مکان‌هایی جالب برای یک زندگی هیجان‌انگیز

مکان‌هایی جالب برای یک زندگی هیجان‌انگیز

سرما و دیگر هیچ!

هاجر زمانی

ماه اسفند است و هوا دارد بهاری می‌شود؛ اما فکرش را بکنید، اگر این سوز و سرما هیچ وقت تمام نمی‌شد، آن وقت چه حسی داشتید؟ حسی مثل مردم روستای اویمیاکون!

اویمیاکون دیگر کجاست؟

تا حالا به سردترین نقطه‌ی زمین فکر کرده‌اید؟ جاهایی توی قطب جنوب هست که پای هیچ بنی‌بشری به آن‌جا نرسیده؛ اما جاهای دیگری هم هست که سرما حریف آدمی‌زاد نشده و مردم دارند آن‌جا زندگی می‌کنند و از سرما هیچ شکایتی ندارند! باورتان نمی‌شود؟ پس بگذارید باز هم غافل‌گیرتان کنم... تا حالا به دمای پنجاه درجه زیر صفر فکر کردید؟ یا هفتاد درجه زیر صفر؟ خب، حالا که سرتان سوت کشید، ادامه‌اش را گوش کنید. در جنوب سیبری که در شمال روسیه واقع است، روستایی وجود دارد که در فصل زمستان دمایش به منفی 72 درجه می‌رسد. حتماً حدسش را زدید، آن عدد پنجاه درجه زیر صفر مربوط به فصل تابستان‌شان است و متوسط دمای کل سال!

جالب‌ناک‌ها

آیا فکر می‌کنید این آدم‌ها موجودات عجیب غریب یا پوست‌کلفتی هستند که با من و شما فرق دارند؟ خیر! اشتباه فکر کردید. آن‌ها هم مثل من و شما هستند، با این تفاوت که دائم در معرض خطر یخ‌زدگی هستند! پس اگر از گرمای تابستان یا حتی سرمای زمستان شهرتان شاکی هستید، چند دقیقه به مردم این روستا فکر کنید، آن وقت به شرایطی که خودتان دارید، راضی می‌شوید!

اگر شما جای مردم این روستا بودید چه کار می‌کردید؟ کل سال را جلوی بخاری می‌نشستید و به گرما فکر می‌کردید یا تصمیم می‌گرفتید غولی خطرناک مثل سرما را شکست بدهید؟ مطمئناً مردم این روستا به شکست سرما فکر کردند و جنگیدن و تلاش برای ادامه‌ی حیات؛ وگرنه تا الآن اسمی ‌از این روستا به گوش من و شما نمی‌رسید!

سرما و مشکلاتش

خب، تنها مشکلی که مردم این روستا باهاش دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، گرم شدن دست و پاهای‌شان نیست! به خاطر سرما هزار و یک مشکل کوچک و بزرگ برای‌شان پیش آمده است. مثلاً چی؟ یکی این‌که مردم با گوشی‌های همراه‌شان توی برف و بوران و همراه با آدم‌برفی‌های‌شان نمی‌توانند عکس بگیرند و توی شبکه‌های اجتماعی بگذارند! چرا؟ چون که تجهیزات مخابراتی توی این سرما کار نمی‌کند! در واقع، هر دم و دستگاه پیش‌رفته و مدرنی توی این روستا درست کار نمی‌کند؛ چون سرمای زیاد آن‌ها را از کار می‌اندازد و روس‌ها هنوز راهی برای حل این مشکل پیدا نکرده‌اند.

مشکل دیگری که مردم با آن روبه‌رو هستند و خیلی خیلی مهم‌تر است، سوءتغذیه است. چون این مردم منابع کمی‌ برای خورد و خوراک دارند، خودشان دام‌های اهلی را پرورش می‌دهند و به مصرف می‌رسانند؛ البته به شکار هم می‌روند و گوزن، اسب و ماهی هم می‌خورند! در واقع، شغل اکثرشان شکار و ماهی‌گیری است.

مردم روستا بخاری‌های‌شان را با چوب و زغال روشن می‌کنند و خبری از بخاری‌های گازسوز توی این روستا نیست!

تاریخچه‌ی روستا

به نظرتان این روستای عجیب و غریب، چند نفر ساکن دارد؟ آخرین آماری که دولت روسیه از این روستا داده است، جمعیت پانصد نفری را نشان می‌دهد. جالب است بدانید مردم این روستا، سربازان جنگ جهانی دوم هستند که از زمان جنگ با ژاپن در این منطقه مانده‌اند؛ چون این مکان به نوعی منطقه‌ی استراتژیک جنگی به حساب می‌آمده و ساکنان فعلی این روستا از نسل همین سربازهای روسی هستند. من که می‌گویم این سربازها، سرما و یخبندان را به جنگ و خون‌ریزی ترجیح دادند و توی این منطقه ساکن شدند. شما چه فکر می‌کنید؟