آموزه‌های اخلاقی در دعای ابوحمزه ثمالی

	آموزه‌های اخلاقی در دعای ابوحمزه ثمالی
فصلنامه ره توشه
مقاله 18، دوره 1434، شماره 116 رمضان، 1392، صفحه 281-304 اصل مقاله (493.1 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/rt.2013.68311
نویسنده
سیدسجاد ایزدهی^*
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی.
تاریخ دریافت: 14 اسفند 1398، تاریخ پذیرش: 14 اسفند 1398
چکیده
«دعا»، اظهار احتیاج و نیاز به نزد خداوند بىنیاز است. دعا بیان تهیدستى، فقر و ندارى به محضر غنى مطلق و مالک جهان هستى است. دعا برای هر انسان نیازمند و غنی، موجب آرامش قلب و روح او میشود. دعا، نه تنها برای انسان آرامش‌بخش است، بلکه او را از قدرت غیر خدا نیز بینیاز میکند. عالیترین گونه دعا زمانی است که دعا خود هدف، عمل و مقصد باشد. آن‌ها که میخواهند در یک جمله از فقر، ضعف و عجز خویش و از توجه، لطف و قرب او حرف بزنند، دعا میکنند.

آمار تعداد مشاهده مقاله: 360 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,618

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب