گذر از زمان با حمام کردشت

ایران‌گردی

گذر از زمان با حمام کردشت

عکس و نوشته: عدالت عابدینی

اگر حواسم را جمع نمی کردم سر از ارمنستان در می‌آوردم؛ آن هم در این اوضاع جنگ و درگیری! فقط پنج کیلومتر مانده تا مرز ارمنستان.

پا بر زمین می‌گذارم و از دوچرخه پیاده می‌شوم. این‌جا کردشت است. شنیده‌ام یک حمام تاریخی‌ این‌جا هست که دیدنی است. خوش‌حالم که باز هم در استان آذربایجان شرقی هستم و یکی دیگر از روستاهای زیبایش را می‌بینم و با مردم آذری زبان خون‌گرم و با صفا هم‌صحبت می‌شوم.

مثل همیشه دوستی پیدا می‌کنم و سریع با هم جور می‌شویم و با او سمت حمام تاریخی کردشت می‌روم.

این حمام یکی از جاذبه‌های گردش‌گری استان است. تابلوی میراث فرهنگی که می‌گوید این حمام زمان شاه عباس اول ساخته شده است. شاه عباس هم که یکی از شاه‌های صفویه بود و ایرانی‌ها اسمش را زیاد شنیده‌اند. آن زمان به این حمام، حمام خانی می‌گفتند؛ چون فقط خان‌ها و شاهان ازش استفاده می‌کردند.

پشت بام حمام می‌روم که گنبدهای کوچکی کنار هم ایستاده‌اند یا شاید هم لم داده‌اند و دارند از هوای لطیف کردشت استفاده می‌کنند! وسط آن‌ها گنبد بزرگی مثل مرغی که جوجه‌هایش دورش باشند، ایستاده و گنبدکوچولوها را دورش جمع کرده است.

حیاط حمام دراز و عرضش کم است. یک باغچه با حوضی زیبا، دست در دست هم وسط حیاط ایستاده‌اند که چهره‌ی حیاط و حمام را زیباتر کرده‌اند.

باز هم در حمام دور می‌زنم؛ خزینه‌ای بزرگ کنار درِ ورودی خودش را پهن کرده و مثل هشت‌پا دالان‌هایی از او به اطراف حمام کشیده شده است.

دلم نمی‌خواهد از حمام بیرون بیایم، قدری می‌نشینم و چشم می‌بندم و با آن سفر می‌کنم به دورهایی که این حمام بیا و برویی داشته است.