صفحه‌ی خدا

سید‌احمد مدقق

سلام خداجانم!

جان هر کسی دوست داری من را وسط نگذار. وسط بودن یعنی تردید. اصلاً برای همین است که توی مرداد تصمیم گرفتن سخت است. معلوم نیست تعطیلات تازه شروع شده یا دارد تمام می‌شود؟ صبح که از خواب پا می‌شوم اول بروم توی حیاط طناب بزنم یا پیام‌های کانال‌های گوشی‌ام را بخوانم؟ اول بروم سنگک بگیرم یا دور فضای سبز بدوم؟ مدام فکر می‌کنم اول خمیازه را آفریدی یا عصرهای کشدار تابستان را؟

توی صفحه‌ی اینستاگرامم نوشتم: آدم یا دیو باشد یا پری! اما وسط نباشد.

کلی آدم آمدند نظر نوشتند درباره‌ی وسط بودن؛ حتی شب خوابت را دیدم خداجان. زیر مطلبم نظر نوشته بودی: «من که می‌دانم تو یک چیز وسط نیستی!» من هم جواب دادم: «از شما که پنهان نیست، از بقیه چه پنهان! اول تو را دوست دارم، بعد هم تو را.»