰۱۶ در دهلی جواز حضور در المپیک ۲۰۱۶ ریو را به دست آوردم.»

کسب مدال در بازی‌های المپیک 2020، مهم‌ترین هدف زندگی ورزشی مه‌لقا جام‌بزرگ است و او تمام تلاش و توانش را به کار خواهد گرفت تا به این هدف بزرگ دست پیدا کند؛ هدفی که دشوار است، ولی دور از دسترس نیست.

دیدار با رهبر معظم انقلاب با دیگر مدال‌آوران بازی‌های آسیایی 2018 هم، از آن دسته خاطرات خوش زندگی جام‌بزرگ است که برای توصیفش، کلمات به یاری نمی‌آیند: «صحبت از این دیدار در کلمات نمی‌گنجد. پیام رهبری بعد از نتیجه‌گرفتن در بازی‌های آسیایی، خودش بسیار دلگرم‌کننده بود و این‌که توانستیم به دیدار ایشان برویم، خیلی خوشحال‌کننده. من در آن دیدار، به خود ایشان هم گفتم که سعادت بزرگی نصیبم شده و بار دیگر این فرصت را پیدا کردم که به محضر ایشان بروم و از این بابت بسیار خوشحالم.»