اگر شهدا نبودند

گفت و گو

اگر شهدا نبودند

گزارش و عکس: سحر شهریاری

لاله قرمز است. شقایق قرمز است. لاله و شقایق هم‌رنگ خون شهدا هستند. یکی از رنگ‌های پرچم ایران هم قرمز است، هم‌رنگ خون شهدا.

همه‌ی بچه‌های ایرانی می‌دانند که مردان و زنان زیادی برای کشور، دین و پرچم‌مان به شهادت رسیدند تا ما هر روز صبح با آرامش و خوش‌حالی به مدرسه، پارک، مهمانی و مسافرت برویم. وقتی می‌خواهیم آدرس خانه‌ی‎مان یا مدرسه‌ی‌مان را به دیگران بدهیم می‌بینیم که خیابان و کوچه‌ها‌ی‌مان به نام یک شهید است. یک شهید فداکار که خون پاکش هم‌رنگ، رنگ قرمز پرچم ایران است.

به دبستان «شاهد ابن‌سینا» در منطقه‌ی ۸ تهران می‌روم. از میان چهارصد  نفر دانش‌آموز، خیلی از آن‌ها از خانواده‌های عزیز شهدا و جانبازان هستند که در این مدرسه درس می‌خوانند. با چند نفرشان صحبت می‌کنم تا نظر و احساس‌شان را درباره‌ی شهدا و نام کوچه‌ها و خیابان‌ها بدانم. با هم نظر دوستان شما را درباره‌ی شهدای عزیز می‌خوانیم:

محمد صادقی که کلاس چهارم است با لبخندی زیبا می‌گوید: «ما باید همیشه یاد شهدا و خانواده‌های آن‌ها را گرامی بداریم. ما خانواده‌هایی را داریم که چهار یا پنج فرزندشان را در راه خدا از دست داده‌اند. یعنی از همه چیز زندگی‌شان به خاطر ما گذشتند تا وطن ما آباد شود. آن‌ها به حرف رهبرشان گوش کردند و برای دفاع از دین و کشورمان به جبهه رفتند. ما هم باید به حرف رهبرمان گوش بدهیم و هر چه ایشان گفت بگوییم چشم.»

مهدی هاشمی هم در کلاس چهارم درس می‌خواند او می‌گوید: «من شنیده‌ام رزمنده‌ها و شهدا خیلی با هم دوست و مهربان بودند. ما هم اگر می‌خواهیم شهدا را سربلند کنیم باید دوستی‌های‌مان را با هم محکم کنیم و مهربان باشیم.»

محمدصالح طوقانی کلاس اولی است. او می‌گوید: «هر دو عموی خودم شهید شده‌اند. من شهدا را دوست دارم. عکس‌های‌شان را نگه می‌دارم و می‌دانم اگر آن‌ها نبودند دشمن همه جا را خراب می‌کرد.»

حسام امانی یکی دیگر از دانش‌آموزان مدرسه نظرش این است: «اگر شهدا نبودند و فداکاری نمی‌کردند، الآن اصلاً کوچه و خیابانی نبود تا به خانه‌های‌مان برسیم. دشمن همه را نابود می‌کرد. پس کم‌ترین کاری که می‌توانیم برای آن‌ها انجام دهیم این است که کوچه‌ها و خیابان‌های‌مان را به نام آنان نام‌گذاری کنیم.»

بردیا فعلی کلاس سومی است. او می‌گوید: «شهدا و جانبازان دست و پا و چشم و حتی جان خود را دادند تا ما راحت درس بخوانیم و نگران چیزی نباشیم. ما هم باید خوب درس بخوانیم تا شهدا از ما راضی باشند.»

مهرداد بهشتی می‌گوید: «به خاطر شهدا آزادی و آبادانی داریم. من خیلی خوش‌حالم و افتخار می‌کنم که نام شهدا بر خیابان‌ها و کوچه‌‌های‌مان وجود دارد. همه جای دنیا به سربازانی که برای کشورشان جنگیده‌اند و کشته شده‌اند، احترام می‌گذارند. ما هم باید یاد رزمندگان و شهیدان کشورمان را که جزء بهترین سربازان تاریخ هستند زنده نگه داریم و ایثارگری‌های آنان را فراموش نکنیم.»