آخه چه‌قدر بگم من پول می‌خوام

اتاق مشاور

آخه چه‌قدر بگم من پول می‌خوام

مهدیس حسینی کارشناس روان‌شناس بالینی

- مامان یکم پول می‌دی؟

- برای چی می‌خوای؟

آخه هیچی پول ندارم. با دوستام می‌خوام برم بیرون.

- تازه از بابات پول گرفتی چی‌کارشون کردی؟

- حالا مگه چه‌قدر بوده! هفته پیش تموم شد. امروز می‌خوام دوستامو بستنی مهمون کنم.

- لازم نکرده، نیست خیلی بچه‌ی حرف گوش‌کن و درس‌خونی هم هستی! یه کم از برادرت یاد بگیر، چند سال از تو کوچیک‌تره؛ اما خوب می‌دونه چه‌طور از پول تو جیبی‌هاش استفاده کنه.

شنیدن این جملات کمی برای‌تان آشنا نبود؟ شاید شما هم نوجوانی هستید که نمی‌دانید پول توجیبی‌های خودتان را چگونه خرج کنید. شما هم این‌جوری هستید که بعضی اوقات پول توجیبی‌تان زود تمام می‌شود و مجبور می‌شوید دوباره از مامان یا بابا پول بگیرید؟ یا اصلاً نمی‌توانید پس‌انداز کنید و خیلی ولخرج هستید؟

مهم است ما به عنوان یک نوجوان درباره‌ی مدیریت مالی چیزهایی بدانیم و سعی کنیم هزینه‌های‌مان را مدیریت کنیم.

 پول توجیبی هدیه‌ای است از طرف والدین و مقدار آن به تشخیص والدین مربوط است و والدین باید به نحوه‌ی خرج کردن آن توجه کنند. یکی از چیزهای خیلی مهم در زندگی نوجوانان این است که به سر و وضع خود برسند و پابه‌پای دوستان‌شان بتوانند پول خرج کنند؛ اما فراموش نکنید که باید در موقع خرید کردن اولویت‌ها را در نظر بگیرید، و بخشی از پول را برای آینده پس‌انداز کنید، زمانی که شما یاد می‌گیرید چگونه پول خود را پس‌انداز کنید، مهارت صحیح اداره‌ی امور زندگی خود را می‌آموزید.

چگونه از پول‌هایم بهتر استفاده کنم؟

کارت‌های الکترونیکی یکی از چیزهایی هستند که روی زیاد خرج کردن ما اثرگذار هستند؛ چون موجودی و کم شدن پول را مثل کیف پول نشان نمی‌دهد.

شاید خوب باشد، همیشه ذهن‌مان را مثل یک کیف پول در نظر داشته باشیم و داشته‌ها و کسری‌های‌مان را موقع خرج کردن مرور کنیم.

برای پول خرج کردن‌مان هدف داشته باشیم یعنی چی؟

 با خودمان فکر کنیم الآن این پولی که من می‌خواهم خرج کنم برای چیست؟ مثلاً قرار است آخر هفته با دوستانم به رستوران بروم. از خودم بپرسم هدف من از این رستوران رفتن چیست؟ خوش گذراندن با دوستانم یا ناهار خوردن؟ خب معلوم است خوش گذراندن با دوستانم؛ اما آیا نمی‌شود یک روش دیگر برای خوش گذراندن با دوستانم پیدا کنم که هزینه‌ی کم‌تری داشته باشد؟

 سعی کنید خودتان را کم‌تر با دیگران مقایسه کنید. مثلاً اگر دوستم یک وسیله‌ی جدید خرید، من نخواهم آن وسیله را بخرم. سرمایه‌های مادی مهم هستند؛ اما تنها سرمایه‌ی ما نیستند.

 بین دوتا چیز خوب فرق بگذاریم؛ نیازهای‌مان و خواسته‌های‌مان، مثلاً زمانی ما کفش داریم؛ اما دل‌مان یک کفش دیگر هم می‌خواهد، در این‌جا  این کفش می‌شود خواسته‌ی ما؛ اما زمانی هم هست که ما واقعاً کفش‌مان خراب شده و باید کفش بخریم در این‌جا کفش می‌شود نیاز ما. خوب است همیشه قبل از خرج کردن از خودمان بپرسیم چیزی که می‌خواهم بخرم نیازم است یا خواسته‌ام؟ این سؤال کمک می‌کند که پول‌های‌مان را فقط برای نیازهای‌مان خرج کنیم.

سعی کنیم پول‌های‌مان را بودجه‌بندی کنیم. مثلاً قسمتی از پول‌مان را به رفت و آمد اختصاص بدهیم. قسمتی را به خوراکی و غذا، قسمتی را برای کارهای خیر و کمک به دیگران و... و سعی کنیم به این هزینه‌ها پایبند باشیم.

 این‌که از الآن یاد بگیریم چگونه هزینه‌های‌مان را مدیریت کنیم کمک می‌کند در مسائل اقتصادی زندگی آینده‌ی‌مان بهتر عمل کنیم.

ما در یک خانواده زندگی می‌کنیم و اعضای خانواده نباید در شرایط سخت یک‌دیگر را تنها بگذارند.

گاهی ممکن است دوست ما مشکلی برایش پیش بیاید و به پول نیاز داشته باشد و دوست نداشته باشد کسی از این ماجرا با خبر شود، پس خوب است برای چنین روزهایی حتماً پس‌انداز داشته باشیم.

گاهی ممکن است به چیزی نیاز داشته باشیم و خانواده در شرایط مناسبی برای تهیه‌ی آن وسیله نباشند، ما خودمان پس‌اندازی داریم که به ما کمک می‌کند تا به راحتی آن وسیله را تهیه کنیم.

 شاید بخواهیم مامان و بابا را غافل‌گیر کنیم و هدیه‌ای برای‌شان بخریم، خوب است که پس‌انداز داشته باشیم و این کار را از پس‌انداز خودمان یا پولی که خودمان کار کردیم و درآوردیم، انجام بدهیم و برای هدیه‌ی‌شان از خودشان پول نگیریم.

نکته‌ی آخر این‌که این قدرت پول نیست که انسان را ثروتمند می‌کند بلکه تسلط داشتن بر آن و قدرت فرد در مدیریت پول و اقتصاد است که از او یک ثروتمند می‌سازد.