ضیایی فر, سعید. (1401). معنا و اقتضائات اجتهاد تخصصی در عبادات و غیرعبادات براساسِ ایدۀ آیتالله عبدالکریم حائری یزدی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 8(3), 67-95. doi: 10.22034/jrj.2022.63614.2455
سعید ضیایی فر. "معنا و اقتضائات اجتهاد تخصصی در عبادات و غیرعبادات براساسِ ایدۀ آیتالله عبدالکریم حائری یزدی". اسلام و مطالعات اجتماعی, 8, 3, 1401, 67-95. doi: 10.22034/jrj.2022.63614.2455
ضیایی فر, سعید. (1401). 'معنا و اقتضائات اجتهاد تخصصی در عبادات و غیرعبادات براساسِ ایدۀ آیتالله عبدالکریم حائری یزدی', اسلام و مطالعات اجتماعی, 8(3), pp. 67-95. doi: 10.22034/jrj.2022.63614.2455
ضیایی فر, سعید. معنا و اقتضائات اجتهاد تخصصی در عبادات و غیرعبادات براساسِ ایدۀ آیتالله عبدالکریم حائری یزدی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1401; 8(3): 67-95. doi: 10.22034/jrj.2022.63614.2455
دانشیار گروه فلسفه فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی؛ قم ، ایران
تاریخ دریافت: 23 اسفند 1400،
تاریخ بازنگری: 12 اردیبهشت 1401،
تاریخ پذیرش: 02 تیر 1401
چکیده
این مقاله به هدف تحقیق و تعمیق ایدۀ آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی دربارۀ تخصصی شدن اجتهاد تدوین شدهاست و سؤال اصلی این است: معنای اجتهاد تخصصی و اقتضائات آن چیست؟ این مسئله با روش تحلیلی ـ تبیینی بررسی شدهاست و مهمترین نتایج آن عبارتاند از: لزوم بهرهگیری از تاریخ معتبر و درنظر گرفتنِ ملابسات پیرامون محیط صدور نص در احکام غیرعبادی، سختگیری و دقت بیشتر در خبر واحد در امور مخالف با ارتکازها و رویههای عقلایی در احکام غیرعبادی، تفاوت در شیوۀ استدلال و مراجعه به ادله و منابع در احکام عبادی و غیرعبادی، ارائۀ تفسیری عقلایی از نصوص در احکام غیرعبادی، قاعدۀ اوّلیِ اعتبار ملاکات در استنباط احکام غیرعبادی، قاعدۀ اولیِ جمود بر نص و عدم تعدّی در احکام عبادی و محوریت ارتکازها و رویههای عقلایی در احکام غیرعبادی، نبود قاعدۀ اولیِ صدور از شأن بیان حکم شرعیِ معصوم در احکام غیرعبادی، قاعدۀ اولیِ ثبات تحدیدهای کمی در احکام عبادی و محوریت ارتکازها و رویههای عقلایی در احکام غیرعبادی، شناسایی و تفکیک قواعد فقهی اختصاصی احکام عبادی و غیرعبادی، شناسایی و تفکیک ضوابط اصولی اختصاصی احکام عبادی و غیرعبادی، لزوم مشورت در موضوعشناسی با اهل تخصص حوزههای غیرعبادی.
The Meaning and Necessities of Specialized Ijtihād in Devotional and Non-Devotional Precepts According to the Theory of Āyatollāh ‘Abd al-Karīm Ḥāʼirī-Yazdī
نویسندگان [English]
Saeid Ziyaei Far
Department for Philosophy of Jurisprudence and Law, Islamic Sciences and Culture Academy
چکیده [English]
This article was written for the purpose of researching and studying Āyatollāh ‘Abd al-Karīm Ḥāʼirī-Yazdī’s theory regarding specialized ijtihād. The main question is what is the meaning of specialized ijtihād and its necessities? This issue has been investigated by the analytical-explanatory method and its most important results include, the necessity of using authentic history and considering the circumstances surrounding the issuance of naṣṣ (designation) in non-devotional precepts, more strictness and precision in khabar al-waḥid (tradition with a single transmitter) in matters that are against the rational relianceand procedures in non-devotional precepts, presenting a rational interpretation of nuṣūs (designations) in non-devotional precepts, the primary principle of the validity of criteria in deriving non-devotional ḥukm (precepts), the primary principle is to stick to the naṣṣ and not to transgress in the devotional preceptsand the centrality of the concentration and rational procedures in the non-devotional precepts and the absence of primary principle of issuing from the expression of an infallible religious precept in non-devotional precepts, the primary principle of the stability of quantitative limitations in devotional precepts and the centrality of rational relianceand procedures in non-devotional precepts, identifying and distinguishing specific jurisprudential rules for devotional and non-devotional precepts, identifying and distinguishing specific principles criteria of devotional and non-devotional precepts and the necessity of consulting in thematics with experts in non-devotional fields.
کلیدواژهها [English]
Ḥāʼirī-Yazdī, Specialized Ijtihād, ‘Ibādāt (acts of devotion), Mu’āmilāt (Transactions), Difference in Method
اصل مقاله
به PDF مراجعه نمایید.
مراجع
قرآن
آخوند خراسانی، محمد کاظم. ( 1412ق). کفایة الاصول. چاپ دوم. قم: مؤسسة آل البیتbb لإحیاء التراث.
آشتیانى، میرزا محمد حسن. (1425ق). کتاب القضاء. قم: انتشارات زهیر.
آل کاشف الغطاء، محمدحسین. (1424ق). تحریر المجله، تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الاسلامیه.
آملی، محمدتقی، (1413ق). المکاسب و البیع (تقریرات درس خارج آیتالله نائینى). قم: دفتر انتشارات اسلامى.
ابنادریس حلی، محمد. (1410ق). السرائر. چاپ دوم. قم: مؤسسة النشر الاسلامی، التابعة لجماعة المدرسین بقم المقدسة.
ابنشهر آشوب مازندرانى، محمد. (1369). متشابه القرآن و مختلفه. قم: بیدار.
استادی، رضا. (1375). شرح احوال حضرت آیتالله العظمی اراکی. اراک: انجمن علمی هنری استان اراک.
امام خمینی، سید روحالله، (1385ق). الرسائل. قم: اسماعیلیان.
امام خمینى ، سید روحالله، (۱۴۲۶ق ) ، الاجتهاد و التقلید، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى (ره).
امام خمینی، سید روحالله. (1421ق). کتاب البیع. تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینى (ره).
انصارى، مرتضى. (1428ق). فرائد الأصول. چاپ نهم. قم: مجمع الفکر الاسلامی.
ایروانى، باقر. (1426ق ). دروس تمهیدیة فی القواعد الفقهیة. چاپ سوم. قم: دار الفقه.
تبریزى، جواد، (1426ق). تنقیح مبانی العروة - کتاب الطهارة. قم: دار الصدیقة الشهیدة سلاماللهعلیها.
جناتی، محمد ابراهیم. (1402ق). کتاب الحج (تقریرات درس خارج آیتالله سید محمود شاهرودی). قم: مؤسسۀ انصاریان.
حاج عاملی، محمدحسین. (1424ق). إرشاد العقول الى مباحث الأصول (تقریرات درس خارج اصول آیتالله سبحانى تبریزى). قم: موسسۀ امام صادق.
حر عاملى، محمد. ( 1418ق). الفصول المهمة فی أصول الأئمة. قم: موسسۀ معارف اسلامی امام رضاA.
حر عاملى، محمد. (1414ق). وسائل الشیعة الی تحصیل الشریعة. قم: چاپ دوم. مؤسسة آل البیتb لإحیاء الثراث.
حلی، حسین. (1432ق). أصول الفقه. قم: مکتبة الفقه و الأصول المختصه.
خوانسارى، سید احمد. (1405ق). جامع المدارک فی شرح مختصر النافع. چاپ دوم. قم: مؤسسۀ اسماعیلیان.
رشتى، میرزا حبیب الله. (1311ق). کتاب الإجارة. بیجا:بینا.
رشتى، میرزا حبیب الله، (بیتا). کتاب الغصب. بیجا: بینا.
روحانی، سید صادق. (1412ق). فقه الصادقA.قم: دار الکتاب.