آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,473 |
| تعداد مقالات | 35,286 |
| تعداد مشاهده مقاله | 14,156,080 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,351,445 |
نسبت سنجی گفتمان ملی گرایی ایرانی با گفتمان صفویه | ||
| تاریخ اسلام | ||
| مقاله 8، دوره 19، شماره 4 - زمستان 97 _ مسلسل 76، دی 1397، صفحه 233-272 اصل مقاله (815.22 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/hiq.2019.67082 | ||
| نویسندگان | ||
| ابوالقاسم عارف نژاد1؛ علی طهوری نیا2 | ||
| 1استادیار گروه تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، دانشگاه پیام نور | ||
| 2کارشناس ارشد تاریخ تشیع، دانشگاه پیام نور | ||
| تاریخ دریافت: 28 فروردین 1395، تاریخ پذیرش: 14 اردیبهشت 1398 | ||
| چکیده | ||
| ملی‌گرایی ایرانی از گفتمان‌هایی است که با مفصل‌بندی دال‌های گوناگون سعی می‌کند، مدلول هویت ایرانی را پابرجا نماید و در فضای معنایی خود، آن را تثبیت کند. از سویی دیگر، ظهور دولت صفویه در سال 907 هجری با محوریت دال مذهب، دولتی مقتدر و یک‌پارچه در سرزمینی ایجاد کرد که در طول تاریخ با عنوان ایران از آن یاد می‌شود. وجود دال‌های مشترک بین این دو گفتمان، این پرسش را مطرح می‌کند که گفتمان ملی‌گرایی ایرانی و گفتمان صفویه چه رابطه‌ای می‌توانند با یک‌دیگر داشته باشند و دال‌های مشترک در این دو گفتمان در چه معناهایی رسوب یافته و چیره شده‌اند؟ به سبب آن‌که غیر و غیریت‌سازی جایگاه مهمی را در صورت‌بندی گفتمانی به خود اختصاص داده است، مقاله حاضر با بهره‌گیری از روش تجزیه و تحلیل گفتمان لاکلا و موفه(Laclau and Mouffe) به این نتیجه رسیده است که در نگاه اول، دال‌های مشترکی در دو گفتمان ملی‌گرایی و گفتمان صفویه مشاهده می‌شوند که یکسان به نظر می‌رسند ولی تحلیل فضای گفتمانی آنها، مشخص می‌سازد که نشانه‌های این دو گفتمان در دو فضای معنایی متفاوت شکل گرفته‌اند و دلیل عمدة مشترک بودن ظاهری دال‌ها، به سبب در اولویت بودن سیاست و دست‌یابی به هژمونی در هر دو گفتمان است که سبب می‌شود هر دوی آنان بکوشند که هرگونه عامل افزایش اقتدار را از حوزة گفتمان‌گونگی خارج سازند و در مفصل‌بندی گفتمانی خود وارد نمایند | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تحلیل گفتمان؛ ملی‌گرایی ایرانی؛ تاریخ ایران؛ صفویه؛ هویت ایرانی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigation of the Relationship between the Iranian Nationalism and Safavid Discourses | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Abolqasem Arefnezhad1؛ Ali Tahurinia2 | ||
| 1Assistant professor of history of Islamic culture and civilization, Payam e- Noor University | ||
| 2M.A in history of Shiism, Payam e- Noor university | ||
| چکیده [English] | ||
| Iranian nationalism is considered as a discourse which aims to preserve the signification of Iranian identity and to stabilize it in its conceptual atmosphere through blending the structure of various significants. On the other hand, Safavid government with the significant of religion developed an authoritative and united government in Iran in 907 After Hijrah. The existence of common significants between these two discourses raises this question concerning the kind of relationship between Iranian nationalism discourse and Safavid discourse as well as the common significants in these two discourses. Since, other and otherness are of significant position in the formation of discourse, the present article takes advantage of discourse analysis of Laclau and Mouffe and concludes that there are common significants in these two discourses which look the same as each other while their discourse analysis clarifies that the semiotics of these two discourses have been developed in two different conceptual atmospheres and the main reason of apparent commonality of significants is due to priority of politics and the achievement of hegemony in both discourses which leads to the exclusion of any element regarding the increase of authority from the domain of discourse and its inclusion in their own discourse framework | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| discourse analysis, Iranian nationalism, history of Iran, Safavid, Iranian identity | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 889 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 679 |
||