تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,387 |
تعداد مقالات | 34,316 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,992,435 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,705,088 |
بررسی و تحلیل جامعیت قرآن در تفسیر مفاتیح الغیب و المیزان | ||
مطالعات علوم قرآن | ||
مقاله 1، دوره 2، شماره 4 - شماره پیاپی 6، دی 1399، صفحه 7-30 اصل مقاله (1.56 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqss.2021.59773.1095 | ||
نویسندگان | ||
میلاد اسدی* 1؛ جمال فرزندوحی2 | ||
1دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم | ||
2دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
تاریخ دریافت: 11 دی 1399، تاریخ بازنگری: 12 اسفند 1399، تاریخ پذیرش: 12 اسفند 1399 | ||
چکیده | ||
یکی از ویژگیهای قرآن کریم و باورهای بنیادی مسلمانان، جامعیت کلام الهی است که همانند جهانشمولی و جاودانگی قرآن مورد توجه مفسران و قرآنپژوهان از گذشته تاکنون بوده است. فخر رازی (544-606ق) صاحب تفسیر مفاتیح الغیب و علامه طباطبایی (1281-1360ش) مؤلف تفسیر المیزان از جمله مفسرانی هستند که به موضوع جامعیت قرآن توجه کردهاند. این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی و مطالعات کتابخانهای به بیان این مطلب میپردازد که فخر رازی در تفسیر جامعیت قرآن رویکرد حداقلی دارد و قرآن را در حوزه اصول و فروع دین جامع میداند، با این دید که به نظر وی مسئله اشتمال قرآن با جامعیت تفاوت دارد. علامه طباطبایی در تفسیر جامعیت قرآن رویکرد اعتدالی دارد. ایشان جامعیت قرآن را به معنای کاملبودن آن میداند و آن را بر سه نوع تقسیمبندی مینماید: الف) جامعیت در بیان؛ ب) جامعیت در گستره موضوعات و مسائل؛ ج) جامعیت از هر دو جهت؛ هریک از موارد یادشده یا در مقایسه با کتابهای پیشین آسمانی لحاظ میشود یا فینفسه. جامعیت فینفسه قرآن در هریک از انواع نیز دو گونه است: در جمیع جهات؛ در محدودۀ خاص مانند نیازهای هدایتی که مجموعاً نُه قسم میشود. امروزه مطالعه و بازبینی اندیشههای متفکران مسلمان اعم از شیعه و سنی در حوزه پژوهشهای قرآنی مورد نیاز است و از رهگذر این مطالعات، منشأ اصلی یک اندیشه و همچنین تحول موضوعهای قرآنی آشکار میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
جامعیت؛ فخر رازی؛ علامه طباطبایی+؛ قرآن | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Study and Analysis of the Comprehensiveness of the Qur'an in the Interpretation of Mafatih al-Ghayb va al-Mizan | ||
نویسندگان [English] | ||
Milad Asadi1؛ jamal farzandwahy2 | ||
1University of Holy Quran Sciences and Education | ||
2Razi University of Kermanshah | ||
چکیده [English] | ||
One of the characteristics of the Holy Qur'an and the basic beliefs of Muslims is the comprehensiveness of the divine words, which, like the universality and immortality of the Qur'an, has been considered by commentators and Qur'anic scholars from the past to the present. Fakhr Razi (544-606 AH), the author of Tafsir Mafatih al-Ghayb, and Allameh Tabatabaei (1281-1360 AH), the author of Tafsir al-Mizan, are among the commentators who have paid attention to the comprehensiveness of the Qur'an. This paper uses a descriptive-analytical method and library studies to express the fact that Fakhr-e Razi has a minimalist approach in interpreting the comprehensiveness of the Qur'an. He considers the Qur'an as comprehensive in the field of principles and sub-principles of religion, with the view that in his opinion the issue of inclusion of the Qur'an is different from comprehensiveness. Allameh Tabatabaei has a moderate approach in interpreting the comprehensiveness of the Qur'an. He considers the comprehensiveness of the Qur'an to mean its completeness and divides it into three types: a) comprehensiveness in expression; B) comprehensiveness in the range of topics and issues; C) comprehensiveness in both directions. Each of the aforementioned type is considered either in comparison with the previous heavenly books or in comparison with comprehensiveness of nature of the Qur'an. The comprehensiveness of nature of the Qur'an in each of the types includes two kinds: First, in all respects. Second, within a specific range, such as guidance needs, which includes nine types altogether. Today, it is necessary to study and examine the views of Muslim thinkers, both Shia and Sunni, in the field of Qur'anic research. Through these studies, the main source of a view as well as the evolution of Qur'anic subjects will be revealed. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Comprehensiveness, Fakhr-e Razi, Allameh Tabatabaei, The Qur'an. | ||
مراجع | ||
* قرآن کریم. 1. ابنمنظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار الصادر. 2. احمد بن حنبل. (بیتا). مسند احمد. بیروت: دار الصادر. 3. ایازی، سیدمحمدعلی. (1380). جامعیت قرآن: پژوهشی استنادی و تحلیلی از مسئله جامعیت و قلمرو قرآن. رشت: انتشارات کتاب مبین. 4. بازرگان، مهدی. (1377). آخرت و خدا، هدف بعثت انبیاء. تهران: مؤسسه خدمات 5. بخاری، محمد بن اسماعیل. (بیتا). صحیح البخاری. بیروت: دار الجیل. 6. بیهقی، احمد بن حسین بن علی. (بیتا). السنن الکبری. بیروت: دار الفکر. 7. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت، دمشق: دارالعلم و الدار الشامیه. 8. سیوطی، جلالالدین عبدالرحمن. (1380ق). الاتقان فی علم القرآن (محقق: محمد ابوالفضل ابراهیم). قم: نشر فخر دین. 9. شاکر، محمدکاظم. (1382). مبانی و روشهای تفسیر قرآن. تهران: مرکز جهانی علوم اسلامی. 10. صدوق، محمد بن علی بن بابویه. (1404ق). عیون اخبار الرضا (محقق: حسین اعلمی). بیروت: مؤسسه اعلمی للمطبوعات. 11. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1361). قرآن در اسلام. قم: دفتر انتشارات اسلامی. 12. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه. 13. فخر رازی، محمد بن عمر. (1410ق). مفاتیح الغیب. بیروت: دار الفکر. 14. کریمپور قراملکی، علی. (1382).قلمرو قرآن. مجله پژوهشهای قرآنی، (35-36)، 15. کلینی، محمد بن یعقوب. (1388ق). الکافی (محقق: علیاکبر غفاری). تهران: دار الکتب الاسلامیه. 16. معرفت، محمدهادی. (1417ق). التمهید فی علوم القرآن. قم: مؤسسه النشر الاسلامی. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,035 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 322 |