صادقی, سید جعفر. (1401). خوانشی نو از آیه 106 سوره بقره؛ با تکیه بر قرینه‌های درون‌متنی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 27(105), 67-86. doi: 10.22081/jqr.2023.65158.3628
سید جعفر صادقی. "خوانشی نو از آیه 106 سوره بقره؛ با تکیه بر قرینه‌های درون‌متنی". اسلام و مطالعات اجتماعی, 27, 105, 1401, 67-86. doi: 10.22081/jqr.2023.65158.3628
صادقی, سید جعفر. (1401). 'خوانشی نو از آیه 106 سوره بقره؛ با تکیه بر قرینه‌های درون‌متنی', اسلام و مطالعات اجتماعی, 27(105), pp. 67-86. doi: 10.22081/jqr.2023.65158.3628
صادقی, سید جعفر. خوانشی نو از آیه 106 سوره بقره؛ با تکیه بر قرینه‌های درون‌متنی. اسلام و مطالعات اجتماعی, 1401; 27(105): 67-86. doi: 10.22081/jqr.2023.65158.3628
تاریخ دریافت: 07 آبان 1401،
تاریخ بازنگری: 05 بهمن 1401،
تاریخ پذیرش: 19 بهمن 1401
چکیده
مفسران در تفسیر آیه 106 سوره بقره - مشهور به آیه نسخ- اختلاف نظر دارند. غالباً از این آیه نسخ احکام شرعی یا نسخ شرایع و یا تغییر قبله مسلمانان برداشت شده است. اما این موارد تنها می‌تواند مستند به عموم آیه باشد و مدلول مستقیم آیه نخواهد بود. با تکیه بر قرینه‌های درون‌متنی (سیاق و آیات هم‌موضوع در سوره‌های دیگر) می‌توان به خوانشی دیگر از آین آیه رسید. در این تحقیق، با توجه به غرض اصلی ملحوظ در سیاق این آیه، مفاهیم اصلی همسو با آن به‌دست می‌آید. با رهگیری آنها در سراسر قرآن، روشن می‌شود که چنین مفاهیمی در دو بافت هم‌مضمون در سوره‌های نساء و جمعه نیز وجود دارد. در نهایت با مقایسه داده‌ها و تحلیل آنها، مدلول مستقیم آیه نسخ دریافت می‌شود که با دیدگاه‌های رایج کاملاً متفاوت است.
A New Perusal of Verse 106 of Sūrat al-Baqara; with Reliance on Intratextual Evidences
نویسندگان [English]
Sayyid Ja’far Sadeqi
Assistant Professor, Farhangian University, West Azerbaijan Province
چکیده [English]
The commentators differ in the interpretation of the verse 106 of Sūrat al-Baqara - known as the abrogation verse. This verse often implies the abrogation of legal rulings or the revocation of Sharī‘a laws or the change of Muslims’ Qibla. But these cases can only be documented for the generality of the verse and will not be the direct referent of the verse. With reliance on intratextual evidences (context and verses of similar subject in other sūras), we can reach another perusal of this verse. In this research, according to the main purpose included in the context of this verse, the main concepts aligned with it are obtained. By tracking them throughout the Qur’an, it becomes clear that such concepts exist in two contexts with the same theme in Sūrat al-Nisā and al-Jum‘a. Finally, by comparing the data and analyzing them, the direct referent of the abrogation verse is obtained, which is completely different from the common views.
کلیدواژه‌ها [English]
abrogation verse, Jews, Arabs, evidence, context, Qur’an to Qur’an
مراجع
قرآن کریم.
ابن ابى‌حاتم، عبدالرحمن‌بن محمد (1419ق)، تفسیر القرآن العظیم، ریاض: مکتبة نزار مصطفى الباز.
ابن جوزى، ابوالفرج عبدالرحمن‌بن على (1422ق)، زاد المسیر فی علم التفسیر، بیروت: دار الکتاب العربی.
ابن حزم اندلسی، علی‌بن أحمد (1406ق)، الناسخ و المنسوخ، بیروت: دار الکتب العلمیة .
ابن فارس، احمد (1404ق)، معجم مقاییس اللغة، قم: مکتبة الإعلام الإسلامی.
ابن قتیبه، عبدالله‌بن مسلم (1411ق)، تفسیر غریب القرآن، بیروت: دار و مکتبة الهلال.
ابن‌منظور، محمد‌بن مکرم (1405ق)، لسان العرب، قم: نشر ادب الحوزه.
