تعزیه آن روز ...

ایران زیبا

تعزیه آن روز ...

بیژن شهرامی

علی پنجره‌ را باز کرد به مامانش که داشت لباس‌های شسته شده را روی طناب پهن می‌کرد، گفت: «اگر با من کاری نداری و اجازه می‌دهی بروم تکیه.»

مامان خواست بگوید: «صبر کن، من و آبجیت هم می‌خواهیم بیاییم.» که یک‌دفعه صدای شیپور تعزیه‌خوان‌ها از تکیه بلند شد.

علی که به معلمش قول داده بود انشایی درباره‌ی مراسم تعزیه‌خوانی بنویسد، برای مامانش دست تکان داد؛ پنجره را بست و با عجله از خانه بیرون زد.

او با گذشتن از یکی- دو کوچه به تکیه رسید و از دیدن جمعیت زیادی که برای تماشای تعزیه آمده بودند، تعجب کرد؛ حالا خوب بود که جای مناسبی برای نشستن پیدا کرد؛ وگرنه برای خوب دیدن و خوب شنیدن و دقیق نوشتن به مشکل برمی‌خورد.

اجرای تعزیه و نوشتن انشا درباره‌ی آن به خوبی پیش می‌رفت که یک‌دفعه بازیگر نقش شمر در مقابل دختر کوچولویی که از او می‌خواست کاری با بچه‌های امام حسین(ع) نداشته باشد، زانو زد و مثل ابر بهار شروع به اشک ریختن کرد.

همه گریه‌ی‌شان گرفته بود؛ حتی علی که با تعجب چشم‌هایش را می‌مالید تا ببیند آن دختر کوچولو واقعاً آبجی ریزه میزه و بامزه‌اش است یا نه!؟

***

تکیه معاون الملک

«تکیه» جایی ا‌ست که مردم در آن مکان دور هم جمع می‌شوند و برای امام حسین(ع) و یاران باوفایش روضه می‌گیرند.

یکی از این تکیه‌های زیبا و تماشایی در شهر کرمانشاه قرار دارد که از گذشته‌های دور مسیر آمد و شد زائران امام حسین(ع) بوده است.

این تکیه‌ی دیدنی به یاد سازنده‌اش که حسین خان معینی و سه برادرش است «معاون الملک» نامیده می‌شود و از سه تکیه‌ی کوچک‌تر به نام‌های حسینیه، زینبیه و عباسیه تشکیل شده است.

آنچه باعث شهرت جهانی تکیه‌ی کرمانشاه شده است، کاشی‌کاری‌های بی‌نظیرش است که هر بیننده‌ای را محو تماشای خود می‌کند.

این تکیه به قول هنرمندان دفتر نقاشی بزرگی است که با ورق زدن برگ‌هایش می‌توان تصویر ماجراهای زمان حضرت محمد(ص)، حضرت علی(ع)، امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام را دید و با پادشاهان ایران قدیم، بناهای مهمی مانند تخت جمشید و موجودات افسانه‌ای مانند غول و اسب بالدار و... بیش‌تر آشنا شد.