عبیداوی, قاسم, محمدیان, علی. (1398). بازجستی فقهی در مستندات عدم پذیرش شهادت تبرعی در حق الناس. اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(2), 139-157. doi: 10.22034/jrj.2019.50875.1409
قاسم عبیداوی; علی محمدیان. "بازجستی فقهی در مستندات عدم پذیرش شهادت تبرعی در حق الناس". اسلام و مطالعات اجتماعی, 5, 2, 1398, 139-157. doi: 10.22034/jrj.2019.50875.1409
عبیداوی, قاسم, محمدیان, علی. (1398). 'بازجستی فقهی در مستندات عدم پذیرش شهادت تبرعی در حق الناس', اسلام و مطالعات اجتماعی, 5(2), pp. 139-157. doi: 10.22034/jrj.2019.50875.1409
عبیداوی, قاسم, محمدیان, علی. بازجستی فقهی در مستندات عدم پذیرش شهادت تبرعی در حق الناس. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1398; 5(2): 139-157. doi: 10.22034/jrj.2019.50875.1409
1استادیار فقه و حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور ایران
2استادیار فقه و حقوق اسلامی دانشگاه بزرگمهر قائنات، (نویسنده مسئول)
تاریخ دریافت: 15 اردیبهشت 1397،
تاریخ بازنگری: 29 مرداد 1397،
تاریخ پذیرش: 09 اسفند 1397
چکیده
شهادت از روی تبرع، به حالتی گفته می شود که شخصی داوطلبانه و بدون اینکه از وی خواسته شود، مبادرت به ادای شهادت نماید. مشهور فقیهان چنین شهادتی را در حق الناس فاقد اعتبار دانسته و دیدگاه خود را معلّل به مستنداتی از قبیل در مظانّ اتهام قرار گرفتن شاهد، اجماع و برخی از اخبار باب نموده اند. تبصره 2 ماده 155 ق.آ.د.ک. سابق که شهادت تبرعی را در حقوق الناس غیرمسموع تلقی می نمود و ماده 204 قانون جدید (مصوب 1392) که احضار شهود را منوط به تشخیص بازپرس یا معرفی شاکی یا تقاضای متهم می نماید، ناظر به همین استظهار فقیهان می باشد. در مقابل، جستار حاضر در پژوهشی توصیفی تحلیلی و با نگاهی مسئله محورانه، به بازخوانی مستندات پیش گفته پرداخته و با مناقشه در اعتبار آن ها، مقتضای ادله و قواعد باب را پذیرش شهادت شخص متبرع یافته است.
A Jurisprudential Research in the Documentations for Denying Gratuitousness Witness in Right of People
نویسندگان [English]
Ghasem Obeydavi1؛ Ali Mohamadian2
1Assistant Professor of Payame Noor University
2Ph.D. Degree in jurisprudence and law
چکیده [English]
Gratuitousness witness refers to the state in which one person voluntarily swears in witness. The majority of jurisprudents have considered such kinds of witnessing in right of people as invalid and subject their view to the documentations such as witness’s being in charge of charges, consensus, or the hadiths on bāb. The note 2 of the article 155 of the Civil Procedure Act considered gratuitousness witness inadmissible already, while the article 204 of the new act ratified in 2013 considered it subject to the inspector’s identification or to the plaintiff’s submission or to the accused request which is in accordance with jurisprudents statement. The present study has used a descriptive-analytical and problem-solving method to review the mentioned documentations and has criticized their validity and has contended that the indications related considerations and the rules of bāb in admitting the witness of the intended person are of significance.
کلیدواژهها [English]
witness, testimony, gratuitousness, Allah’s right, rights of people, making accusations
مراجع
ابن ادریس (حلی)، محمد بن احمد، (1410ق)، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، قم: دفتر انتشارات اسلامى.
ابن بابویه، محمّد بن على، (1413ق)، من لایحضره الفقیه، قم: دفتر انتشارات اسلامى.