آمار
| تعداد نشریات | 50 |
| تعداد شماره‌ها | 2,337 |
| تعداد مقالات | 33,769 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,320,162 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,310,805 |
مبانی و فلسفۀ همگرایی اجتماعی در عصر نبوی | ||
| پژوهش‌های عقلی نوین | ||
| دوره 6، شماره 11، شهریور 1400، صفحه 87-107 اصل مقاله (369.14 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/nir.2020.56246.1178 | ||
| نویسندگان | ||
| شهرام رهنما* 1؛ مسعود بهرامیان2 | ||
| 1عضو هیات علمی | ||
| 2مدرس مدعو دانشگاههای تهران | ||
| تاریخ دریافت: 19 آذر 1398، تاریخ بازنگری: 24 بهمن 1398، تاریخ پذیرش: 16 اردیبهشت 1399 | ||
| چکیده | ||
| انسجام اجتماعی در جامعۀ جزیرة‌العرب پیش از اسلام بر محوریت قبیله، شخص رئیس قبیله، هنجارها و مناسکی که بین افراد قبیله و قبائل دیگر مشترک بود قرار داشت. با ظهور اسلام در مکه، گفتمان قبیله‌گرایی با رقیب قدرتمندی به نام گفتمان تئوکراسی دینی مواجه گردید و برای مدتی به حاشیه رانده شد. در این سرزمین، عوامل واگرایی در سطح جامعه به حداکثر خود رسیده بود. پیامبر اسلام ص نمی‌توانست نظام وحیانی را در رویارویی کامل با نظام قبیله‌ای که سال‌ها در اعماق وجود فرد عرب ریشه دوانده بود، قرار دهد. فعالیت‌های پیامبر ص در راستای زدودن واگرایی و تبدیل آن به همگرایی اسلامی بود. این مقاله با رویکردی توصیفی – تحلیلی به طرح این پرسش می‌پردازد که تعاملات عقیده، قبیله و دشمن به‌مثابۀ روح جمعی در انسجام اجتماعی عصر نبوی چگونه بود. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می‌دهد عقیده در مرحلۀ اول و قبیله در قامت امّت اسلامی در مرحلۀ دوم و دشمن در مرحلۀ سوم از عوامل انسجام اجتماعی عصر نبوت قرار می‌گیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انسجام اجتماعی؛ فلسفه حکومت؛ پیامبر؛ عقیده؛ امت اسلامی؛ دشمن | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Principles and Philosophy of Social Convergence in the Prophet's Time | ||
| نویسندگان [English] | ||
| shahram rahnama1؛ masud bahramiian2 | ||
| 1Member of Faculty of Theology and Islamic Studies | ||
| 2Visiting lecturer at Tehran universities | ||
| چکیده [English] | ||
| Social cohesion in pre-Islamic Arabian society was focused on the tribe, the system, and the person of the tribal leader. With the rise of Islam in Mecca, the tribalism discourse faced a powerful rival called the religious theocracy discourse and was marginalized for some time. In this land, the factors of divergence at the community level had reached their maximum. The Prophet of Islam could not put the Revelatory system in full confrontation with the tribal system which had been rooted in the inner depths of the Arabs for years. The activities of the Prophet (SAW) were aimed at eliminating divergence and turning it into Islamic convergence. With a descriptive-analytical approach, this article raises the question of what were the interactions of belief, tribe, and enemy as a collective spirit in the social cohesion of the Prophet’s era. The results obtained from the research show that belief in the first stage, and tribe as the Islamic community (umma) in the second stage, and enemy in the third stage are among the factors of social cohesion in the Prophet’s time. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| social cohesion, philosophy of governance, the Prophet, belief, Islamic umma, enemy | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 225 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 240 |
||