آمار
| تعداد نشریات | 54 |
| تعداد شماره‌ها | 2,522 |
| تعداد مقالات | 35,774 |
| تعداد مشاهده مقاله | 15,190,044 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,875,248 |
بررسی انتقادی دیدگاه ابن تیمیه پیرامون عبارت «ما تقدَّم من ذنبک و ما تأخَّر» | ||
| پژوهش های قرآنی | ||
| دوره 27، شماره 105، بهمن 1401، صفحه 87-106 اصل مقاله (827.08 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22081/jqr.2023.65060.3620 | ||
| نویسندگان | ||
| مرتضی چشمی* 1؛ صفدر رجب زاده2؛ محمدعلی وطن دوست3 | ||
| 1دانش‌پژوه سطح سه رشته تخصصی فلسفه و کلام مؤسسه نور حکمت رضوی | ||
| 2دانش پژوه رشته کلام مقارن سطح چهار مدرسه علمیه نواب | ||
| 3استاد یار دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| تاریخ دریافت: 23 مهر 1401، تاریخ بازنگری: 21 دی 1401، تاریخ پذیرش: 05 بهمن 1401 | ||
| چکیده | ||
| به باور ابن تیمیه، انبیا از گناه معصوم نیستند، بلکه از اصرار و پافشاری بر گناه معصوم‌اند. وی معتقد است آیات قرآن دلالت دارد که پیامبر اکرم(ص) مرتکب گناه شده و سپس استغفار و توبه می‌کنند. یکی از آیات مورد استناد ابن تیمیه در این باره، آیه دوم سوره فتح است که به گمان وی، این آیه عدم عصمت رسول مکرم اسلام(ص) در انجام گناه را اثبات می‌کند. وی با خدشه بر یک نظر تفسیری مربوط به این آیه، دیدگاه عصمت انبیا از ارتکاب گناه را مورد تقبیح قرار داده و افرادی را که بر اساس همین دیدگاه در پی دستیابی به مراد جدی از آیه‌اند، تحریف‌گر و دارای تأویلات باطل و فاسد قلمداد می‌نماید. در پژوهش حاضر تلاش شده تا به روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد انتقادی، دیدگاه ابن تیمیه و اشکالات وی بر این آیه مورد ارزیابی قرار گیرد. در پایان این نتیجه به‌دست آمده که تفسیر وی خلاف تفسیر سلف بوده و نسبت‌های وی به شیعیان بی‌اساس می‌باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابن تیمیه؛ استغفار؛ انبیا؛ توبه؛ ذنب؛ عصمت؛ ماتقدم؛ ماتأخر | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Critical Examination of Ibn Taymiyya’s Viewpoint on the Phrase Mā taqaddama min zanbika wa ma ta’akhkhar (What is past of your sin and what is to come) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Murtaza Cheshmi1؛ Safdar Rajabzadeh2؛ Muhammad Ali Vatandoust3 | ||
| 1Level Three Ḥawza Scholar in Specialized Philosophy and Theology Studies, Nour-i Hekmat-i Razavi Institute | ||
| 2Scholar in Comparative Theology, Level Four, Navvab Seminary | ||
| 3Assistant Professor, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| چکیده [English] | ||
| In Ibn Taymiyya’s opinion, prophets are not innocent of sin, but they are innocent of insisting on sin. He believes that the verses of the Qur’an indicate that the Holy Prophet committed a sin and then asked for forgiveness and repented. One of the verses cited by Ibn Taymiyya in this regard is the second verse of Sūrat al-Fatḥ, which he thinks proves the non-infallibility of the Holy Prophet (S.A.W.) of Islam in committing sins. By discrediting an interpretative opinion concerning this verse, he condemns the viewpoint about the Prophets’ infallibility of committing sins and considers the people who are seeking to achieve the serious intention of the verse based on this viewpoint to be distorters and have invalid and corrupt interpretations. In the present research, an attempt has been made to evaluate Ibn Taymiyya’s viewpoint and his objections on this verse with a descriptive-analytical method and with a critical approach. In the end, it was concluded that his interpretation is contrary to the interpretation of the predecessors and his accusations of the Shi‘as are baseless. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Ibn Taymiyya, asking forgiveness, Prophets, repentance, sin, infallibility, mā taqaddama (what is past), mā ta’akhkhara (what is to come) | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 520 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 197 |
||