تعداد نشریات | 54 |
تعداد شمارهها | 2,387 |
تعداد مقالات | 34,316 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,990,646 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 5,703,996 |
بازخوانی نمایشنامۀ پایان بازی اثر ساموئل بکت بر اساس اصول اگزیستانسیالیسم | ||
نقد و نظر | ||
مقاله 7، دوره 27، شماره 108، دی 1401، صفحه 173-200 اصل مقاله (1.14 M) | ||
نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jpt.2022.64718.1976 | ||
نویسندگان | ||
محمدباقر انصاری1؛ احمد کامیابی مسک* 2؛ شهلا اسلامی3 | ||
1دانشجوی دکترای فلسفه هنر، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
2استاد مدعو گروه فلسفه هنر، دانشکده حقوق الهیات وعلوم سیاسی، واحد علوم وتحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران استاد دانشکده هنرهای نمایشی وموسیقی ، پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران، ایران | ||
3استادیار گروه فلسفه هنر، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
تاریخ دریافت: 02 شهریور 1401، تاریخ بازنگری: 14 شهریور 1401، تاریخ پذیرش: 09 مهر 1401 | ||
چکیده | ||
اگزیستانسیالیسم مکتبی فلسفی است مبتنی بر آزادی، انتخاب و مسئولیت که در پی رسیدن به تعریفی برای اصالت بشر است. این نگرش فلسفی در نمایشنامههای ساموئل بکت، نویسندۀ فرانسوی ایرلندیتبار سدۀ بیستم و برندۀ جایزۀ نوبل ادبی 1969م، ازجمله پایان بازی بازتاب یافته است. بکت موضع سیاسی چپ یا راست نداشت و همواره مستقل بود. او دربارۀ آثارش سخن نمیگفت؛ ازهمینرو هرکس از دید خود، آثارش را تفسیر میکند و برخی که شناخت درستی از او ندارند، بکت را انسانی مأیوس و آثارش را مبهم میانگارند. مقاله حاضر با تکیه بر روش کتابخانهای، توصیفی و تحلیلی، در صدد است نشان دهد که بکت در نمایشنامۀ پایان بازی با توصیف موقعیت انسانی، به دنبال نقد ایستایی، رکود و انفعال آدمی است. بیشتر انسانها در عین آزادی، از اندیشیدن، تلاش در جهت پیشبردن جامعه و پذیرفتن مسئولیت گریزانند؛ بدون هیچ ارادهای، میلی به شدن و تغییر زندگی خود و دیگران ندارند و با تنبلی و ناآگاهی، پذیرای استثمار و استعمار میشوند. بکت همچون دیگر اگزیستانسیالیستها، رستن و رهایی آدمی را در خودسازی، بیداری و قدرت اراده و انتخاب میداند. | ||
کلیدواژهها | ||
بکت؛ پایان بازی؛ اگزیستانسیالیسم؛ انتخاب؛ آزادی؛ مسئولیت | ||
عنوان مقاله [English] | ||
A Rereading of the Play Endgame by Samuel Beckett based on Existentialist Principles | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammad Bagher Ansari1؛ ahmad kamyabi mask2؛ shahla eslami3 | ||
1Director general of printing and publishing | ||
2Visiting Professor, Department of Philosophy, School of Law, Theology and Political Science, Science and Research Park, Islamic Azad University, Tehran, Iran. | ||
3Assistant Professor, Faculty of Science and Research, Islamic Azad University | ||
چکیده [English] | ||
Existentialism is a philosophical school based on freedom, choice, and responsibility, which seeks a definition for human authenticity. This philosophical attitude is reflected in the plays written by Samuel Beckett, the Irish-French author of the twentieth century and a noble laureate in literature in 1969, including his Endgame. Beckett did not adopt any left or right political positions, and was always an independent intellectual. He never spoke about his own works, which is why everyone interprets his work in their own perspective. People who fail to properly understand Beckett believe that he was disappointed and his works were ambiguous. The present article draws on the library, descriptive, and analytical method to show that in his Endgame, Beckett describes the human condition to criticize statics, depression, and passivity. Most humans, while free, avoid thinking and trying to advance the society and shun their responsibility. Without a will, they are reluctant to change their own and other people’s lives, and with idleness and ignorance, they acquiesce to exploitation. Just like other existentialists, Beckett believes that the human freedom or emancipation lies in self-construction, awareness, and the power of will and choice. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Beckett, Endgame, existentialism, choice, freedom, responsibility | ||
مراجع | ||
1. انصاری، محمدباقر. (1388). لطیفهها و ضمیر ناخودآگاه: جستاری در بازاندیشی لطیفهها از منظر زیگموند فروید. کتاب طنز، (5)، صص 101_ 128. 2. بکت، ساموئل. (1401). پایان بازی (مترجم: احمد کامیابی مسک). تهران: مترجم و مؤلف. 3. سارتر، ژان پل. (1397). اگزیستانسیالیسم نوعی اومانیسم است (مترجم: داوود صدیقی). تهران: جامی. 4. کامیابی مسک، احمد. (1386). بکت و چشمبهراه گودو، مجلۀ هنرهای زیبا، (31)31، صص 111ـ120. 5. کامیابی مسک، احمد. (1993م). آخرین دیدار با ساموئل بکت (مترجم: کیکاووس کامیابی مسک). پاریس: کاراکتر. 6. کتاب مقدس. (1987م). (مترجم: انجمن کتاب مقدس ایران). تهران: انجمن کتاب مقدس ایران. 7. مکدانلد، رانن. (1398). مقدمه دانشگاه کمبریج بر ساموئل بکت (مترجم: قاسم مؤمنی). تهران: علمی و فرهنگی. 8. میشلمن، استفن. (1398). فرهنگ اگزیستانسیالیسم (مترجم: ارسطو میرانی، چاپ دوم). تهران: کتاب پارسه.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 49,117 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 22,013 |