اگر یک دانشمند هسته‌ای ببینم...

توی جاده امید

به کوشش: طیبه رضوانی

از او می‌پرسم آیا در علم پزشکی می‌شود از این انرژی برای نابودی سلول‌های سرطانی استفاده کرد؟

محمد‌جواد صفاری- سیزده‌ساله

اول به او سلام می‌کنم و می‌گویم دلم می‌خواهد در مورد این رشته چیزهای زیادی بدانم. بعد می‌پرسم آیا می‌شود در آینده منبع انرژی قدرت‌مندتری نسبت به انرژی هسته‌ای داشته باشیم؟

عرفان مخلصی- سیزده‌ساله

یک مصاحبه با او ترتیب می‌دهم؛ در بخش اول مصاحبه‌ام از او می‌پرسم با انرژی هسته‌ای چه چیزهایی می‌شود ساخت؟ چند سال درس خوانده‌ای تا به این مقطع رسیده‌ای؟ بعد می‌خواهم راه و روش درس خواندنش را به من هم بگوید.

بخش دوم مصاحبه می‌گویم من از شما، که کشور من را پاینده و سربلند کرده‌اید، متشکرم. سلام من را به همکاران‌تان برسانید.

امیرعباس خزاعی- سیزده‌ساله

درباره‌ی اورانیوم می‌پرسم که چه کار می‌کند چیز به این کوچکی آن‌قدر انرژی تولید می‌کند؟

بعد هم بابت زحمت‌هایی که برای کشورم می‌کشد از او تشکر می‌کنم.

مهدی مخلصی- دوازده‌ساله

از دیدنش حسابی ذوق می‌کنم و یک عالمه سؤال درباره‌ی انرژی هسته‌ای ازش می‌پرسم. بعد می‌پرسم آیا کشف آلبرت انیشتین هم ربطی به انرژی هسته‌ای دارد یا نه؟ اگر بخواهم دانشمند شوم چه کار باید بکنم؟

حسین پری‌بادی- یازده‌ساله

می‌پرسم چرا اگر یک جا نیروگاه هسته‌ای زده باشند یا بمب اتمی انداخته باشند، گیاه‌ها رشد نمی‌کنند؟

آیا می‌شود از انرژی هسته‌ای برای درمان بچه‌هایی که ناقص به دنیا می‌آیند، استفاده کرد؟

درباره‌ی سختی‌های این رشته از او می‌پرسم و این‌که آیا از کارش راضی هست؟

محمدحسین فردوسی- دوازده‌ساله

بهش می‌گویم وقتی شما بچه بودید از خانواده‌ی فقیر بودید یا پول‌دار؟

رمزموفقیت‌تان چه بوده؟

و این‌که هدف‌تان از دانشمند هسته‌ای شدن، چیست؟

سیدعلیرضا حسینی- ده‌ساله

چرا دشمن می‌خواهد دانشمندان هسته‌ای ما را ترور کند؟ یا چرا دوست دارد ما در این زمینه پیشرفت نکنیم؟

زینب خراسانی- یازده‌ساله

من به شما که آن‌قدر شجاعید و آن‌قدر به فکر پیشرفت کشورمان هستید، افتخار می‌کنم. حتی ترور و شهادت دوستان‌تان باعث نشده دست از هدف‌تان بردارید.

زهرا یعقوبی- سیزده‌ساله