جای پای رستم!

ایران زیبا

جای پای رستم!

بیژن شهرامی

«دلت نمی‌خواهد جای پای رستم را ببینی؟»

این صدای دایی‌ام بود که صبح زود آمده بود تا شانسش را برای بیدار کردنم امتحان کند!

اول فکر کردم دارد شوخی می‌کند؛ اما وقتی یاد قرار دیشب‌مان برای کوه‌نوردی افتادم، مثل فنر از جا پریدم و وسط رخت‌خواب نشستم.

پدرم همان‌طور که مشغول صبحانه خوردن بود با لبخندی آمیخته با تعجب پرسید: «آقا احسان چه گفتی که این بچه حاضر شد به این راحتی از رخت‌خواب دل بکند!؟»

دایی خندید و گفت: «هیچی، فقط قول و قرار دیشب را یادش آوردم...»

با شروع کوه‌نوردی پا در مسیری جنگلی گذاشتیم که مه‌آلود بود و آقایی از اهالی روستا که شب مهمانش بودیم راهنمای‌مان بود.

او ابتدا توضیحاتی داد و بعد هم جلو افتاد تا پشت سرش راه بیفتیم.

با کمی تند رفتن خودم را به او رساندم تا از جای پای رستم بپرسم که یک‌دفعه دایی‌ام با صدای بلند گفت: «آقا رحمان یادت باشه جای پای رستم را به محمد نشان بدهی.»

آقا رحیم لبخندی زد و گفت: «جای پا یا جای زانوهای رستم؟»

بعد هم بی‌آن‌که منتظر جواب بماند دستش را روی چشمش گذاشت، یعنی حتماً!

صعود ما آرام آرام ادامه پیدا کرد و من که بی‌صبرانه منتظر دیدن رد و نشانی واقعی از قهرمان بزرگ شاهنامه بودم آرام و قرار نداشتم.

ساعتی بعد به دو گودال بزرگ و عمیق رسیدیم و آقا رحیم با اشاره به آن‌ها گفت: «محمدجان این هم جای زانوهای رستم وقتی که خسته و تشنه از جنگ با دیو سفید به این‌جا آمد و نشست تا از دریا آب بنوشد!»

او بعد از تعریف این افسانه از شهاب سنگ‌هایی گفت که این گودال‌ها را به وجود آورده‌اند و داستان‌های شنیدنیِ دیگری درباره‌ی آن‌ها...

***

طلای سبز ایران

«الیمستان» نام روستایی زیبا در نزدیکی شهر آمل است که طبیعت بسیار زیبایی دارد و همه ساله مورد بازدید گردش‌گران زیادی از داخل و حتی خارج از کشور قرار می‌گیرد.

اسم این روستا از گیاهی به نام «الیما» گرفته شده که هم مصرف غذایی و هم مصرف دارویی دارد.

در همسایگی الیمستان کوهی بلند و جنگلی پر درخت وجود دارد که تماشای آن‌ها در وقت مه گرفتگی بسیار خیال انگیز و پرطرفدار است.

در بالاترین قسمت کوه، بقعه امامزاده‌ای به نام قاسم(ع) قرار دارد و به همین خاطر به آن قله‌ی امامزاده قاسم(ع) می‌گویند.

خوب است بدانید که الیمستان به «طلای سبز ایران» معروف است، چرا که تا دل‌تان بخواهد درخت، چشمه‌های پرآب و دشت‌های سرسبز و مه گرفته دارد.

هوای این روستای زیبا هم به قدری صاف و پاکیزه است که می‌توان موقع بالا رفتن از کوه، در دوردست‌ها قله باشکوه دماوند را تماشا کرد.

مردم الیمستان به کشاورزی، دامپروری، زنبورداری و پرورش اسب مشغول هستند و با کسانی که به دیدن روستای‌شان می‌روند مهربان و خوش برخورد هستند.

و نکته‌ی آخر این‌که موقع سفر به الیمستان حتماً دوربین همراه داشته باشید، چرا که به قول یکی از گردش‌گران خوش ذوق، حیف است در بهشت باشید و عکس نگیرید.