آشتی

آشتی

مرضیه تاجری

خیلی بدم می‌آید از

دعوای مادر با پدر

هم قهرشان طولانی است

هم اخم‌های‌شان بیش‌تر

این روزها دور از هم‌اند

مانند گل پژمرده‌اند

از صورت زیبای‌شان

لبخندها را برده‌اند

پا درمیانی می‌کنم

امروز من در بین‌شان

با آشتی خوش‌مزه است

شام و ناهار خانه‌ی‌مان