زیبایی بدون آرایش

چطور میتوانم آرایش‌کردن را کنار بگذاریم؟

لیلا شکری

«خوش به حال مردها. نیازی ندارن برای یه بیرون رفتن، دو ساعت بشینن پای آینه... .» این جمله‌ی تکراری را بارها از زبان برخی خانم‌ها شنیده‌ایم. آرایش‌های غلیظ و خسته‌کننده؛ این سبک زندگی، برای بسیاری شده یک عادت همیشگی. انگار اجبار است؛ اما واقعاً چه چیزی باعث می‌شود که برخی زن‌ها در دام چنین اعتیاد کلافه‌کننده‌ای بیفتند؟ چطور می‌توانیم این عادت پردردسر را کنار بگذاریم؟

نوش‌دارو یا زهر؟

به هر حال کسی که آرایش می‌کند، هدفش زیبایی‌ست؛ اما این زیبایی، موقتی‌ست و اغلب کرم‌پودرها، رژها و لوازم آرایشی، بدون آن‌که مورد آزمایش قرار گیرند، وارد بازار می‌شوند و آثار مخربی بر پوست در درازمدت و گاهی در کوتاه‌مدت بر جا می‌گذارند. همان‌طور که مطلعید، بیش از نوددرصد محصولات آرایشی موجود در بازار، اجناس خارجی‌ست. این اجناس، پرطرفدارتر از محصولات داخلی‌ست و به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شود. جنس قاچاق هم که تکلیفش معلوم است: یا تاریخ انقضایش به سر رسیده، یا به‌صورت غیربهداشتی و غیرمعمول حمل می‌شود که به فساد می‌انجامد یا اصلاً تقلبی‌ست. تشخیص اصل و تقلبی و جنس بنجل و مرغوب در محصولات آرایشی ـ بهداشتی، کار ساده‌ای نیست و نیازمند پژوهشی آزمایشگاهی‌ست. متأسفانه بسیاری از لوازم آرایشی، به‌طور اجتناب‌ناپذیری حاوی مواد مضری هستند که به‌‌سرعت از طریق پوست جذب می‌شوند. برای مثال مواد لازم معمول برای لوازم آرایش، مانند سدیم بنزوات، پروپیلن‌گلیکول و چند اسید دیگر در بیشتر انواع پوست، ایجاد واکنش‌های آلرژیک و حساسیت می‌کنند. پس بی‌شک راه‌حل زیبایی و سلامت پوست، پوشاندن آن با لوازم آرایشی و بهداشتی نیست.

لحظات بی‌دغدغه

دغدغه‌ی آرایش‌کردن، آرامش و برنامه‌هاتان را به هم می‌ریزد. نشستن پای میز آرایش، خیلی زود به عادتی بدل می‌شود و شما را مجبور می‌کند که ساعت‌ها از روزتان را صرف آرایش کنید. ساعت‌هایی که می‌تواند صرف استراحت، کتاب‌خوانی، تماشای فیلم خوب، تربیت کودکان و هزارویک امر مهم دیگر شود، به همین سادگی هدر می‌رود. 

من خود را دوست دارم

با خودتان آشتی کنید. خود را همان‌گونه که هستید دوست بدارید. همه‌ی این‌ها ناشی از ذهن و افکار شماست. اگر خودتان، خود واقعی‌تان را دوست بدارید، دیگر نیاز نیست لک‌های صورت‌تان را زیر انبوهی از کرم‌پودر پنهان کنید. واقعیت این است که هیچ‌کس به‌اندازه‌ی خود شما به ظاهرتان حساس نیست. چیزهایی که شما آن را نقص می‌دانید، شاید جزو ویژگی مثبت چهره‌تان باشد؛ ویژگی‌هایی که بسیاری آن را زیبا می‌بینند. بد نیست یک راز بزرگ را هم بدانید: اغلب آدم‌ها، حتی آن‌هایی که شما حسرت ظاهر زیبای‌شان را می‌خورید، از ظاهر خود راضی نیستند. تغییرات پیاپی رنگ مو و تغییرات در نحوه‌ی آرایش، نشان‌دهنده‌ی عدم رضایت افراد از ظاهرشان است. پس برنده کسی‌ست که خودش را دوست دارد.

هدفم چیست؟

هدف‌تان از آرایش چیست؟ آیا واقعاً و از ته دل می‌خواهید باقی افراد شما را از روی ظاهرتان قضاوت کنند؟ مطمئناً کسی دوست ندارد از روی ظاهر قضاوت شود؛ به‌ویژه زنان. اگر این‌طور باشد، باید برویم سراغ عبارت پرکلیشه‌ی «نگاه ابزاری». هیچ زنی تمایل ندارد دیگران به او نگاه ابزاری داشته باشند. جذب این نگاه چندش‌آور، مقصود هیچ زنی نیست. پس بهتر است با خود روراست باشید و بنشینید و منطقی با خود حرف بزنید. از خود بپرسید که برای چه این‌قدر تلاش می‌کنم در انظار عمومی زیبا ظاهر شوم؟

به خودتان احترام بگذارید

عزت‌نفس خود را بالا ببرید. برای خودتان احترام قائل شوید. دلیلی ندارد برای جذب محبت و عشق‌ورزی دیگران، خود را زیر آرایش فراوان پنهان کنید. اعتمادبه‌نفس شما به محض این‌که یاد بگیرید خود را همان‌طور که هستید بپذیرید، بسیار بیشتر می‌شود. وقتی این فکر را کنار بگذارید که اعتمادبه‌نفس شما بستگی به آرایش دارد، از همان زمان شروع به ساخت عزت‌نفس و نگرش مثبت خود براساس اصول درست خواهید کرد.

پیشنهادی برای ترک آرایش

بهتر است برای کنارگذاشتن آرایش، ابتدا پودرهای رنگی مثل سایه‌ها و رژگونه را کاملاً کنار بگذارید؛ طوری که تا مدتی، آرایش قبلی خود را بدون این‌ها انجام دهید و بعد از این‌که به این حالت چهره عادت کردید، نوبت چشم‌ها می‌رسد و بهتر است تا مدتی، فقط از ریمل و تنها روی مژه‌های بالا استفاده کنید. با عادت به این چهره، کار شما کمی راحت‌تر خواهد شد. حال می‌توانید کرم‌پودرتان را به ضدآفتاب رنگی که خود حاوی کرم‌پودر است بدل کرده و از این پس، به‌جای انواع کرم‌پودرهای مضر و پنکیک‌ها که پس از مدتی، آثار بد خود مثل لکه و کک‌ومک را روی پوست به‌جا خواهند گذاشت، از این ضدآفتاب که برای پوست ضروری‌ست، حتی در منزل نیز به عنوان پوشاننده‌ی خوب پوستی استفاده کنید. از براق‌کننده‌های ویتامینه با طعم‌های مختلف نیز، به‌جای رژ لب روی لب‌ها استفاده کنید و زمانی را که همیشه برای آرایش‌کردن صرف می‌کردید، به یک‌سوم برسانید.

منطق آرایش حلال

قرآن کریم با اشاره به این مطلب، در آیه‌ی سی‌ام سوره‌ی یوسف، می‌فرماید: «أَوَ مَنْ یُنَشَّؤُا فِی الْحِلْیَةِ وَهُوَ فِی الْخِصامِ غَیْرُ مُبِینٍ؛ آیا کسى‌ که در زر و زیور پرورده (دختر) که در جدل هم ناتوان است [شایسته‌ی نسبت‌دادن به فرزندی خداوند است؟]» بنابراین با وجود آن‌که اسلام، آرایش برای زنان را پسندیده، آنان را از آرایش در معرض نامحرمان به‌شدت نهی می‌کند؛ اما در مقابل، برای آرایش زن در حضور همسر بسیار سفارش کرده است. زن مؤمن که شوهر دارد، باید هرچه بیشتر آرایش نفس به جا آورد، لباس نیکو بپوشد، زینت بر خویشتن کند و عطر و بوى خوش به‌ کار برد. انسان زیباترین مخلوق خداوند است و خدا به‌خاطر این خلقت، به خود تبریک گفته است. بین دو جنس انسان (زن و مرد)، زن زیباتر است و خداوند او را با غریزۀ تبرج و خودنمایی خلق کرده؛ ولی این خودنمایی، در حریم و اندازه‌ای مشخص توصیه شده است. در قرآن، دو آیه در این باره داریم: آیه‌ی ۳۳ سوره‌ی احزاب، که می‌فرماید: «وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَی؛ ای زنان [در برابر نامحرم] ظاهر نشوید و خودنمایی نکنید؛ مانند خودنمایی دوران جاهلیت نخستین»؛ آیه‌ی ۶۰ سوره‌ی نور، که می‌‌فرماید: «غَیْرَ مُتَبَرِجاتٍ بِزینَۀٍ؛ زنان [در برابر نامحرمان]، با زینت‌‌ها و آرایش‌‌های‌شان خودنمایی نکنند».