حسینی, سید مصطفی, یوسفیان, حسن. (1400). پاکی سرشت اولیۀ انسان از منظر آیات قرآن. اسلام و مطالعات اجتماعی, 26(101), 123-142. doi: 10.22081/jqr.2022.62083.3353
سید مصطفی حسینی; حسن یوسفیان. "پاکی سرشت اولیۀ انسان از منظر آیات قرآن". اسلام و مطالعات اجتماعی, 26, 101, 1400, 123-142. doi: 10.22081/jqr.2022.62083.3353
حسینی, سید مصطفی, یوسفیان, حسن. (1400). 'پاکی سرشت اولیۀ انسان از منظر آیات قرآن', اسلام و مطالعات اجتماعی, 26(101), pp. 123-142. doi: 10.22081/jqr.2022.62083.3353
حسینی, سید مصطفی, یوسفیان, حسن. پاکی سرشت اولیۀ انسان از منظر آیات قرآن. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1400; 26(101): 123-142. doi: 10.22081/jqr.2022.62083.3353
تاریخ دریافت: 19 مهر 1400،
تاریخ بازنگری: 01 دی 1400،
تاریخ پذیرش: 14 دی 1400
چکیده
سرشت اولیۀ انسان به‌معنای سرشتی است که خدا انسان را با آن خلق کرده است. یکی از مباحث مهم در این باره آن است که آیا سرشت انسان در ابتدای خلقت، آلوده به بدی بوده یا پاک و بدون نقص بوده است؟ آیات قرآن کریم که یکی از بهترین منابع در این بحث هستند، هرچند تصریح به پاکی سرشت اولیۀ انسان نکرده‌اند، اما به‌صورت ضمنی نشان می‌دهند سرشت اولیۀ انسان نه‌تنها پاک و بدون آلودگی است، بلکه خیر و هدایت‌شده است. مطالب قرآنی که پاکی سرشت اولیۀ انسان را نتیجه می‌دهند، عبارت‌اند از: خلیفه و جانشینی انسان از خدا، خلقت انسان به کامل‌ترین شکل ممکن، هدایت ابتدایی انسان توسط خدا، موهبت و عنایت فطرت به انسان، «قالوا بلی» گفتنِ انسان پیش از ورود به این دنیا، انتساب فاعلیتِ خوبی‌های انسان به خدا، و مسلط شدن شیطان به انسان تنها در صورت تغییر سرشت اولیۀ او.
Purity of Primitive Human Inner Nature from the Perspective of the Verses of the Qur’an
نویسندگان [English]
Sayyid Mostafa Husayni1؛ Hasan Yusufiyan2
1Ph.D. Student, Imam Khomeini Institute
2Associate Professor, Imam Khomeini Institute
چکیده [English]
The primordial inner nature (fiṭra) of man means the nature with which God created man. One of the important issues in this regard is whether human nature at the beginning of creation was contaminated with evil or pure and flawless. The verses of the Holy Qur’an, which are one of the best sources in this discussion, although not specifying the purity of the original human fiṭra, they implicitly show that the primary human fiṭra is not only pure and free from corruption, but also good and well-guided. The Qur’anic contents that ‘testify the purity of the original human fiṭra are: Man’s vicegerency and succession from God, man’s creation in the most perfect form possible, man’s initial guidance by God, the gift and blessing of fiṭra to man, man’s “saying yes” before entering this world, attributing man’s good deeds to God, and domination of Satan over man only if he changes his original nature.
کلیدواژه‌ها [English]
primitive inner nature, man, purity and pollution, essence, verses of the Qur’an
مراجع
قرآن کریم.
ابن بابویه (شیخ صدوق)، محمدبن علی (1384)، علل الشرایع، قم: کتابفروشی داوری.
ابن بابویه (شیخ صدوق)، محمدبن علی (1413ق)، من لا یحضره الفقیه، چاپ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
ابن منظور، محمدبن مکرم (1414ق)، لسان العرب، چاپ سوم، بیروت: دار صادر.
افضلی، علی (1388)، «پاسخ به اشکالات کلامی درباره عالم ذر»، فلسفه دین، دوره 6، شماره 4، ص 75-112.
