آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,430 |
| تعداد مقالات | 34,810 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,538,353 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,929,141 |
بازخوانی نظریه «علمای ابرار» در مقام علمی اهل بیت(ع) | ||
| فصلنامه تخصصی اسلام پژوهان | ||
| دوره 6، شماره یازدهم-تابستان 98، شهریور 1398، صفحه 19-42 اصل مقاله (4.23 M) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/iqiri.2019.69246 | ||
| نویسنده | ||
| جعفر علی نقی مصطفی سلیمانیان* | ||
| استاد سطح عالی حوزه علمیه قم / دانش پژوه سطح4 شیعه‌شناسی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(ع) | ||
| تاریخ دریافت: 15 شهریور 1398، تاریخ بازنگری: 16 شهریور 1398، تاریخ پذیرش: 17 شهریور 1398 | ||
| چکیده | ||
| به باور امامیه، علم غیب و آگاهی لدنّی یکی از ویژگیها و بایستگیهای امام به شمار میرود. این مقام علمی والایی که شیعیان برای اهل بیت(ع) قائلند، توسط برخی نویسندگان (به ویژه نویسنده کتاب مکتب در فرآیند تکامل) مورد تشکیک و تردید قرار گرفته است. بر اساس نگره آنان _ که به نظریه علمای ابرار شهرت یافته _ اعتقاد شیعیان مبنی بر اینکه اهل بیت(ع) از دانش الهی برخوردار بوده و آگاهی لدنّی دارند، واقعیت خارجی نداشته و این اندیشه در قرن دوم و پس از آن، توسط جریان غلو در تفکر شیعیان وارد و رائج شده است. نوشتار پیش رو با هدف اثبات و تبیین صحیح عقاید شیعه در این موضوع، به بررسی آیات و روایات مربوطه پرداخته و روشن ساخته است که اعتقاد شیعیان معاصر مطابق همان اعتقاد شیعیان قرن اول بوده و چنین مقام علمی والایی توسط خود ائمه(ع) طرح و تأیید شده و مبتنی بر دادههای قرآنی و روایی است. از اینرو، این گمانه که ائمه(ع) فاقد علم غیب بوده و فقط علمای ابرار هستند باطل است و دلایل متقن مختلفی در نقد و رد آن وجود دارد. روش پژوهش در این نوشتار کتابخانهای بوده و نگارنده، با رویکرد تحلیلی - انتقادی به رد نگره فوق پرداخته است. در فرآیند نقد، علاوه بر بهرهگیری از روایاتی که در اسناد آنها متهمین به غلو وجود ندارند، از اقوال دانشمندان علوم مختلف در قرنهای گوناگون بهره برده شده تا معلوم شود اعتقاد به این مقامات، نگرش عده خاصی از شیعیان در زمانی محدود نبوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| علم غیب؛ علم لدنّی؛ اهل بیت(ع)؛ امام(ع)؛ شیعیان؛ علمای ابرار؛ غلو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بازخوانی نظریه «علمای ابرار» در مقام علمی اهل بیت(ع) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| جعفر علی نقی مصطفی سلیمانیان | ||
| استاد سطح عالی حوزه علمیه قم / دانش پژوه سطح4 شیعه‌شناسی مؤسسه آموزش عالی حوزوی امام رضا(ع) | ||
| چکیده [English] | ||
| به باور امامیه، علم غیب و آگاهی لدنّی یکی از ویژگیها و بایستگیهای امام به شمار میرود. این مقام علمی والایی که شیعیان برای اهل بیت(ع) قائلند، توسط برخی نویسندگان (به ویژه نویسنده کتاب مکتب در فرآیند تکامل) مورد تشکیک و تردید قرار گرفته است. بر اساس نگره آنان _ که به نظریه علمای ابرار شهرت یافته _ اعتقاد شیعیان مبنی بر اینکه اهل بیت(ع) از دانش الهی برخوردار بوده و آگاهی لدنّی دارند، واقعیت خارجی نداشته و این اندیشه در قرن دوم و پس از آن، توسط جریان غلو در تفکر شیعیان وارد و رائج شده است. نوشتار پیش رو با هدف اثبات و تبیین صحیح عقاید شیعه در این موضوع، به بررسی آیات و روایات مربوطه پرداخته و روشن ساخته است که اعتقاد شیعیان معاصر مطابق همان اعتقاد شیعیان قرن اول بوده و چنین مقام علمی والایی توسط خود ائمه(ع) طرح و تأیید شده و مبتنی بر دادههای قرآنی و روایی است. از اینرو، این گمانه که ائمه(ع) فاقد علم غیب بوده و فقط علمای ابرار هستند باطل است و دلایل متقن مختلفی در نقد و رد آن وجود دارد. روش پژوهش در این نوشتار کتابخانهای بوده و نگارنده، با رویکرد تحلیلی - انتقادی به رد نگره فوق پرداخته است. در فرآیند نقد، علاوه بر بهرهگیری از روایاتی که در اسناد آنها متهمین به غلو وجود ندارند، از اقوال دانشمندان علوم مختلف در قرنهای گوناگون بهره برده شده تا معلوم شود اعتقاد به این مقامات، نگرش عده خاصی از شیعیان در زمانی محدود نبوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| علم غیب, علم لدنّی, اهل بیت(ع), امام(ع), شیعیان, علمای ابرار, غلو | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 697 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 282 |
||