شعر: باران باز- سایه

باز باران

ریحانه علیپور- چهارده‌ساله- رشت

باز باران با ترانه

آمد و آهسته در زد

بوی خاک خسته آرام

از زمین تشنه پر زد

*

با صدای شرشر آمد

شهر ما خندید و خندید

آسمان با خنده‌ی او

از خوشی بارید و بارید

*

باز می‌آید صدایش

پشتِ در، این‌جا نشسته

می‌کند غوغا دوباره

پشت این درهای بسته

سایه

صبا قبادی- رشت

سایه‌ات روی زندگی‌ام

هر لحظه بزرگ‌تر می‌شود

باید با خورشید صحبت کنم

از فردا با زاویه‌ی دیگری طلوع کند