ایران‌گردی

ایران‌گردی

شیمبار؛ شمیم شیرین بهار

قسمت دوازدهم

عدالت عابدینی

بهترین راهنماهای سفر

وقتی که سفر می‌کنم، برنامه‌ی کاملاً دقیقی برای سفرم نمی‌چینم که کجا بروم و از چه مسیری حرکت کنم؛ چون این‌گونه برنامه چیدن‌ها، یعنی محدودیت ایجاد کردن و در چارچوب قرار گرفتن.

بهترین راهنماهای سفرم، مردمان بومی هستند. مردمانی که می‌توانند اطلاعات دقیق و درستی در خصوص دیدنی‌های مسیرم ارائه دهند. منطقه‌ی «شیمبار»، از مناطقی است که درست چند روز پس از سفرم، از چند نفر تعریفش را شنیدم.

ادامه‌ی رکاب‌زنی در میان کوه‌ها

جاده با شیب ملایم به سمت پایین است، چون دیگر از زردکوه بختیاری با آن کوه‌های مرتفعش فاصله گرفته‌ام و به خوزستان رسیده‌ام؛ اما دوباره به میان کوه‌های بلند و پرابهت با طبیعتی کاملاً بهاری و سر سبز می‌رسم. حیران و مبهوت از دیدن این همه زیبایی هستم و اصلاً علاقه‌ای برای حرکت با سرعت بالا ندارم.

ورود به بهشتی دیگر

پس از مدت زمانی نه چندان طولانی رکاب زدن، به منطقه‌ی بسیار زیبای «شیمبار» یا همان «شیرین بهار» می‌رسم. مدت زمانی را محو تماشای این مناظر بکر هستم. کوه‌های بلندی که دریاچه‌ی کم عمقی را محصور کرده‌اند. دریاچه‌ای که بیش‌تر به یک تالاب می‌ماند و درختان جنگلی که در آن دیده می‌شوند. آب، رنگ سبز به خود گرفته است و گله‌ی اسب‌هایی به صورت گروهی و آزادانه در داخل آب در حرکت‌اند، منظره‌ای است رؤیایی!

دشت شیمبار

«دشت شیمبار» یا «شیرین بهار» در یک‌صد کیلومتری مسجدسلیمان و ۲۲۰ کیلومتری اهواز است. رود شیمبار که در این دشت جریان دارد به همراه شط شیمبار، زیبایی این منطقه را دوچندان کرده‌اند. چشمه‌های زیادی نیز در گوشه و کنار دشت وجود دارند.

پوشش گیاهی منطقه از درختان «بلوط»، «بادام کوهی»، «بوته‌های وحشی»، «انواع قارچ»، «توت»، «انار»، «سیب»، «انگور» و «انجیر» است. در گذشته، حیات وحش منطقه «خرس»، «گرگ»، «کفتار»، «گله‌های گراز» و پرندگان عظیم‌الجثه مانند «عقاب» و «کرکس» بوده که کم‌تر کسی جرئت ورود به قلب جنگل شیمبار را داشته است.

تمامی مردم ساکن شیمبار، لر بختیاری با جمعیتی متغیر و بیش‌تر کوچنده هستند.

صنایع دستی این منطقه عبارت‌اند از «چوقابافی»، «گلیم‌بافی»، «قالی‌بافی» و «دوختن لباس‌های محلی» و «پنیر محلی»، «کره‌ی محلی»، «روغن محلی»، «کشک»، «قارا»، «عسل» و «نان تیری» مهم‌ترین سوغاتی‌های آن هستند.

از میان سایر جاذبه‌های طبیعی و تاریخی این منطقه می‌توان به تالاب «گندیکال»، «رودخانه‌ی شیمبار»، «آبشار پل نگین»، «دشت جنگلی جلگه شیمبار»، «پل نگین»، «بقایای آسیاب‌های آبی تتگ سنان»، «قلعه دختر»، «کوه قلندرون»، «قلعه کله‌قندی»، «قلعه آهنگری» و «شیرهای سنگی» اشاره کرد.

آبشار دیدنی شیمبار با ارتفاع بیش از پنجاه متر در منطقه‌ای صعب‌العبور قرار گرفته و دسترسی به آن بسیار مشکل است، به همین دلیل، مناطق اطراف آن کاملاً دست نخورده و بکر باقی مانده است.