نثر ادبی: دنیای کودکی

دنیای کودکی

ریحانه علیزاده- قم

دست‌های کودکی‌ام

چهره‌ای از بزرگی‌ام را می‌کشید

و پاهای کوچکم

به دنبال کفش‌های بزرگ‌تری می‌دوید

و من نمی‌دانستم

روزی دنبال کودکی‌ام خواهم دوید

دنبال پروانه‌های دامن مادر...

رقص پروانه‌ها را برگردانید

عطر گل‌ها را

از دامن مادر برگردانید

حوض خانه‌ی مادربزرگ

و من را در لباس خیس برگردانید

خواب‌های پارک

گربه‌های آدم‌خوار

ترس‌های بچگانه

خنده‌های دختران چِل گیس‌زده را برگردانید

ما دنیای بزرگ‌سالی را دور از هم را نخواستیم.