آمار
| تعداد نشریات | 48 |
| تعداد شماره‌ها | 2,293 |
| تعداد مقالات | 33,216 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,825,681 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,006,054 |
نسخه‌هایی تازه‌یاب از تفسیر قرآن خواجه عبداللّه انصاری در ترکیه و نجف: بخش نخست: دستور و واژگان فارسی در گویش هِرَوی | ||
| آینه پژوهش | ||
| دوره 32، شماره 187، فروردین و اردیبهشت 1400، صفحه 5-62 اصل مقاله (7.52 M) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jap.2021.70297 | ||
| نویسنده | ||
| مرتضی کریمی نیا | ||
| تاریخ دریافت: 12 تیر 1400، تاریخ پذیرش: 12 تیر 1400 | ||
| چکیده | ||
| ابواسماعیل عبداللّه بن محمد بن علی انصاری هروی (396ـ481 ق) معروف به شیخ الاسلام یا خواجه عبداللّه انصاری از بزرگترین دانشمندان حنبلی خراسان است که در میان فارسی زبانان بیشتر به صوفی و زاهد معروف گشته است. او واعظ، محدث، مفسّر، و دانای تاریخ و انساب بود و در زمان خود تلاش بسیاری برای ترویج مذهب حنبلی در خراسان و به ویژه در زادگاهش هرات کرد. آثاری چند به عربی و فارسی از او بر جای مانده است که گاه دربارۀ اصالت برخی از آنها، به درستی تشکیک شده است. یکی از مهم‌ترین آثار منسوب به وی، تفسیر او بر قرآن کریم است که میبدی در آغاز کشف الاسرار خود اظهار می‌دارد که آن را مختصر و مجمل دیده، و لذا در قالبی جدید بسط و تفصیلش داده است. با این همه، متن اصلی تفسیر خواجه عبداللّه انصاری که اساس کار میبدی بوده، تاکنون ناشناخته باقی مانده است. این مقاله، برای نخست بار، نسخه‌هایی تازه‌یاب از این تفسیر فارسی ـ عربی را در دو کتابخانۀ خلیل حمید پاشا (در اسپارتا، ترکیه) و کتابخانۀ حرم علوی (در نجف اشرف) معرفی می‌کند، انتساب آن به خواجه عبداللّه انصاری اثبات می‌کند و ضمن معرفی ویژگی‌ها و روش تفسیری خواجه عبداللّه، به برخی از مهم‌ترین جوانب زبانی آن از جمله گویش فارسی هروی، واژگان کهن فارسی و نیز نحو هروی در این اثر می‌پردازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| خواجه عبداللّه انصاری؛ تفسیر قرآن خواجه عبداللّه؛ کشف الاسرار وعدة الأبرار؛ ابوالفضل میبدی؛ تفسیر در قرن پنجم هجری؛ گویش فارسی هروی؛ ترجمه‌های فارسی کهن از قرآن؛ بخشی از تفسیری کهن به پارسی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Newly Found Copies of Khājih Abdullah Ansari's Qur'anic Commentary in Turkey and Najaf | ||
| نویسندگان [English] | ||
| morteza karimi nia | ||
| چکیده [English] | ||
| Abu Ismail Abdullah Ibn Muhammad Ibn Ali Ansari Hirawi(391-481 AH) known as Shaikh al-Islam or Khawaja Abdullah Ansari is one of the greatest Hanbali scholars of Khorasan who is better known among Persian speakers as Sufi and ascetic. He was a preacher, narrator, commentator, and scholar of history and genealogy, and in his time he made many efforts to promote the Hanbali religion in Khorasan, and especially in his hometown of Herat. There are several works left in Arabic and Persian by him, some of which are sometimes properly doubted about their authenticity. One of the most important works attributed to him is his commentary on the Holy Qur'an, which Meybodi states at the beginning of his Kashf al-Asrār, that he saw it brief and concise, and therefore expanded and elaborated it in a new format. However, the original text of the commentary of Khājih Abdullah Ansari, which was the basis of Meybodi’s work, remains unknown. This article, for the first time, introduces new copies of this Persian-Arabic commentary in the two libraries of Khalil Hamid Pasha (in Sparta, Turkey) and the library of the Alavi shrine (in Najaf Ashraf), which confirm its attribution to Khājih Abdullah Ansari, and by introducing the characteristics and interpretive method of Khājih Abdullah, it deals with some of its most important linguistic aspects such as Hirawi Persian dialect, ancient Persian words and Hirawi syntax in this work. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Khajeh Abdullah Ansari؛ Interpretation of the Quran by Khawaja Abdullah؛ Kashf al-Asrār wa ‘Udat al-Abrār, by Abulfazl Meybodi؛ Interpretation in the fifth century AH؛ Hirawi Persian dialect؛ Ancient Persian translations of the Qur'an؛ Part of an ancient interpretation of Persian | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 363 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 254 |
||