ایران گردی

ایران‌گردی

روستای سوسن سرخاب

قسمت یازدهم

عدالت عابدینی

حرکتی دوباره به سمت کوه‌ها

از روستای «مَوَرز»، مسیرم به سمت شمال غرب است؛ مسیری کوهستانی با پوششی کم درخت. رودخانه‌ی دوآب (بازفت) از میانه‌ی این کوه‌ها می‌گذرد که سر چشمه‌اش از کوه‌های زردکوه بختیاری است و به رودخانه‌ی کارون منتهی می‌شود. رودخانه در برخی جاها کم عرض و عمیق و در جاهای دیگر عرضش زیاد می‌شود.

پدیده‌ی طبیعی چاه سبز

حدود پنجاه کیلومتری که رکاب می‌زنم، جوانانی را کنار جاده می‌بینم که سیاه چادر زده‌اند و گوشت گوسفند قربانی شده کباب می‌کنند و به مسافران می‌فروشند. چایی‌ای مهمانم می‌کنند و با غرور از خود، منطقه و ایل‌شان می‌گویند. یکی از آن‌ها دعوتم می‌کند از حوض آبی که در آن سوی جاده است، دیدن کنم. چیزی به چشم نمی‌آید و آن‌قدر هم تمایل به دیدنش ندارم؛ اما وقتی به آن‌جا می‌روسم با گودال پر آبی مواجه می‌شوم که یک اثر طبیعی و به «چاه سبز» معروف است. احتمالاً وجه تسمیه‌ی «چاه سبز» به دلیل رنگ سبزیِ آب و یا جوشیدن آب از دل زمین یا به عبارتی سبز شدن آب در این منطقه باز می‌گردد.

ورود به روستای سوسن سرخاب در استان خوزستان

از آن‌ها خداحافظی می‌کنم. مسیر را ادامه، می‌دهم.

به سمت فرعی می‌روم. غروب شده است و چوپانانی را می‌بینم که با انبوه گوسفندان به سمت روستا باز می‌گردند. از آن‌جا حدود ده کیلومتری را به سمت پایین رکاب می‌زنم. شیب جاده بسیار زیاد می‌شود. فقط ترسم از آن است که دوچرخه ترمزش برای لحظه‌ای نگیرد، شک ندارم که به دره می‌افتم. خیلی با احتیاط به جلو می‌روم. بالأخره تنگ غروب به روستا می‌رسم. گویی روستا در قعر دره است. هوا بسیار مطبوع و عالی است و در آن‌جا حوضچه‌های پرورش ماهی هم می‌بینم.

روستای سوسن سرخاب

این روستا در 150 کیلومتری شهرستان مسجد سلیمان واقع شده است. مردم این روستا، لر بختیاری هستند. فعالیت مردمان این روستا دام‌داری، کشاورزی و باغ‌داری است. کار شیلات هم رونق خوبی در این روستا دارد. محصولات زراعی روستا شامل گندم، جو، عدس و نخود و محصولات سردرختی روستا گردو و بادام هستند. زالزالک، لپک و کاردین نیز در روستا به عمل می‌آید. پرورش زنبور عسل و تولید عسل بخش دیگری از فعالیت‌های رایج در این روستاست. محصولات دامی و لبنی نیز به وفور در روستا یافت می‌شود.

بافت خانه‌های روستایی هم به شکل سنتی قدیمی است و هم به شکل جدید. خانه‌های قدیمی با دیوارهای کاه‌گلی و سقف‌های چوبی.

آثار تاریخی به جا مانده در روستا هم‌چون نقش برجسته دوران عیلامی با سابقه‌ای سه‌هزار ساله، تپه‌های باستانی، شیرهای سنگی، کتیبه و آسیاب‌های آبی قدیمی (مربوط به دوره‌ی ساسانیان)، نقش برجسته دوران عیلامی، تپه‌های باستانی، از سابقه‌ی طولانی تاریخ سکونت در روستای سوسن سرخاب حکایت می‌کنند.

سوغاتی‌های این روستا عبارت‌اند از: قارچ‌ محلی، عسل، بادام، گردو، کشک، قره‌قوروت و برخی از صنایع دستی.

از مشهورترین غذاهای محلی این روستا می‌توان به انواع کباب، آش کشک، آش دوغ، شیر برنج، آب قارچ، آب کاردین، موسیر سرخ کرده و گور بوچری اشاره کرد.